Ένα γκολ δεν μπορεί να «χαλάει» έτσι τον Ολυμπιακό…

· Ρίχνοντας μία πιο αναλυτική ματιά στα πεπραγμένα του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, μία διαπίστωση την οποία ξεκάθαρα μπορείς να κάνεις είναι η αδυναμία που επανειλημμένως έδειξε η ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια της να αντιδράσει όταν δέχθηκε ένα γκολ. Αδυναμία όχι μόνο στο να απαντήσει με ένα δικό της γκολ, αλλά να καλύψει τα νώτα της αποφεύγοντας κι ένα δεύτερο γκολ.

· Ας θυμηθούμε…

Η Τότεναμ στο Καραϊσκάκη προηγήθηκε 1-0 στο 26’. Στο 30’ έκανε και το 2-0 υπέρ της…

Ο Ερυθρός Αστέρας στο Βελιγράδι προηγήθηκε 2-1 στο 87’. Στο 90’ έκανε και το 3-1…

Η Τότεναμ στο Λονδίνο προηγήθηκε 3-2 στο 73’. Και στο 77’ έκανε και το 4-2…

· Σε τρία από τα πέντε παιχνίδια του ο Ολυμπιακός με το που δέχθηκε ένα γκολ, μέσα σε τρία-τέσσερα λεπτά έφαγε και δεύτερο!

· Τι συνέβη και στα άλλα δύο, με την Μπάγερν; Στο Καραϊσκάκη οι Γερμανοί έκαναν το 2-1 στο 62’ και μετά από 13 λεπτά, στο 75’, και το 3-1…Στο Μόναχο άνοιξαν το σκορ στο 69’ και σε ένα 20λεπτο, στο 89’, έκαναν και το 2-0…

· Είναι σαφές ότι η ομάδα του Ολυμπιακού επηρεάζεται πολύ ψυχολογικά όταν φάει κάποιο γκολ. Σε βαθμό που για επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ είναι ανεπίτρεπτο. Πολύ απλά γιατί στο Τσάμπιονς Λιγκ, είναι δύσκολο να κρατήσεις το μηδέν, άρα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος γι΄ αυτό κι έτοιμος να βγάλεις μία αντίδραση κι όχι να φας κι άλλο.

· Ο Ολυμπιακός μόνο στο πρώτο του παιχνίδι αντέδρασε, όταν γύρισε σε 2-2 το εις βάρος του 0-2 από την Τότεναμ. Και το γύρισε γιατί βρήκε τη δύναμη και χτύπησε τους Άγγλους σε καίρια σημεία: μείωσε στο φινάλε του α΄ ημιχρόνου (44’) κι ισοφάρισε στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου (54’)…Στη ρεβάνς, στο Λονδίνο, η Τότεναμ του απάντησε με το ίδιο νόμισμα: μείωσε στο 45+1 και ισοφάρισε στο 50’...

· Σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια του, μετά το πρώτο, ο Ολυμπιακός απέτυχε, άλλες φορές περισσότερο, άλλες λιγότερο, να διαχειριστεί σωστά το παιχνίδι, παρότι μάλιστα προηγήθηκε!

Και στο Βελιγράδι αυτός άνοιξε το σκορ, στο 37’, όμως όχι μόνο ισοφαρίστηκε στο 62’, αλλά έχασε κιόλας με τα δύο γκολ στο τέλος του αγώνα…

Και με την Μπάγερν στο Καραϊσκάκη άνοιξε το σκορ, στο 23’, όμως και ισοφαρίστηκε γρήγορα (34’) και βρέθηκε να χάνει 1-3 και τελικά 2-3…

Και με την Τότεναμ στο Λονδίνο άνοιξε το σκορ και δη παίρνοντας προβάδισμα δύο γκολ στο 20λεπτο, όμως στο τέλος έφαγε τέσσερα γκολ, κάτι που δεν του είχε ξανασυμβεί στην παρουσία του στα Κύπελλα Ευρώπης (από 2-0 δηλαδή να γίνει 2-4)…

Ακόμη και με την Μπάγερν στο Μόναχο, όπου δεν σκόραρε, είχε το 0-0 ως το 69’, αλλά πάλι στο τέλος λύγισε…

· Βγάζει δηλαδή η ομάδα μία εύθραυστη ψυχολογία. Ενώ παίζει καλά, βλέπεις ρε παιδί μου ότι μπορεί να σταθεί σε υψηλό επίπεδο, πολλές φορές δεν μπορεί να το διαχειριστεί καλά όταν της στραβώνει το παιχνίδι. Συνήθως αρκεί ένα εις βάρος της γκολ για να την «χαλάσει», να της αλλάξει την ψυχολογία και κατ΄ επέκταση την εικόνα. Τη μοναδική φορά, πάντα μετά το 2-2 στην πρεμιέρα με την Τότεναμ, που ο Ολυμπιακός απάντησε σε οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα 12 γκολ που δέχθηκε ήταν με το γκολ του Γκιγέρμε στο Καραϊσκάκη, το 2-3 με την Μπάγερν, όπου για να είμαστε ρεαλιστές υπήρχε και δόση τύχης, με το σουτ να κοντράρει στον αντίπαλο και να αλλάζει πορεία.

· Και στέκομαι πολύ σε αυτό το κομμάτι, γιατί ενόψει του κυριακάτικου ντέρμπι κορυφής, δεν μπορώ να ξεχάσω όχι τόσο ότι ο Ολυμπιακός δεχόμενος πέρσι γκολ από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη δεν απάντησε ποτέ, καθότι εκείνο το 0-1 ήταν πολύ συγκυριακό, όσο γιατί στη ρεβάνς της Τούμπας ο Ολυμπιακός το έχασε το ματς και την τελευταία του πιθανότητα να πάρει το πρωτάθλημα δεχόμενος ακριβώς δύο γκολ μέσα σε λίγα λεπτά, στο 3’ και στο 19’, όπως δηλαδή συνέβη φέτος στα πιο πολλά παιχνίδια του στο Τσάμπιονς Λιγκ…

· Πρέπει με κάποιο τρόπο ο Ολυμπιακός να μάθει να διαχειρίζεται καλύτερα τέτοιες καταστάσεις, που άλλωστε στα μεγάλα παιχνίδια είναι συνηθισμένες. Το πιθανότερο σε ένα ευρωπαϊκό ματς η, σε ένα ντέρμπι, είναι να φας γκολ, το ζητούμενο είναι να αντιδράσεις κι όχι να σε πάρει από κάτω…