Όσκαρ Ηλιθίων

-Μα καλά… Για ηλίθιους μας περνάνε; Α στο καλό με τη βλακεία! Ξενύχτησα μέχρι τις 7 το πρωί για μαλακίες…

-Τι έγινε ρε Σπύρο; Γιατί γκρινιάζεις πάλι; Με τι διαφωνούσες;

-Μα πας καλά μωρέ; Όσκαρ σου λέει μετά.. Τι βραβεία και βλακείες! Αφού επικράτησε πάλι η Αμερικανιά! Όσκαρ ηλιθίων έπρεπε να λέγονται…

Με τη ματιά του Βαγγέλη Αυγουστή…

Καμιά φορά είναι ωραία να σε στήνουν… Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε κάποια γκόμενα που δεν είναι συνεπής στο ραντεβού της! Είναι μέρα μεσημέρι, έχεις ρεπό από τη δουλειά και αποφασίζεις να το περάσεις πηγαίνοντας για καφεδάκι. Ο κολλητός σου όμως έχει καθυστερήσει. Και γνωρίζοντας ότι θα κάνει κανά τέταρτο με εικοσάλεπτο να έρθει, τι να κάνεις; Απλά κάθεσαι σε ένα τραπεζάκι και τον περιμένεις!

Σε αυτή την περίπτωση, οι επιλογές σου είναι μετρημένες… Είτε λοιπόν, διαβάζεις κάποια εφημερίδα η περιοδικό που θα βρεις στο μαγαζί (για τα αθλητικά δρώμενα ήμουν ενήμερος ενώ στα περιοδικά βαρέθηκα να διαβάζω για τη Τζούλια ή τη συνέντευξη κάποιας γυμνής τυχάρπαστης), είτε περιμένεις καρτερικά, ενώ στο μεσοδιάστημα ασχολείσαι με το κινητό σου ή χαζεύεις τις ωραίες υπάρξεις γύρω σου. Έλα μου όμως που και οι όμορφες κοπελίτσες είχαν ξεχάσει να βγουν το μεσημέρι για καφέ; Οπότε τι να έκανα;

Περίμενα υπομονετικά. Παράλληλα, στο διπλανό τραπέζι η κουβέντα είχε ανάψει για τα καλά και μοιραία έφτασε στα αυτιά μου…
Ξέρεις, καμιά φορά είναι ωραίο να είσαι απλός παρατηρητής, απλός ακροατής. Έχει τη φάση του… Βλέπεις τα ενδιαφέροντα του κόσμου, ακούς πολλές και διαφορετικές απόψεις.. Το κακό είναι βέβαια, ότι καμιά φορά θες να πεταχτείς και να πάρεις θέση, αλλά ουπς! Δεν είναι δική σου παρέα, φίλε! Τέλοσπαντων, όπως και να΄ χει, το θέμα συζήτησης των ατόμων που καθόντουσαν στο διπλανό τραπέζι ήταν επίκαιρο και με ενδιέφερε. Τα φετινά βραβεία Όσκαρ! Οι διάλογοι; Έντονοι…
……

-Και τι να μου άρεσε δηλαδή; Από πού να αρχίσω; Η τελετή; Χάλια! Οι παρουσιαστές; Γελοίοι! Οι απονομές; Εδώ βάζουμε τα γέλια… Χαχαχα!

- Ξέρω, ξέρω! Θα μου πεις για το Avatar. Εντάξει, καλό, θεαματικό, αλλά μέχρι εκεί!

- Σοβαρά; Απλά καλό το λες εσύ; Ξεχνάς ότι πρόκειται για την ταινία με τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών; Αλλά εμένα δεν με νοιάζει αυτό! Είναι ανατρεπτική! Μας εισάγει σε ένα νέο είδος εποχής. Εκεί είναι το θέμα! Πρόκειται για ένα οπτικό υπερθέαμα. Κάποτε ήταν το Matrix, τώρα περάσαμε σε νέα εποχή. Είναι κάτι καινούριο, πρωτοποριακό! Δεν είχαμε ξαναδεί κάτι τέτοιο.

-Και γι αυτό άξιζε να βραβευτεί;

-Ασφαλώς. Να Ε-ΠΙ-ΒΡΑ-ΒΕΥ-ΤΕΙ για την ακρίβεια! Διέλυσε τα ταμεία, άρεσε σε όλους - δεν υπήρχε έστω και ένας που να βγήκε κατσουφιασμένος από τις αίθουσες -, ήταν χάρμα ιδέσθαι στα μάτια μας με τα 3D γυαλιά. Τι άλλο θέλεις; Και αντί για αυτή τη μαγεία, μου έδωσαν το Όσκαρ σε μια χαζοαμερικανιά. Τα δεινά των νεοσύλλεκτων Αμερικάνων στο Ιράκ. Έλεος! Τι πλήξη; Α! Και πήρε και πρωτότυπο σενάριο! Ε βέβαια! Πως το σκέφτηκε;

-Κάτσε ρε Σπύρο. Παίζουν και άλλα ρόλο. Το έχεις δει καταρχήν το «Hurt Locker»; Η σκηνοθεσία της Μπίγκελοου ήταν πραγματικά καλή! Επίσης είναι η πρώτη γυναίκα που κατακτά το συγκεκριμένο βραβείο. Ήθελαν και λίγο ίντριγκα, λίγο σασπένς! Άσε που μπορεί να τους ξένισαν οι απειλές του Κάμερον. «Επιβραβεύστε με για να κάνω άλλα δύο Avatar»… Ώπα ρε φίλε! Χαλάρωσε λίγο…
Τι ήθελε και το είπε αυτό ο άλλος; Ο Σπύρος έγινε χείμαρρος! Δεν έπαιρνε από λόγια!

