Ο Μουρίνιο και στο μπάσκετ

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Ποδόσφαιρο και μπάσκετ είναι τόσο διαφορετικά, αλλά ορισμένες φορές ταυτόχρονα και τόσο όμοια αθλήματα. Η Ίντερ του Ζοσέ Μουρίνιο δέχτηκε σκληρή κριτική για τις τακτικές που εφάρμοσε καθ’ οδόν προς την κατάκτηση του Champions League φέρνοντας στο μυαλό την αντίστοιχη αμφισβήτηση που έχουν δεχτεί κατά καιρούς προπονητές του μπάσκετ, που έχουν οδηγήσει τις ομάδες τους σε επιτυχίες δίχως να προσφέρουν όμορφο θέαμα.

Ασφαλώς και η Ίντερ δεν έπαιξε, τουλάχιστον σε σύγκριση με την Μπαρτσελόνα, το καλύτερο ποδόσφαιρο φέτος στην Ευρώπη, όπως αντίστοιχα το μπάσκετ που έπαιξε η Λιμόζ του Μάλκοβιτς το 1993, η Ρωσία του Ντέιβιντ Μπλατ στο Ευρωμπάσκετ του 2007 και τόσες άλλες ομάδες απείχε πολύ από το να χαρακτηριστεί ελκυστικό.

Όμως η ομορφιά στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ δεν βρίσκεται μόνο στην επιθετικότητα, τη γρήγορη ανάπτυξη, μία απρόσμενη ντρίμπλα ή μία έξυπνη ασίστ, ένα εντυπωσιακό γκολ ή ένα μαγευτικό κάρφωμα. Πίσω από την προφανή ελκυστικότητα κρύβεται και αυτή που δεν βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα μάτια σου. Ενδιαφέρον για τον θεατή είναι ένα All Star Game του ΝΒΑ, αλλά (για κάποιους λιγότερο και για άλλους περισσότερο) και μία παρτίδα σκάκι, με τη μορφή του γνωστού επιτραπέζιου παιχνιδιού ή τη «μεταφορά» του στις κινήσεις ενός προπονητή από τον πάγκο.

Μάγος δεν είναι μόνο ο βιρτουόζος Λιονέλ Μέσι, αλλά και ο Ζοσέ Μουρίνιο που με την τακτική του κατάφερε να «μπλοκάρει» τη σχεδόν τέλεια επιθετική μηχανή της Μπαρτσελόνα, έστω και αν δεν έγινε... ευχάριστος στο μάτι. Αντιστοίχως ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς κατηγορήθηκε για αντι-μπάσκετ, αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσε να νικήσει η πολύ χαμηλότερης ποιότητα ομάδα του την Μπενετόν του Τόνι Κούκοτς; Ή πώς θα ήταν δυνατόν η Ρωσία του Μπλατ να νικήσει την υπερταλαντούχα Ισπανία μέσα στο «σπίτι» της αν έπαιζε στον υψηλό ρυθμό που θα ταίριαζε γάντι στους «φούριας ρόχας»;

Καθένας στον αθλητισμό (και όχι μόνο) θέλει να πετυχαίνει το στόχο του με τα μέσα που διαθέτει και υπό την έννοια αυτή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σε έναν... ιδανικό κόσμο η ποδοσφαιρική Μπαρτσελόνα θα σάρωνε και φέτος όλους τους τίτλους και στο μπάσκετ η κορυφή θα ανήκε μονίμως σε ομάδες όπως η Γιουγκοπλάστικα της τριετίας 1989-1991, η Ζαλγκίρις του 1999, η εθνική Λιθουανίας του 2003, οι Φίνιξ Σανς των τελευταίων ετών και ούτω καθεξής. Όμως για κάθε Μέσι υπάρχει ένας Μουρίνιο και για κάθε Λεμπρόν μία άμυνα των Σέλτικς...

* Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com