Γιατί έγινε ΑΕΚ; Ποια η άποψή του για το θέμα του γηπέδου της Ένωσης;
Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που έθεσαν στον ηθοποιό Αντώνη Αντωνίου οι Ντέμης Νικολαΐδης και Αλέξης Σπυρόπουλος στην εκπομπή «Ντεμοτεχνείο» στον ΣΠΟΡ FM 94,6. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για όλα. Για τα παιδικά του χρόνια, εστιάζοντας στην Ελλάδα που έβγαινε από τον Εμφύλιο Πόλεμο αλλά και το «πώς» αποφάσισε να γίνει ηθοποιός.
Ακολουθούν οι σημαντικότερες δηλώσεις του Αντώνη Αντωνίου:
-Γιατί είναι ΑΕΚ:
«Ο πατέρας μου είναι από την Μικρά Ασία. Από το Αϊδίνη. Μείναμε στη Νέα Ιωνία και μετά περιπλανηθήκαμε λόγω πολιτικών, σε πολλές γειτονιές. Καλές και κακές. Ο πατέρας μου ήταν ΑΕΚ και φυσικά όλοι οι άλλοι.
Και στο ντέρμπι ματαίωσα την παράσταση και είδα το ματς. Έκανα την αμαρτία αυτή αλλά ήθελα να δω μια φορά ένα μεγάλο παιχνίδι. Ήθελα πολύ να δω ένα ντέρμπι. Βέβαια ακόμη και όταν έχω παράσταση ρωτάω στα διαλλείματα για να μάθω τι γίνεται».
-Για το σενάριο στη σειρά «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα»:
«Στην αρχή με είχε παρουσιάσει ως Ολυμπιακό. Μετά μου έκανε τη χάρη και μου έφτιαξε μια ιστορία ότι ήμουν κρυφο-αεκτζής. Μου το έκανε δώρο ο συγγραφέας. Δεν επεμβαίνω στο σενάριο».
-Για την επιλογή να κάνει δικό του θίασο:
«Ήταν κάτι πολύ σημαντικό να φτιάξουμε τον δικό μας θίασο. Διαλέγουμε το έργο, διαλέγουμε το τι θα πούμε. Είναι τόσο σπουδαίο να μεταδίδεις συναισθήματα και το πήραμε απόφαση να μεταδώσουμε στη ζωή μας και στον κόσμο φυσικά, ποιότητα. Γενικά να προσφέρουμε κάτι. Μπορεί η ποιότητα να έχει εμπορικότητα αλλά δεν είναι και σκοπός»
-Για τον ρόλο που παίζει το σενάριο σε μια ταινία- θεατρικό έργο:
«Το σενάριο είναι πολύ σημαντικό. Είναι η βάση που θα πατήσεις και να βρεις και ηθοποιούς. Αν είναι καλό τότε θα βρεις και καλούς ηθοποιούς.
-Γιατί πρέπει να αξιολογούμε τις ταινίες βάσεις αυτές του παρελθόντος:
«Αν δεν τις αξιολογήσεις τις ταινίες που έχουν γίνει τότε δεν θα κάνεις κάτι καλύτερο. Εάν δεν αξιολογήσεις τι έχεις κάνει μέχρι τώρα δεν θα κάνεις καλύτερες. Εάν δεν βρεις γιατί πέτυχε, γιατί είχε πιάσει τον σφυγμό του κόσμου δεν θα κάνεις κάτι καλύτερο.
Όποιος ξεχνάει τότε κάνει επιπολαιότητες. Μπορεί να πετύχει κάτι κάποια στιγμή αλλά δεν θα βάλει τη σφραγίδα του. Επιβιώνεις αλλά δεν αφήνεις έργο, παρακαταθήκη για αυτούς που έρχονται».
-Για το πώς είχε η κατάσταση μετά τον Εμφύλιο:
«Οι νικητές ήταν άνθρωποι αδίστακτοι. Μπορεί να βγαίνεις από έναν εμφύλιο αλλά μετά οι διωγμοί και τα κυνηγητά ήταν άνευ προηγουμένου. Εμείς, το νιώσαμε. Στη γειτονιά οι χωροφύλακες μας ντροπιάζανε. Κάθε ημέρα έκαναν έλεγχο αγορανομικό και με κάθε αφορμή μας έβαζαν πρόστιμο. Πολύ σιγά, με κυνηγητά και περιστατικά χάθηκαν. Κυρίως με τον Ανδρέα (Παπανδρέου) νιώσαμε μια ηρεμία: Ότι δεν φοβάσαι τον χωροφύλακα, δηλαδή. Μέσα σε αυτό το κλίμα γίναμε και ΆΕΚ. Μάλιστα, όταν έμαθα ότι ο Νίκος Στράτος πολιτεύτηκε με τη Δεξιά είπα «Δεν είναι δυνατόν αυτό. Αεκτζής και Δεξιός;». Μετά όμως είπα σοβαρέψου».
-Για το πώς έγινε ηθοποιός:
«Έψαχνα και εγώ και ο αδερφός μου τα επαγγέλματα μας. Και εγώ και ο αδερφός μου θέλαμε μια καλλιτεχνική πορεία να ακολουθήσουμε. Εντελώς τυχαία έφτασαν στο σπίτι δύο γράμματα από δραματικές σχολές. Τότε έστελναν επιστολές μετά από έρευνα που είχαν κάνει. Μου λέει ο πατέρας μου: «Θέλεις να γίνει ηθοποιός;» «Δεν ξέρω» του λέω.
Μέναμε τότε στο Κολωνάκι και ήταν κάτι περισσότερο προσιτό για τέτοιες «προτάσεις» από τις Σχολές αυτές. Πήγα στη σχολή του Σακελάρη και μου λένε ότι ‘’δεν μπορούμε να σε πάρουμε χωρίς να έχεις βγάλει το σχολείο’’. Πήγα σε μια άλλη κα μου είπαν ότι μπορούμε να με πάρουν και πως εκεί θα κάνω και τα μαθήματα των τριών τελευταίων τάξεων του γυμνασίου.
Την πρώτη μου ταινία την έκανα το 1961. Έπαιξα τότε σε ηλικία 16 ετών...
-Αγαπημένος ηθοποιούς ή έργα:
«Συνήθως επιλέγω έργο από τον ηθοποιό. Όλα τα νέα παιδιά του αμερικανικού σινεμά είναι πολύ καλοί ηθοποιοί. Ο Ντε Νίρο, ο Αλ Πατσίνο, ο Ντάστιν Χόφμαν. Δεν ξεχωρίζω κάποιον. Θεωρώ ότι είναι όλοι μια σχολή. Σκηνοθέτες δεν ξεχωρίζω. Ο Ταραντίνο ναι, και ο Σκορσέζε.
-Για τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
«Δεν μου αρέσουν. Ο γαλλικός όχι. Ούτε ο αγγλικός. Ο Αλμοδόβαρ δεν μ’ αρέσει».
-Για τον Κοκκινόπουλο;
«Σπουδαία περίπτωση για την ελληνική τηλεοραση αλλά και γενικά για τη σκηνοθεσία. Ήταν μια σπουδαία στιγμή και ο Κόκκινος Κύκλος και η Δέκατη Εντολή. Σπουδαίες παραγωγές».
-Τι θυμάται από το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας:
«Πρώτη φορά πήγα όταν απέναντι από τη Σκεπαστή ήταν μια μάντρα. Πήγαμε στο ματς με τον Ολυμπιακό. Μας βάζει να κάτσουμε στη μάντρα. Μετά πήγαινα στο γήπεδο αλλά όχι πολύ συχνά. Θυμάμαι την ημέρα που πριν γκρεμιστεί το γήπεδο, έγινε ένα φιλικό η ομάδα των ηθοποιών με τους παλαίμαχους της ΑΕΚ. Μας κάνει πέντε προπονήσεις ο Φάντροκ,. Στην ομάδα ήταν ο Κούρκουλος. Στην ομάδα των δημοσιογράφων ήταν ο Καραπατης. Μια φορά μας έκανε και εμάς. Θυμάμαι έρχεται ένας και λέει ακούστε τη σύνθεση. Το ακούει ο Φάντροκ και φεύγει... «Εγώ προπονητής άλλος θα βγάλει την 11άδα;». Ο κόσμος δεν ήθελε καλαμπούρι. Ήταν ο τελευταίος αγώνας. Όταν τέλειωσε θυμάμαι έφευγαν με καθίσματα. Την άλλη μέρα θα έριχναν το γήπεδο. Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις για το γήπεδο»
-Για το θέμα του νέου γηπέδου της ΑΕΚ:
«Τώρα με την εμπλοκή που υπάρχει με το γήπεδο είμαι υπέρ της άποψης να είχε η ΑΕΚ ένα γήπεδο οπουδήποτε. Δεν κολλάω στον χώρο, στο οικόπεδο. Εντάξει, δεν λέω να είχαμε και στον Πειραιά... Λέω γήπεδο οπουδήποτε μπορεί να κάνει γήπεδο η ΑΕΚ. Γιατί πιστεύω ότι κανείς δεν θέλει να κάνει γήπεδο η ΑΕΚ. Έτσι φαίνεται... Ό,τι κανείς δεν θέλει. Μας παγίδευσαν με λόγια για να το γκρεμίσουμε...Η ΑΕΚ θέλει να της φέρονται δίκαια. Επιμένω η ΑΕΚ πρέπει να φτιάξει γήπεδο όπου μπορεί. Αυτό είναι το ορμητήριό σου. Το σπίτι σου».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