-Κι αν είναι έτσι γιατί δεν τιμώρησαν αυτόν από το «Hurt Locker» που λίγες ώρες πριν τη τελετή μάλιστα, μίλησε εναντίον του Avatar; Αμ το άλλο; Το ξέρεις ότι βγήκε ένας Αμερικανός ανθυπασπιστής (σ.σ. Τζέφρι Σάρβερ) και μήνυσε τους παραγωγούς της ταινίας, ισχυριζόμενος ότι ο σεναριογράφος βάσισε τις καταστάσεις σε γεγονότα που τον αφορούν; Και πες ότι αυτός είναι τρελός και θέλει δημοσιότητα! Μα να σαρώνει τα Όσκαρ αυτή η ταινία; ΈΛΕΟΣ!

Ήθελαν να θάψουν το Avatar και δεν μου το βγάζεις από το μυαλό! Του έδωσαν τρία ψευτοβραβεία, πραγματικά β’ διαλογής , και σάρωσε ο αντίπαλος του. Και καλά όλα αυτά… Να μη πάρει ούτε του μακιγιάζ; Εδώ βγήκε ντυμένος Avatar ο Μπεν Στίλερ για να παρουσιάσει το βραβείο και μιλώντας τη γλώσσα των Ναβί εξέφρασε την απορία του που η ταινία του Κάμερον δεν ήταν καν υποψήφια! Είναι τυχαίο ότι το Avatar έκανε πλάκα στις Χρυσές Σφαίρες και στα Όσκαρ των Ηλιθίων πάτωσε; Γιατί πραγματικά για ηλίθιους πρόκειται…

Εδώ μου έβαλαν για τρίτη φορά τον γελοίο, τον κρυόκωλο τον Στιβ Μάρτιν και ο σκατόγερος έκανε πλάκα στη Σάλμα Χάγιεκ λέγοντας πως στη Φρίντα είχε το ίδιο μουστάκι με τον Μπραντ Πιτ στους Άδοξους Μπάσταρδους. Σε ποια; Στη Σάλμα Χάγιεκ που στη ζωή του δεν έχει πάει μέτοιο μουν…….! Για τον άλλο, τον τενεκέ, τον Άλεκ Μπάλντουιν δεν μιλάω…

Μια και ανέφερα τη βλακεία του Ταραντίνο! Υποψήφια για οχτώ όσκαρ η χειρότερη από όσες υπήρχαν; Υποψήφια και για καλύτερη ταινία; Πάμε καλά; Το μόνο καλό που έχει είναι η ερμηνεία του Κρίστοφερ Βαλτς. Πραγματικά σου μιλάω, η όλη τελετή ήταν μια αφόρητη πλήξη. Έκατσα να τη δω μόνο για το Avatar -όπως και όλος ο κόσμος πιστεύω- και ξενέρωσα! Επί τρεισήμισι ώρες έβλεπα τη πιο βαρετή απονομή ever. Ένα στημένο πέρα-δώθε ηθοποιών που βρίσκονταν σε ένα υποτιθέμενο σόου.

-Χαλάρωσε ρε Σπύρο! Έτσι είναι αυτά. Η Αμερικανική ακαδημία υποστηρίζει ένα συγκεκριμένο είδος ταινιών. Υπήρχαν πολύ καλύτερες που τους άφησαν αδιάφορους και δεν τις είχαν υποψήφιες καν! Για παράδειγμα η «Λευκή Κορδέλα» του Μίκαελ Χάνεκε. Απίστευτη ταινία, αλλά… Είναι βιομηχανία, το ξέρεις. Δεν είσαι και χθεσινός! Επειδή το ανέφερες όμως… Ο Βαλντς βραβεύτηκε…

-Ναι, αλλά βραβεύτηκε και η Σάντρα Μπούλοκ! Η always δευτεράντζα που έγινε γνωστή ως γραμματέας, η χαζογκόμενα που πάντα ερωτεύεται έναν τέλειο, ατσαλάκωτο υπεργκόμενο και στο τέλος καταλήγουν μαζί, πήρε πρώτο γυναικείο! Αν έχεις το Θεό σου! Αλλά είναι ο ρόλος που βράβευσαν… Της ιδανικής μάνας. Όχι η ερμηνεία της.. Ομοίως και στον πρώτο ανδρικό. Καλός, χρυσός και άγιος ο Τζεφ Μπρίτζες, αλλά όχι και για αγαλματάκι. Αλλά ξέχασα… Παλιά χρωστούμενα, ε;

-Ωραία. Και τι ήθελες ρε περίεργε; Να τα σαρώσει όλα το Avatar;

-Έτσι ακριβώς! Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε! Με συνοπτικές διαδικασίες! Τα υπόλοιπα είναι ένα επίπεδο πιο κάτω! Είναι καλύτερη η ιστορία ενός πυροτεχνουργού στο Ιράκ; Μη τρελαθούμε! Γι’ αυτό σου λέω… Όσκαρ ηλιθίων!
Πάνω στην ώρα ήρθε και ο φίλος μου! «Sorry που άργησα», μου λέει. «Έπαιζα στοίχημα»…

«Δεν πειράζει», του απαντάω. «Κερνάς καφέ! Χαχαχα… Για πες… Είδες χθες τα Όσκαρ;»

Για οποιαδήποτε θεματολογία, σχόλια ή μια… άλλη ματιά: vaggelakis1windowslive.com