Τι άλλο θα ακούσουμε...

Όποιος θεωρεί δύσκολη τη δουλειά του πολεμικού ανταποκριτή στο Ιράκ ή του ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου στα μπασκετικά ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού ας το ξανασκεφτεί... Τα αληθινά βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα έπρεπε να ανήκουν στους τηλεφωνητές του NovaΣΠΟΡ FM 94,6. Σε αυτούς τους αφανείς ήρωες, της γραμματείας ή της σύνταξης, που μπορούν κάλλιστα να γράψουν βιβλίο από αυτά που ακούν καθημερινά από τους ακροατές. Το παρακάτω κείμενο θα μπορούσε να είναι μόνο μία περίληψη...

Του Χρήστου Ρομπόλη

Στοίχημα...

Η πιο... περίεργη κατηγορία ακροατών που τηλεφωνούν στο σταθμό είναι οι παίκτες του στοιχήματος. Σχεδόν πάντα μπορείς να καταλάβεις αν κέρδισαν ή όχι. Ειδικά αν έχασαν.
«Καλησπέρα, πόσο ήρθε το Λαντσκρόνα-Φάλκενμπεργκ;», ρωτά ο παίκτης. «Διπλό», απαντά ο νεαρός συντάκτης στο τηλέφωνο. Αν ο ήχος που ακολουθεί είναι το κλείσιμο του τηλεφώνου (χωρίς «ευχαριστώ, καληνύχτα», άλλωστε πού χρόνος για ευγένειες;) ή το «Φτου σου ρε γ...»-στις κοσμιότερες των αντιδράσεων- αυτό συνεπάγεται με μία λέξη «κουβά». Το ίδιο σημαίνει και όταν ο ακροατής ζητά τα αποτελέσματα δέκα αγώνων και πριν καν φτάσεις στον τρίτο ακούς το χαρακτηριστικό «τουτ, τουτ...» από το κλείσιμο της γραμμής. Οι ιαχές «Ναι ρε π... μου», «μπράβο μωρή Μπρομαποϊκάρνα» κλπ., όπως και οι στεναγμοί ανακούφισης (ίσως επειδή δεν χάθηκε το νοίκι αυτού του μήνα) μεταφράζονται ως επιτυχίες.

Πέρα από τα στοιχήματα του ΟΠΑΠ, υπάρχουν και τα... φιλικά. «Γεια σου φίλε, επειδή εδώ έχουμε βάλει στοίχημα με το φιλαράκι μου, σε ποιο από τα τρία ματς του Μουντιάλ του 1994 δεν έπαιξε ο Βάιος Καραγιάννης;», ρωτά ο ακροατής. «Σε αυτό με την Αργεντινή», απαντά ενθυμούμενος το ένδοξο 4-4-2 (4-0 από Αργεντινή, 4-0 από Βουλγαρία και 2-0 από Νιγηρία) ο νεαρός συντάκτης. Πέρα από το «Πάρτα ρε μ..., στο έλεγα, κερνάς μπίρες» και το «... όχι ρε γ...το, πάλι εγώ πληρώνω», υπάρχει κι ένα τρίτο σενάριο: «Α, δεν ξέρεις φίλε σε ποιο ματς δεν έπαιξε, καλά δεν πειράζει...». «Μα, σας είπα κύριε, στο ματς με την Αργεντινή», απαντά ο συντάκτης. «Καλά θα το ψάξω μόνος μου», αποκρίνεται ο ακροατής, που προφανώς είχε «ποντάρει» σε λάθος απάντηση, αλλά αυτό δεν το μαθαίνει ποτέ ο φίλος του.

Παντός καιρού και... ώρας

Οι παίκτες του στοιχήματος δεν έχουν... ωράριο. Τα τηλέφωνα δεν σταματούν να χτυπούν ακόμη και στις 7:30 τα πρωινά της Κυριακής ή στις 1:30 τις καθημερινές. Υπάρχει μάλιστα και περίπτωση, που ακροατής πήρε τηλέφωνο βράδυ Μεγάλου Σαββάτου με... ηχητικό background τη λειτουργία της Ανάστασης για να ρωτήσει χαμηλόφωνα «Πόσο είναι ρε παιδιά η Μπαρτσελόνα;». Ή ένας άλλος που το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς ρωτούσε «... πόσο πάει το Νιούκαστλ-Μπέρμιγχαμ» με ηχητική υπόκρουση τα μαχαιροπίρουνα στο τραπέζι που βρισκόταν.

Οι ερωτήσεις

Μία από τις βασικές αιτίες τριχόπτωσης που παρατηρείται στους συντάκτες του σταθμού είναι οι ερωτήσεις που δέχονται από ακροατές. «Καλησπέρα, πόσο ήρθε το Ανκαραγκουτσού-Σίβασπορ;», η ερώτηση. «0-0», η απάντηση του συντάκτη, που όμως δεν είναι ποτέ προετοιμασμένος για την κεραμίδα που θα δεχτεί. «Και το ημίχρονο;», η νέα απορία του ακροατή που προφανώς είχε ποντάρει σε «1-Χ» ή «2-Χ» ημίχρονο τελικό και ήθελε να... εξαντλήσει τις πιθανότητες να βγει κερδισμένος.

