22 Νοεμβρίου 1963 – Μια μεγάλη συνωμοσία

Η ιστορία μας αφόρα μια φανταστική χώρα. Ένας νεαρός από πλούσια οικογένεια, «ήρωας» πολέμου, παρασημοφορημένος, - σε αυτό το φανταστικό κράτος τα παράσημα δίνονται με το κιλό - με σπουδές σε πανεπιστήμια των πλουσίων και με την υποστήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, μπλέχτηκε στα γρανάζια της πολιτικής με ύποπτες παρέες, που αρκετοί από αυτούς εκπροσωπούσαν το οργανωμένο έγκλημα σε αυτή τη φανταστική χώρα.

Τα Μ.Μ.Ε τον παρουσίαζαν ως νεωτεριστή που ξεσήκωνε την επαναστατημένη νεολαία της εποχής του. Αυτός λοιπόν είχε και έναν γάμο με μια ευγενή, πλην πτωχή νέα από ένα άλλο κράτος η οποία μαζί με την αδελφή της δεν θα λέγαμε ότι έχουν τελειώσει τη σχολή καλογραιών. Φωτογραφίες μιας κλασικής οικογένειας αυτού του φανταστικού κράτους, με παιδάκια χαμογελαστά, κοινωνικές εκδηλώσεις, υποστήριξη των αδυνάτων κ.λπ. Αυτός κατάφερε να γίνει πρόεδρος αφού, χρησιμοποιήθηκε πολύ από το όχι και τόσο καθαρό και νόμιμο χρήματα του πατερά του.

Ξεκινάει μια διακυβέρνηση που πιθανόν θα είχε καλά αποτελέσματα. Αυτός και ο αδερφός του ο οποίος διορίστηκε υπουργός δικαιοσύνης, κυνήγησαν το οργανωμένο έγκλημα, ήρθαν σε σύγκρουσή με εταιρίες και εν γένει με το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας τους.

Οι βιομήχανοι του χάλυβα ανακοίνωσαν σε αυτόν την απόφαση να αυξήσουν την τιμή του χάλυβα. Η αντίδραση της κυβέρνησης του, υπήρξε σκληρή. Έτσι, ακυρώθηκαν οι παραγγελίες στις εταιρίες που αποφάσισαν την αύξηση. Μετά από δύο μέρες, η πρώτη μεγάλη εταιρία παραιτήθηκε από την αύξηση και την ακολούθησαν και οι υπόλοιπες. Ήταν μια μεγάλη νίκη γι’ αυτόν, αλλά, οι μεγαλοβιομήχανοι δεν θα το ξεχνούσαν εύκολα. Ακόμα και οι εταιρίες πετρελαίου έλαβαν στάση εχθρική απέναντι σ’ αυτόν, μόλις πληροφορήθηκαν ότι σκόπευε να καταργήσει τα φορολογικά προνόμια, που από παράδοση είχαν αναγνωρισθεί στις εταιρίες.

Μια αποτυχημένη απόπειρα καταλήψεως ενός ανεξάρτητου νησιού τόσο πρόχειρη σε σχεδιασμό και εκτέλεση. Η υποστήριξη ενός σαθρού καθεστώτος σε μια άλλη χώρα χιλιάδες μίλια μακριά και η παρ’ ολίγον έκρηξη ενός παγκοσμίου πολέμου άρχισαν να ξετυλίγουν το νήμα της μοίρας του.

Ο περιορισμός των παραγγελιών οπλικών συστημάτων και η απαξίωση του εθνικού συμβουλίου ασφάλειας της χώρας του οδήγησε το χέρι της Ατροπού ο πρόεδρος έπεσε δολοφονημένος στην αγκαλιά της γυναίκας του σε μια περιοδεία του.

Ντάλας – Τέξας 22 Νοεμβρίου 1963, ώρα:12.30. Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζων Φιτζέραλντ Κένεντι έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες του…(;)

Κοντά στην γωνία μεταξύ της Ελμ Στρήτ και της Χιούστον Στρήτ, ένα παιδάκι, στο πεζοδρόμιο, κίνησε το χέρι του και ο πρόεδρος του χαμογέλασε υψώνοντας με τη σειρά του το χέρι. Εκείνη τη στίμη όσοι βρίσκονταν εκεί άκουσαν έναν κρότο, ακολούθησε δεύτερος και τρίτος. Ήταν τουφεκιές. Ο Τζον Κένεντι χτυπήθηκε από μια σφαίρα που του διέτρησε τον αυχένα και τον τραυμάτισε στον δεξιό πνεύμονα για να βγει τελικά από τον λαιμό.

