Ο Τζολάκης έκανε καλό στον εαυτό του, αλλά και στον Πασχαλάκη

· Η παρουσία του Τζολάκη κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές ήταν ένα πολύ καλό νέο για την ομάδα, απ΄ όποια πλευρά κι αν το πάρει κανείς.

· Από τη μία, ο νεαρός γκολκίπερ μας έδειξε με αρκετά εμφατικό τρόπο ότι έχει την αγωνιστική και πνευματική ικανότητα να κάτσει κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού ακόμη και στα πιο δύσκολα παιχνίδια, από την στιγμή που μέσα σε 10 ημέρες έπαιξε με επιτυχία κόντρα στην ΑΕΚ στην κατάμεστη Φιλαδέλφεια, στον Παναθηναϊκό στο άδειο Καραϊσκάκη και στον ΠΑΟΚ στη γεμάτη Τούμπα.

· Από την άλλη, ο Τζολάκης έκανε, κατά την κρίση μου, τον Πασχαλάκη να νιώσει ότι έχει ανταγωνισμό. Διότι, επί μήνες ο έμπειρος τερματοφύλακας ήταν σαν να μην είχε ανταγωνισμό. Και λόγω της δικής του πολύ καλής κατάστασης, αλλά και γιατί ο Τζολάκης έπαιζε αραιά και που σε κανένα ματς Κυπέλλου.

· Δεν ξέρω αν ήταν γι΄ αυτό, αν οφείλονταν δηλαδή στην έλλειψη ανταγωνισμού, αλλά τον τελευταίο καιρό ο Πασχαλάκης δεν ήταν αυτός που ήταν.



· Θα ήταν ψέμα να υποστηρίξω ότι ήταν δική του ευθύνη, όμως σίγουρα δεν θα ήταν κι ο ίδιος…ευτυχής δεχόμενος 11 γκολ στα έξι τελευταία παιχνίδια του στη σεζόν: βλέπε 2-2 με Άρη, 3-1 με ΠΑΟΚ, 0-2 από ΠΑΟ, 2-1 με ΑΕΚ, 1-3 από ΑΕΚ και 1-2 από Άρη. Με αποκορύφωμα φυσικά το γκολ που δέχθηκε στο Χαριλάου με απευθείας κόρνερ.

· Και νομίζω δεν ήταν απλά τα υπερβολικά γκολ που έφαγε, σε σχέση με την άψογη προηγούμενη σεζόν του. Έμοιαζε ο Πασχαλάκης σαν να είχε χάσει λίγο το μυαλό του. Για παράδειγμα, έβγαινε υπερβολικά πολύ μακριά από την εστία του, λες και δεν είχε καμία εμπιστοσύνη στα στόπερ του.

· Τέλος πάντων, έχω την αίσθηση ότι το παρών που έδωσε ο Τζολάκης στα τρία τελευταία «κολλητά» ντέρμπι του Ολυμπιακού, θα κάνει καλό και στον ίδιο και στον Πασχαλάκη. Με τον ένα η, με τον άλλο τρόπο.