Υπάρχουν κι άλλα πολλά τέτοια παραδείγματα. «Γεια σας, θέλω να ρωτήσω πόσο ήρθε ένα προχθεσινό ματς. Το Κορίνθιανς-Παλμέιρας...», ρωτά ο ακροατής. «2-0», απαντά ο συντάκτης. «Είναι τελικό;», η νέα... βόμβα του παίκτη. «Όχι, το ματς είναι εδώ και μιάμιση μέρα στις καθυστερήσεις», η ειρωνική απάντηση του αγανακτισμένου δημοσιογράφου. Γιατί και οι αντοχές έχουν όρια...

Γραφείο παραπόνων

Ο τηλεφωνητής πρέπει να είναι διάδοχος του Ιώβ ή τουλάχιστον γαϊδουριού, γιατί χρειάζεται τεράστια υπομονή όταν συχνά-πυκνά έχει να αντιμετωπίσει τα κάθε λογής παράπονα των ακροατών. «Ρε παιδιά, τι θα γίνει με αυτή την ΕΡΤ; Γιατί δεν δείχνει τα ματς στο Παγκόσμιο μπάσκετ των Εφήβων; Δεν έχει λεφτά ε, αφού τα έδωσε όλα για να πάει ο Σάκης στη Eurovision», αναφέρει αγανακτισμένος ακροατής. «Κύριέ μου, γιατί δεν παίρνετε τηλέφωνο στην ΕΡΤ; Όταν έχετε διακοπή ρεύματος τηλεφωνείτε για παράπονα στον ΟΤΕ;», η δικαιολογημένη απορία του συντάκτη. «Ρε παιδιά, εσείς που μιλάτε με κόσμο, πείτε σε αυτόν τον Αντωνίου να φέρει κανέναν καλό παίκτη στην Πανάθα και να αφήσει τον τουρισμό, γιατί θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα», ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Οι πληροφοριοδότες

Ένα δημοσιογραφικό ρητό αναφέρει ότι «καλύτεροι ρεπόρτερ είναι οι ακροατές και οι τηλεθεατές». Αμ, δε... «Έλα φίλε, είμαι σε μία καφετέρια στο Μαρούσι και αυτή τη στιγμή βλέπω απέναντί μου τον Κόκκαλη να συζητά με τον Φίγκο και τον μάνατζέρ του. Γράψ’το, στο δίνω εγώ. Αποκλειστικό». «Φιλαράκο, επειδή είμαι ακροατής και σας γουστάρω, πριν δύο λεπτά ήρθε ο Ιμπραΐμοβιτς και του τύλιξα ένα δίπιτο στη Γλυφάδα. Μάλλον ήρθε για μεταγραφή». «Καλημέρα, από αεροδρόμιο παίρνω. Μόλις είδα τον Ζήση να πετά για Νέα Υόρκη. Μάλλον πάει για μεταγραφή στους Νικς»... Είναι μερικά μόνο από όσα ακούμε. Μία φορά στις εκατό τυχαίνει και κάποιος που όντως έχει δει ή έχει ακούσει κάτι αληθινό. Ποιος να το πιστέψει όμως μετά από τόσα παραμύθια;

Οι τσιγκούνηδες

Από τη μία τους καταλαβαίνω. Άλλωστε υπάρχει οικονομική κρίση. Ορισμένοι όμως είναι τσακωμένοι με την τσέπη τους. Υπάρχουν ακροατές που προφανώς επειδή τσιγκουνεύονται να αγοράσουν εφημερίδα ή να ανοίξουν το ραδιόφωνο, ενημερώνονται απευθείας από τους συντάκτες. «Γεια σου φίλε. Τι νέα έχουμε από την ΑΕΚ;», η ερώτηση, στην οποία ο συνήθως πηγμένος από τη δουλειά συντάκτης προσπαθεί να απαντήσει με μία-δύο προτάσεις. «Με τον Λεονάρντο τι γίνεται. Με μπακ; Κλείνει ο Γιούρκας; Ο Εντίνιο πουλήθηκε; Θα ανανεώσει ο Ταχτσίδης; Πώς πήγε η προπόνηση; Η κίνηση των διαρκείας πώς είναι;», ο καταιγισμός ερωτήσεων που ακολουθεί και αναγκάζει τον συντάκτη να διαβάζει μέσω τηλεφώνου σχεδόν όλο το τετρασέλιδο ρεπορτάζ της «SportDay» για την ΑΕΚ. Περίπου όπως έκαναν παλιά στα χωριά οι λιγοστοί γραμματιζούμενοι στους πολλούς αναλφάβητους. «Γεια χαρά φίλε. Μήπως ξέρεις τι απουσίες θα έχει η Μπουργκίνα Φάσο απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού, γιατί το έχω παίξει;». Και τα στοιχηματικά περιοδικά και σάιτ τι θα κάνουν, κλέφτες θα γίνουν;

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι καθόλου τυχαία. Αυτό που μόλις διαβάσατε είναι πολύ μικρό για να αποτυπώσει αυτά που ακούγονται καθημερινά. Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε...