Ο Μλαντένοβιτς έχει πάψει να ακούει το σώμα του και δεν του… επιτρέπεται ούτε να πανηγυρίσει!

Μάχες, χιλιόμετρα, κούραση, εκνευρισμός και προσπάθεια που ξανά πήγαν όλα στα… σκουπίδια. Και πάλι μέγιστη προσπάθεια στο «Γ. Καραϊσκάκης» σε ντέρμπι πολλών απαιτήσεων, αλλά ούτε εκεί πήρε τη χαρά που δικαιούται και του αξίζει και θα ήθελε και εκείνος να προσφέρει στον Παναθηναϊκό.

Ο Φίλιπ Μλαντένοβιτς στην τελευταία του σεζόν στον σύλλογο, με το ισχύον συμβόλαιό του να ολοκληρώνεται το καλοκαίρι, έχει αποφασίσει προ πολλού πως… δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για ανάσες. Είναι μόνος του.



Ο Μαξ δεν μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, ήταν κακή επιλογή, δεν μπορεί να κερδίσει με τίποτα την εκτίμηση του Ρουί Βιτόρια για να συνεισφέρει – δεν το έκανε ποτέ από την πρώτη μέρα που αποκτήθηκε -και κάπως έτσι ο Σέρβος φουλ μπακ των «πράσινων» τραβά κουπί όλη τη σεζόν.

Στο Φάληρο, το βράδυ της Κυριακής, ο Μλαντένοβιτς ήταν εκείνος που έδωσε ξανά πνοή στους «πράσινους». Βρέθηκε εκεί που έπρεπε και έκανε αυτό που και του αρέσει και θέλει να δοκιμάζει. Και το κατάφερε τη στιγμή που όλα έδειχναν παντελώς χαμένα, με σοκαριστική έναρξη στο ντέρμπι λόγω του λάθους του Ντραγκόφσκι και του γκολ από τον Γιάρεμτσουκ, με τους Πειραιώτες στο 2-0 πριν καν το πρώτο 20λεπτο.



Το γκολ του ήταν εντυπωσιακό. Το αριστερό σουτ που άφησε τον Τζολάκη απλά να γυρίσει να κοιτάξει την εστία του και να πάει να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα, δεδομένα μπαίνει ανάμεσα στα καλύτερα της πρεμιέρας των playoffs της Stoiximan Super League. Ας όψεται ο Κωνσταντέλιας και ο Ζίβκοβιτς με όσα έκαναν στην OPAP Arena λίγη ώρα νωρίτερα, αλλιώς, ίσως και να ήταν το γκολ της αγωνιστικής.

Ακόμα και αυτό, ο… πράσινος στρατιώτης, γιατί περί τέτοιου πρόκειται με τη φετινή του προσφορά και την αδιάλειπτη παρουσία του σε κάθε ματς του «τριφυλλιού» σε περιόδους φορτωμένου ή και μη, προγράμματος, δεν το πανηγύρισε. Δεν του… επέτρεπε η περίσταση να το χαρεί όπως ιδανικά θα το έκανε υπό άλλες συνθήκες. Ο Μλαντένοβιτς για ακόμα μια φορά και μάλιστα, σε… back-to-back περιπτώσεις που χρίζεται σκόρερ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, δεν πανηγυρίζει καν.



Γιατί προέχει να ορθοποδήσει η ομάδα του και να ψάξουν να βρουν απαντήσεις, λύσεις, σταθερότητα, καλύτερο πρόσωπο όλοι γύρω του, μήπως και υπάρξει κάποιο συμφέρον για το σύνολο με τα πράσινα. Και να σημειωθεί σε όλο αυτό, σε ό,τι αφορά και στο ντέρμπι του Φαλήρου, πως ο σχηματισμός που αποφάσισε να παρουσιάσει ο Βιτόρια με τους 3 στόπερ -ένας εκ των οποίων ο Αράο- με δυο φουλ μπακ να έχουν υπ' ευθύνη τους την κάθε πτέρυγα δίχως… back-up, έκανε ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια και του Μλαντένοβιτς, αλλά και του Βαγιαννίδη.

Και πάλι, όμως, οι δυο τους, όσο μπορούσαν και τους επέτρεπαν οι δυνάμεις τους και η ψυχραιμία στο μυαλό ώστε να… ξεγελούν τα πόδια και το σώμα τους, το έκαναν. Κάτι αντίστοιχο με το γκολ του Σέρβου στο «Γ. Καραϊσκάκης» είχε συμβεί και στην ευρωπαϊκή ρεβάνς του Conference League απέναντι στη Βίκινγκουρ στο ΟΑΚΑ.



Γιατί μάλλον… το 'χει η τύχη του για φέτος. Να παίζει μόνος, να πρέπει να αντέξει δίχως να παραπονεθεί. Να βγάλει μια φουλ σεζόν με αδιανόητο τρέξιμο και να μην μπορεί ούτε να χαρεί τα σπάνια γκολ του. Γιατί δεν είναι ούτε στόχος, ούτε αυτοσκοπός, ούτε η δουλειά ενός αριστερού, πλάγιου οπισθοφύλακα να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Και δεν είχε πανηγυρίσει ούτε το φοβερό γκολ του με τους Ισλανδούς και μάλιστα με το «κακό» πόδι. Βέβαια, τότε είχε βγει το καλύτερο αποτέλεσμα και ο Παναθηναϊκός είχε προκριθεί.

Τώρα το «τριφύλλι» μπαίνει απλά σε μια ανελέητη μάχη για τη 2η θέση με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, με ορατό κίνδυνο για τη χειρότερη δυνατή κατάληξη για τον σύλλογο στα φετινά Playoffs, αν συνεχιστεί η εικόνα αδυναμίας και έλλειψης μαχητικότητας. Των στοιχείων, δηλαδή, για τα οποία ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τον Μλαντένοβιτς. Και όμως, δεν μπορεί να του αρκεί αυτό φέτος…