Πως θα ήμασταν χωρίς ρεύμα;

Όλα ξεκίνησαν ένα ωραίο, ήσυχο βραδάκι Παρασκευής. Τι καλύτερο από το να χαλαρώσεις και να διαβάσεις το ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ, αν δεν το έχεις κάνει ήδη όλη την υπόλοιπη ημέρα. Κάπως έτσι ξεκίνησε και ο υπογράφων αλλά που να ήξερε τι τον περιμένει! Διάβαζα ένα άρθρο, έμπαινα λίγο στο facebook, ξαναδιάβαζα άλλο άρθρο, έπαιρνα τηλέφωνο κανέναν φίλο να κανονίσουμε για καφεδάκι. Έπειτα μπήκα λίγο πάλι να δω τι κάνουν οι ηλεκτρονικοί μου φίλοι και ποιον να δω online;;; Τον Γιώργο το Μαραθιανό (όπως λέμε: το Μπάμπη το Σουγιά, το Γιάννη το Μαχαίρα).

Κατεβάζει τον γενικό ο Παναγιώτης Μαυρούτσος

Ντράπηκα, κοκκίνισα, άλλαξα δέκα χρώματα. Κι αν μου μιλήσει, σκέφτηκα, κι αν με ρωτήσει αν διάβασα το κείμενό του; Τι θα του πω; Δεν είχα χρόνο; Δεν ήταν καλή δικαιολογία. Είχαν ήδη περάσει 10 ώρες από όταν κυκλοφόρησε το περιοδικό. Αρκετός χρόνος πιστεύω για να διαβάσω 1000 λέξεις. Άσχετα αν δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω όλες, γιατί ως γνωστόν χρησιμοποιεί ένα ιδιαίτερο δικό του λεξιλόγιο. Πως λέμε «το κάνει δικό του το τραγούδι ο εκάστοτε τραγουδιστής»; Έτσι και ο Μαραθιανός… «κάνει δική του την νεοελληνική».

Βγαίνω άρον άρον και επιστρέφω στην Rosario Dawson που με περίμενε με ανοιχτά τα πόδια στο εξώφυλλο του ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΥ. Έπρεπε να διαβάσω Μαραθιανό επειγόντως. Κάνω κλικ, κατεβάζω τη ροδέλα (δεν ξέρω πως λέγεται αυτό που γυρνάει)…και…ήταν εύκολο από κει και πέρα. Δεν χρειάστηκε να βρω το όνομα του. Είδα γυναικείο κώλο, είδα YouPorn στον τίτλο και μπήκα επί τόπου. Ήμουν σίγουρος ότι είναι δικό του άρθρο.

Κατέβηκα πάλι γρήγορα με τη… ροδέλα, είδα πως ακόμη μια Παρασκευή ο Γιώργος είχε έμπνευση (823 λέξεις παρακαλώ), ξανανέβηκα στην κορυφή της σελίδας, πήρα μια βαθειά ανάσα και άρχισα να διαβάζω σιγά σιγά και προσεχτικά…Ώστε αν με ρωτήσει στο facebook ή στη δουλειά να ξέρω τι να του απαντήσω.

Ως εδώ όλα καλά….Από εδώ και πέρα ξεκίνησαν ΟΛΑ

Το διαβάζω λοιπόν, μπαίνω χαμογελαστός στον ιντερνετικό μου υπόκοσμο και ψάχνω τον Γιώργο, να το παίξω έξυπνος…ότι δήθεν τον διάβασα…κι αυτός όχι ακόμη κλπ κλπ. Τον κλικάρω και ανοίγω παράθυρο συνομιλίας ανάμεσα σε μένα και τον ποιητή…

«Μόλις διάβασα Μαραθιανό και έγινα σοφότερος», τόλμησα να ψελλίσω…

……ΜΠΑΜ- ΤΣΟΥΦ……

Τι το θελα; Έκλεισαν όλα…! Ένα σκοτάδι κυρίεψε το δωμάτιο μου, το σπίτι μου, τη γειτονιά μου….

Τι έγινε ρε παιδιά, σκέφτηκα αρχικά, τι κακό είπα; Μετά σηκώθηκα άρχιζα να φωνάζω στα τυφλά την αδερφή μου… «Μαρία, Μαρία….», πουθενά η Μαρία…δεν απαντούσε.. Κάτι θα έκανε αυτή με το ρεύμα υπέθεσα, για να μην απαντάει και τώρα κάνει την πάπια. Τελικά (μετά από 5 λεπτά) κατάλαβα πως ήταν διακοπή ρεύματος και τα έβαλα με τον Μαραθιανό…

Τον γκαντέμη λέω…κι ήξερα πως έχει καταγωγή από το νησί του τρισκατάρατου (φτου, φτου Παναγιά μου, σκόρδα) Μητσοτάκη, αλλά δεν ήξερα πως έχει κι αυτός το χάρισμα…

«Δεν ξαναδιαβάζω Μαραθιανό», ήταν η πρώτη μου σκέψη…Κατάντησε επικίνδυνο πλέον…Δεν θα ρισκάρω εγώ τη ζωή μου….Α πα πα…!

