Ο ανεκδιήγητος Γκεστράνιους, ο ζωντανός Παναθηναϊκός και η δύναμη της Λεωφόρου

*Για τα όσα είδαμε χθες στην Τούμπα έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί πολλά. Κυρίως, για τη φάση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και έκανε τον Παναθηναϊκό- δικαίως- να διαμαρτυρηθεί . Είναι να απορεί κανείς με τον τρόπο που προσπαθεί επικοινωνιακά ο οργανισμός του ΠΑΟΚ να χλευάσει τις πράσινες αντιδράσεις για μια φάση που θα έδινε προβάδισμα στο τριφύλλι. Αν ο Φινλανδός δεν τα είχε κάνει μούσκεμα (το σφύριγμα δεν είναι... 5 δευτερόλεπτα πριν, ούτε η άμυνα σταματάει προτού βγει η μπαλιά του Καμπετσή στον Μακέντα) θα είχαμε δει γκολ και τους πράσινους να σημειώνουν ένα πολύ σημαντικό τέρμα. Το τι θα γινόταν μετά, είναι μια άλλη ιστορία και δεν θα το μάθουμε ποτέ.

*Η πραγματικότητα είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει δικαίωμα να αντιδρά για μια φάση εξαιρετικά σημαντική για την πορεία της αναμέτρησης (η οποία είναι μια συνέχεια κακών σφυριγμάτων το τελευταίο διάστημα για τους πράσινους). Ούτε λάβαρα της επανάστασης σήκωσε, ούτε είδαμε κανέναν παράγοντά του να μπαίνει στο γήπεδο ζητώντας από τους ποδοσφαιριστές του να αποχωρήσουν για μια διαιτητική απόφαση... Ούτε, φυσικά, χρησιμοποίησε έπειτα από αδικίες, ρητορική μίσους και διχασμού ή ακόμη και δικαιολογίες για να καλύψει διαιτητικά εγκλήματα στο παρελθόν. Τα παραπάνω δεν τα έκανε ο Παναθηναϊκός (έχει άλλα προβλήματα δικά του τα οποία πρέπει να διορθώσει). Αντιθέτως, έχουν συμβεί τα τελευταία έτη από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Και από έναν περίγυρο που έχει έναν τελείως άγαρμπο τρόπο ή αν θέλετε μια μια ατσούμπαλη πρακτική. Πρακτική η οποία οδηγεί την ίδια την ομάδα της Θεσσαλονίκης να πάει να κάνει (άθελά της) πράγματα τα οποία κατηγορούσε. Αυτά για τα περί Γκεστράνιους και τις αντιδράσεις για τη δικαιολογημένη πράσινη διαμαρτυρία. Μη μας βγάλετε και τρελούς...

*Αναμφίβολα, η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι δε φεύγει ικανοποιημένη με το 0-0 από την Τούμπα. Είναι, επίσης, κοινώς αποδεκτό ότι έχει αρκετά αγωνιστικά προβλήματα, τα οποία έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν και τα οποία οφείλει να διορθώσει από το καλοκαίρι και μετά, προκειμένου να ανεβάσει επίπεδο και να αρχίσει να διεκδικεί. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται για εις βάρος της διαιτητικές αποφάσεις. Η ρητορική του «φτιάξε ομάδα πρώτα και μετά μιλάς για τη διαιτησία» είναι παλιομοδίτικη, ξεπερασμένη και αποτέλεσε μια καραμέλα πολλών χρόνων.

*Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός. Ούτε ο ΠΑΟΚ. Οι πράσινοι πέταξαν στα σκουπίδια το πρώτο ημίχρονο, μη απειλώντας καθόλου. Στην επανάληψη, έγιναν πιο ζωηροί, πήραν το κέντρο, ανέβασαν περισσότερο τις γραμμές τους, αλλά είχαν αργή ανάπτυξη με αποτέλεσμα να μην μπορούν εύκολα να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα και να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις. Οταν το έκαναν την πρώτη φορά, ο Γκεστράνιους πήρε τη φάση πίσω. Τη δεύτερη, ο Πασχαλάκης αντέδρασε καλά στο σουτ του Καρλίτος, το οποίο αν πήγαινε λίγο περισσότερο προς στην αριστερή γωνιά, τότε θα κατέληγε στα δίχτυα και ο Παναθηναϊκός θα έφευγε με μεγάλο διπλό και μάλιστα στο φινάλε. Ο Νιάς είχε μια πολύ καλή εμφάνιση, σε αντίθεση με τον Σανκαρέ που... περπατούσε. Ο Καμπετσής, επίσης, έδωσε πνοή στην ομάδα με την είσοδό του στο ματς.

*Πάμε στο «από εδώ και πέρα». Το θετικό για την ομάδα είναι ότι παραμένει ζωντανή. Κι αυτό διότι, μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό, είναι στο -4 από την Ένωση. Συνεπώς, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Απομένουν τρία ματς για τον Παναθηναϊκό. Τα τρία στη Λεωφόρο (με Αστέρα, ΑΕΚ και Ολυμπιακό) και το ένα στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει το τριφύλλι: Αρχικά να επιστρέψει, πάση θυσία, στις νίκες στο ματς με την ομάδα της Αρκαδίας. Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνέχεια. Επιπρόσθετα, οι πράσινοι πρέπει να εκμεταλλευτούν τη δύναμη της Λεωφόρου και να αποδείξουν ότι η εντός έδρας ήττα από τον Άρη ήταν μια κακή παρένθεση. Οι δυο ισοπαλίες με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ δεν είναι απαγορευτικές. Είναι, όμως, η εικόνα τέτοια που θέλει βελτιώσεις για να έρθει η ανατροπή. Ειδικά, εμφάνιση όπως αυτή στο ματς με την Ένωση στο ΟΑΚΑ, δεν πρέπει να επαναληφθεί.

Υ.Γ: Στη φάση του Κρμέντσικ με τον Βέλεθ λίγο πριν από το φινάλε, πέναλτι δεν υπάρχει. Ο επιθετικός του ΠΑΟΚ πέφτει πάνω στον Ισπανό, ο οποίος έχει προλάβει να πατήσει το πόδι του στο χορτάρι. Καμία παράβαση, λοιπόν.