Μετά τη δολοφονική επίθεση επικράτησε σύγχυση στο Ντάλας. Σύμφωνα με το πόρισμα των ανακριτών, ο δολοφόνος του προέδρου πυροβόλησε από ένα παράθυρο του πέμπτου ορόφου της αποθήκης σχολικών βιβλίων σε απόσταση από τον στόχο 82.50 μέτρων, που το στόχαστρο της καραμπίνας Μάνλιχερ Καρκάνο, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον εκτελεστή, την περιόριζε στη πράξη σε 20 μέτρα!

Ο άνθρωπος που κατηγορήθηκε για τον φόνο του Κένεντι ήταν ο Λι Χάρβει Όσβαλντ ο οποίος μετά από δύο μέρες δολοφονήθηκε από έναν ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου στο Ντάλας. Το ανώτατο δικαστήριο δημοσίευσε το πόρισμα των εργασιών από το οποίο ανέφερε ότι ο Κένεντι δολοφονήθηκε πράγματι από τον Όσβαλντ και ότι ο τέως πεζοναύτης έδρασε μόνος του! Γιατί, τότε, ένας αστυνομικός μοτοσικλετιστής έτρεξε προς τη σιδηροδρομική οδογέφυρα και γιατί και άλλοι αστυνομικοί είχαν την ίδια εντύπωση;

Ο σκοπευτής ήταν σε θέση να πυροβολήσει τρείς φορές μέσα σε τέσσερα περίπου δευτερόλεπτα. Ένας μόνο από τους έξι σκοπευτές που επέλεξε το F.B.I και που έκαναν δοκιμές κάτω από τις ίδιες συνθήκες κατάφερε να επιτύχει τον χρόνο που αποδίδεται στον Όσβαλντ, όμως, αστόχησε καθαρά στο στόχο μια φόρα. Δεν πρέπει όμως κάνεις να αγνοεί το γεγονός ότι ο Όσβαλντ κατά την στρατιωτική του θητεία είχε καταταχθεί στους πολύ μέτριους σκοπευτές!

Ο Όσβαλντ δεν πρόλαβε να ομολογήσει. Τον σκότωσε ο Τζακ Ρουμπυ ένας «αγανακτισμένος» πολίτης, ιδιοκτήτης νυκτερινού κέντρου, ο οποίος θα πέθαινε από καρκίνο σε 3 μήνες. Όλος τυχαία ο δημοσιογράφος, δικηγόρος και αστυνομικοί που μετείχαν στις ανακρίσεις πέθαναν από ασθένεια ή βίαιο θάνατο, λίγες μέρες ή εβδομάδες μετά . Η επιτροπή Ουόρεν μετά από πολλούς μήνες έβγαλε ένα πόρισμα για τη δολοφονία του Κένεντι που πετάχτηκε στα σκουπίδια όπως και ο εφευρέτης της

Ο Thomas Buchanan βεβαιώνει στο βιβλίο του «Ποιος σκότωσε τον Κένεντι», ότι κάποιος δισεκατομμυριούχος πετρελαιοπαραγωγός από το Τέξας οργάνωσε τη συνωμοσία για να εμποδίσει τη κατάργηση των επιχορηγήσεων, από τον πρόεδρο σε περιπτώσεις πτωχεύσεως των επιχειρήσεων πετρελαίου. Κατά τον Joachim Joesten, η συνωμοσία οργανώθηκε από το F.B.I και την C.I.A, τη στρατιωτική ηγεσία, τις εταιρίες πετρελαίου και τον Λύντον Τζόνσον (σ.σ αντιπρόεδρος των Η.Π.Α εκείνη την εποχή). Ο φάκελος παραμένει κλειστός ενάντια στο σύνηθες των 30 ετών που ορίζει ο κανόνας για το άνοιγμα του. Στις 22 Νοεμβρίου το 1963 στο Ντάλας, η Αμερική κατάλαβε ποιοι την κυβερνούν.

Το βίντεο της δολοφονίας του Κένεντι



Απορίες, σχόλια, παρατηρήσεις και ότι άλλο θέλετε στο: Redux14@hotmail.com

Φίλιππος Παναγιώτου