Η συνέχεια ωστόσο ήταν πιο εποικοδομητική. Ίσως μου έκανε και κάποια καλά…η διακοπή ρεύματος. Πήγα στο δωμάτιο της αδερφής μου, βριστήκαμε λίγο (το αγαπημένο μου χόμπι) και μετά έκανα επιδρομή σε κάτι κούτες με κρουασάν και πατατάκια. Δύο κρουασάν κι ένα πακέτο πατατάκια μέσα σε 10 λεπτά δεν είναι και λίγα…

Συμπέρασμα…Αν δεν είχατε ρεύμα, θα ήσασταν όλοι υπέρβαροι…

Στη συνέχεια, άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο βαρετή είναι η ζωή χωρίς ηλεκτρισμό…Αφού έφαγα και κατάλαβα πως δεν ΠΡΕΠΕΙ άλλο….Άρχισα τα τηλέφωνα…Φίλες, φίλους, κάποιον να πω μια μ@*&%κία να περάσει η ώρα, μέχρι να έρθει πίσω το φως….

Συμπέρασμα…Αν δεν είχατε ρεύμα, θα ήσασταν πιο κοινωνικοί….

Έπειτα μιλώντας με την Πένυ (μια φίλη…προς το παρόν) της είπα «τώρα κατάλαβα γιατί παλιά κάνανε τόσα παιδιά. Γιατί δεν είχανε ρεύμα…Βαριόντουσαν». Τα DUO δεν είχαν φτάσει στα χωριά, οπότε…. Καλώς τα δεχτήκαμε.

Συμπέρασμα…αν δεν είχαμε ρεύμα, η Ελλάδα δεν θα είχε πρόβλημα υπογεννητικότητας

Μετά πήρα την Ελένη και μου είπε πως γυρνάει από τη δουλειά. Με συνοπτικές διαδικασίες κανονίσαμε για μπύρα στη γειτονιά. Στη διάρκεια της κλήσης της είπα τι άτυχος που ήμουν, γιατί αντί να κλείσουν τα φώτα και να είμαι με καμιά «φίλη», κλείσαν τα φώτα και ήμουν home alone με την αδερφή μου…

Συμπέρασμα πρώτο…Αν δεν είχατε ρεύμα και ήσασταν με φίλη στο σπίτι, θα περνάγατε καλά…Ή μάλλον καλύτερα από το να ήσασταν με συγγενή

Συμπέρασμα δεύτερο…Αν δεν είχατε ρεύμα, θα ξεκολλάγατε από το pc και θα πίνατε μια μπύρα με την Ελένη…(δεκτές οι προτάσεις, 1.75, μελαχρινή, ευπαρουσίαστη, ελεύθερη, περιμένω mails …)

«Ώπα, ώπα, ξεφεύγεις», ακούστηκε να λέει η φωνή της συνείδησής μου… «Τι κάνεις ρε απαίσιε; Βγάζεις τις φίλες σου στο κλαρί;», συνέχισε…

«Άλλο που δεν θέλουν αυτές αλλά τέλος πάντων…σταματάω…», λέω εγώ κατσουφιασμένος!

Τελικά, πήγα για μπύρα, γύρισα….και ανυπομονούσα να δω αν έχουμε ρεύμα…

Γιούπι….(επιφώνημα χαράς)…Έχουμε ρεύμα! Ανοίγω τον υπολογιστή, αλλάζω, κάθομαι και ανοίγω το facebook να δω τι μου έχει στείλει ο συντοπίτης του πατέρα της Μπακογιάννη (μην λέμε ονόματα και πάθουμε και τίποτα χειρότερο)….!

«Τσσσσσς»

«Άσε τις λουμπινιές ρε Δόγκανε»

….Ήταν η απάντηση του κακόχρονου Μαραθιανού… Αυτές τις έξι λέξεις του, από τις οποίες ακόμη ψάχνω την προέλευση του «λουμπινιές», τις πλήρωσα ακριβά…

Αναλυτικά:

500 θερμίδες το πατατάκι (κλασική γεύση)
350+350 θερμίδες τα δυο κρουασάν
1 καβγάς με την αδελφή μου
10 ευρώ (8,70 αλλά δεν είχε ρέστα ο σερβιτόρος)= 1 μπύρα + 1 χυμός για την Ελένη
40 λεπτά της ώρας από την κάρτα (ευτυχώς όλοι έχουν whats up)

Αν δεν είχε κοπεί το ρεύμα όμως δεν θα είχε γίνει τίποτα από τα παραπάνω, συνεπώς δεν θα είχα γράψει για το ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ αυτήν την εβδομάδα….! Γι’ αυτό οφείλω να του πω ένα «Ευχαριστώ».

Παρ’ όλα αυτά όμως, επειδή φοβάμαι και είμαι και λίγο προληπτικός….

Συμπέρασμα πρώτο και τελευταίο….. «ΔΕΝ ξαναδιαβάζω Μαραθιανό»

Για να μην σας κοπεί και σας το ρεύμα και γίνει η ζωή σας βαρετή στείλτε στο panosmavroutsos@yahoo.gr