Με τρία χαφ ατσάλι ο Ολυμπιακός: ο θρασύς(!), ο... κλέφτης κι ο Νο «8,5»!

• Τι έγραφα χθες; «Τότε Μίτσελ-Μόγες, τώρα Μαρτίνεθ-Μόγες»! Πολλοί μπορεί να μην πιστεύουν αυτά, αλλά εγώ ξέρω, μετά από τόσα χρόνια στη δουλειά, ότι στον Ολυμπιακό η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και να που ένας άλλος Ισπανός προπονητής έδωσε στον Ολυμπιακό σπουδαία νίκη (σε επίπεδο όπως των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ) επί αγγλικής ομάδας.

• Για να έρθει, βέβαια, αυτό το τρίποντο χρειάστηκε ο Μαρτίνεθ να ρισκάρει βάζοντας για πρώτη φορά, από την αρχή ενός αγώνα, έναν άλλο σχηματισμό κι όχι το 4-4-2 το οποίο είχε δουλέψει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας και δεν το είχε αποχωριστεί έως και σήμερα. Ένα 4-2-3-1, με ένα μικρό τριγωνάκι στη μεσαία γραμμή, με τους Έσε και Μαντί πιο πίσω και τον Αλεξανδρόπουλο σαν κορυφή.

• Και δούλεψε! Πολύ απλά γιατί ο ένας ήταν καλύτερος από τον άλλο! Σχηματίζοντας μία πολύ δυνατή μεσαία γραμμή, που έκανε δύο παίκτες μεγάλης αξίας, τον Γουόρντπραους και τον Σούτσεκ να υποφέρουν, καθώς ο τρίτος μέσος που ήταν μπροστά τους, άλλοτε ο Φορνάλς κι άλλοτε ο Μπεχράμα, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Και στο τέλος οι τρεις του Ολυμπιακού υπερτέρησαν φανερά.

• Μου έκανε εντύπωση το θράσος του Έσε, που στα 22 χρόνια του δεν καταλάβαινε τίποτα απέναντι σε αντιπάλους 28άρηδες-κι όχι μόνο αυτό. Δεν είχε κανένα πρόβλημα «να την πει» στον Ποντένσε, όταν στο 6ο λεπτό ο Πορτογάλος αδράνησε και δεν βοήθησε αμυντικά, με συνέπεια οι Άγγλοι να απειλήσουν, για πρώτη φορά στον αγώνα. Ο Αργεντίνος είχε ωραίες επεμβάσεις, τάκλιν, έξυπνες και γρήγορες πάσες, τάκλιν, πολλές βοήθειες στην κυκλοφορία της μπάλας, ένας μετρονόμος! Του άξιζε να του πιστωθεί η πρώτη του ασίστ με τα «ερυθρόλευκα», έστω υπό τύπου απλής πάσας στον σκόρερ Φορτούνη.



• Μου έκανε εντύπωση ότι ο Μαντί έκλεψε τουλάχιστον έξι (!) φορές την μπάλα από τους Άγγλους! Κλέφτης κανονικός! Και παίρνοντας και ψυχολογία από το ωραίο γκολ που έβαλε κατά του Παναθηναϊκού, πάτησε επανειλημμένως την περιοχή της Γουέστ Χαμ, ψάχνοντας κι άλλο. Κι αν κόπηκε πάνω στο σουτ μετά από ένα-δύο με τον Αλεξανδρόπουλο, άλλες τρεις φορές πέρασε σουτ, έστω κι αν κανένα δεν ήταν πολύ επικίνδυνο. Νομίζω, όμως, ότι εύκολα θα χρίζονταν και πάλι σκόρερ, αν απλά ο Ποντένσε του γύριζε σωστά την μπάλα στο 55’, εκεί που μπούκαρε ο Πορτογάλος σε συνεργασία με τον Ελ Κααμπί, αλλά δεν έσπασε καλά την μπάλα. Ο Καμαρά είχε άλλη μία καλή βραδιά, με αρκετά τρεξίματα κι ωραίες ενέργειες.

• Μου έκανε εντύπωση ότι ο Αλεξανδρόπουλος ερχόμενος από πίσω σαν κρυφός κυνηγός ήταν ίσως ο πιο επικίνδυνος παίκτης του Ολυμπιακού! Αυτός που απείλησε περισσότερο από κάθε άλλο, τέσσερις φορές! Την πρώτη ο γκολκίπερ μπλόκαρε την μπάλα στο σουτ που έκανε από την πάσα του Ποντένσε. Τη δεύτερη το σουτ από καλή θέση κόντραρε ένας αμυντικός, ξανά από πάσα του Ποντένσε. Το τρίτο σουτ, μοναδικό εκτός περιοχής, ήταν ίσως το καλύτερο απ΄ όλα, από μπαλιά του Ελ Κααμπί, με την μπάλα να περνάει λίγο άουτ, όμως εδώ ο διεθνής χαφ ήταν λάθος, αφού έπρεπε να πασάρει δεξιά του στον ολομόναχο Φορτούνη, ο οποίος λογικά απογοητεύθηκε. Στο τέταρτο σουτ, στην πραγματικά καλύτερη προσπάθεια του, από ωραία πάσα του Φορτούνη, νικήθηκε από τον αντίπαλο γκολκίπερ.



• Νομίζω ότι ο Αλεξανδρόπουλος ήταν η μία από τις δύο μεγάλες ευχάριστες εκπλήξεις του Ολυμπιακού-η άλλη ο Πορόζο. Γιατί εντάξει, ήδη μας είχε δείξει ωραία πράγματα κάποιες φορές με την «ερυθρόλευκη», αλλά τώρα έκανε ένα πολύ γεμάτο παιχνίδι. Έκλεψε, έκανε τάκλιν, πέρασε δύσκολη σέντρα (!), πάσαρε για να γίνει φάση, είχε γρήγορη επιστροφή στην άμυνα για να κόψει σε κόρνερ. Και φαίνεται σαν να του ταιριάζει αυτή η θέση, κάτι σαν «8,5»!!! Για να θυμηθούμε ότι και στο ξεκίνημα της σεζόν ο Μαρτίνεθ τον είχε βάλει σε ένα-δύο ματς κι έπαιξε πιο μπροστά από τα τετραγωνικά στα οποία τον είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια.

• Κατά τα άλλα, η απόφαση για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός θα βγει σήμερα η, τη Δευτέρα. Όχι Σαββατοκύριακο. Πρόβλεψη; Δύσκολη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός τις μίνιμουμ δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών για τη ρίψη της κροτίδας δεν τις γλιτώνει...