Στη φυλακή για μερικά αυγά και ένα μπαλόνι

Ο κ. Παπουτσής ζήτησε να εγκριθούν τόσο η δική του υποψηφιότητα, όσο και εκείνη του Στέφανου Τζουμάκα, γιατί συμμετείχαν στους αγώνες της μεταπολίτευσης. Το ίδιο και ο κ. Τζουμάκας, που το πήγε ακόμη πιο πίσω, θυμίζοντας ότι έχει κάνει φυλακή.

Από μικρός ονειρεύομαι να θέσω υποψηφιότητα για αρχηγός σε κάτι με το οποίο δεν έχω την παραμικρή σχέση. Η επιθυμία μου αυτή εντάθηκε την περίοδο που κρινόταν το ποιος θα είναι ο νέος αρχιεπίσκοπος, θέση που τελικά πήρε ο Ιερώνυμος.

Ήταν πολλά τα τρικ τα οποία σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω για να διεκδικήσω την αρχιεπισκοπή, αφού πίστευα ότι μπορούσα να προσφέρω πολλά στην εκκλησία, όπως τον εκμοντερνισμό της, την παραγωγή δροσιστικών αναψυκτικών, την εκμετάλλευση του αγιασμού για χρησιμοποίηση του σε νεροπίστολα που θα μας προστάτευαν από επίθεση βρικολάκων και τέλος την μετατροπή των μισών ναών σε τόπο διεξαγωγής τυφλών ραντεβού ανάμεσα σε πιστούς, που ήταν άτυχοι στον έρωτα.

Όλες αυτές μου τις σκέψεις τις είχα δημοσιεύσει σε ένα κείμενο με τίτλο «Εκκλησία: Ας γίνουμε επιτέλους franchise και ας εκμεταλλευτούμε τα μπικικίνια που θα βγάλουμε, επενδύοντας τα σε παράνομες δραστηριότητες».

Το κείμενο λογοκρίθηκε, αποδοκιμάστηκε και στο τέλος με αφόρισαν αν και ακολούθησαν πιστά πολλές από τις πρακτικές που περιείχε. Μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει τις συνέπειες του αφορισμού, αφού δεν περνάω ούτε έξω από εκκλησία, αλλά νομίζω ότι έχει να κάνει κάτι με το να μη σου σηκώνεται μετά τα σαράντα. Έχω ήδη την εντύπωση παρόλα αυτά ότι αυτό θα μου συμβεί πολύ νωρίτερα λόγω κακής διατροφής και έλλειψης άσκησης. Οπότε μικρό το κακό.

Τελικά δεν κατάφερα τίποτα αφού η απόπειρα μου να μπω στην αίθουσα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας απέβη μάταιη. Κατάλαβαν αμέσως το ψεύτικο μούσι.

Τους τελευταίους μήνες στριφογύριζε στο μυαλό μου η ιδέα, να διεκδικήσω την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Η σχέση μου με τα κομματικά δεν ήταν πότε ιδιαίτερα καλή, αν εξαιρέσεις τη συμμετοχή μου σε συνθήματα κατά του μακαρίτη του Κουτσόγιωργα στα τέλη της δεκαετίας του 80’.

Τα συνθήματα τα είχε ξεκινήσει η γιαγιά μου που ήταν παραδοσιακή καλαματιανή νεοδημοκράτισσα και εγώ δεν πρέπει να είχα κλείσει ούτε καν τα δέκα, οπότε όταν έβλεπα κάποιον να φωνάζει στην τηλεόραση έπαιρνα το μέρος του.

Ο λόγος που θα ήθελα να διεκδικήσω την προεδρία ήταν το εμφανές κενό εξουσίας που έβλεπα μπροστά μου. Το κενό καλύφθηκε ικανοποιητικά από τον Ευάγγελο Βενιζέλο στη συνέχεια και εγώ εγκατέλειψα τα σχεδία μου. Όταν όμως διάβασα το εισαγωγικό σκηνικό είναι αλήθεια ότι πικράθηκα, αφού τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν Παπουτσής και Τζούμακας με έκαναν να πιστέψω ότι θα μπορούσα να βρω πολύ καλύτερα.

Σύμφωνοι, δεν έχω συμμετάσχει στους αγώνες της μεταπολίτευσης. Ούτε έχω κάνει φυλακή ακόμα, αν και έτσι όπως το πάω με την προσπάθεια μου να πάρω στην κατοχή μου τον θρόνο που έχουν φέρει στο απέναντι κατάστημα με έπιπλα, με βλέπω να καταλήγω σύντομα πίσω από τα κάγκελα.

Έχω κάνει άλλα όμως. Έχω πετάξει αυγά μέσα από παράθυρα όταν ήμουν στο γυμνάσιο και όταν ήμουν στο δημοτικό, ζήτησα 5 μπαλόνια στο ψιλικατζίδικο και ενώ μου έδωσαν έξι κατά λάθος, δεν επέστρεψα το πλεόνασμα. Άρα έχω δείξει εγκληματικές τάσεις από μικρός.

Σκέφτομαι να πάω να παραδοθώ. Και το σκέφτομαι σοβαρά.

ΤΕΛΟΣ

-Ποια είναι η κύρια πηγή εισοδήματος σας; -Τα όπλα, τα ναρκωτικά και η εισαγωγή πολύχρωμων μπαλονιών.

— Thanasis Rallis (@ThanasisRallis) February 29, 2012