Από τα 115 δευτερόλεπτα της εσωστρέφειας, στα στενά της Νέας Φιλαδέλφειας

Ένα λεπτό και 13 δευτερόλεπτα. Τόσος χρόνος είχε χρειαστεί για να αναλογιστούν, με απογοήτευση, οι οπαδοί του Ολυμπιακού ότι «καλά θα πάει αυτό». Εκτέλεση φάουλ από τον Αμπού Φανί, τα γνωστά αμυντικά κενά και ο κίνδυνος-θάνατος (29 γκολ φέτος) Βάργκα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Πασχαλάκη για το 1-0 της Φερεντσβάρος μέσα στο Καραϊσκάκη.

Εννοείται πως υπήρχαν μπροστά άλλα 88 λεπτά και 47 δευτερόλεπτα συν τις καθυστερήσεις, καθώς και η ρεβάνς της Βουδαπέστης, ωστόσο το ντεμπούτο του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στον «ερυθρόλευκο» πάγκο ξεκινούσε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.

Και στις 15 Φεβρουαρίου δεν υπήρχε περιθώριο για νέες απώλειες. Ήδη είχαν γίνει δύο αλλαγές προπονητών, η ομάδα ήταν εκτός Κυπέλλου και στο πρωτάθλημα μόλις τέταρτη και στο -6 από την κορυφή – με το εκτός έδρας ντέρμπι με τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ να ακολουθεί τρεις μέρες μετά.

Σε κάτι λιγότερο από ένα δίλεπτο όμως (συγκεκριμένα 115 δευτερόλεπτα μετά), ο Γκλεν Νίμπεργκ σήκωσε χαρακτηριστικά τα χέρια του και έδειξε πως ο Ούγγρος φορ ήταν εκτεθειμένος. Το 0-1 έγινε ξανά 0-0 και θα απέμενε έτσι για άλλα 79 λεπτά, μέχρι ο Ελ Κααμπί να λυτρώσει τους Πειραιώτες μετά την μπαλιά του Ροντινέι και να χαρίσει στον Μέντι το νικηφόρο ντεμπούτο.



Κανείς φυσικά δεν μπορούσε να περιμένει πως αυτό θα ήταν το πρώτο από τα πολλά βήματα του Ολυμπιακού στη μεγαλειώδη πορεία μέχρι τον τελικό του Conference League στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έμοιαζε όνειρο, κάτι πολύ μακρινό, καθώς μιλάμε για μια ομάδα που έντεκα ημέρες πριν είχε χάσει με κάτω τα χέρια από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και είχε αναγκαστεί να προχωρήσει στην απομάκρυνση του Κάρλος Καρβαλιάλ.

Μεσολάβησε μέχρι τη ζόρικη ρεβάνς της Βουδαπέστης το ασύλληπτο 4-1 της Τούμπας, μετά το οποίο η μορφή του Μεντιλίμπαρ συνδυάστηκε με γαλόνια δίπλα σε εκείνη του Γιώργου Μπαρτζώκα στα social media – καθώς την ίδια μέρα ο Ολυμπιακός κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας στο μπάσκετ. Η λέξη «στρατηγός» έκανε την εμφάνισή της δίπλα στο μακροσκελές βασκικό επίθετο του 63χρονου τεχνικού.

Οι Ούγγροι προειδοποιούσαν για κόλαση στην Groupama Arena αλλά την 22η του Φλεβάρη, φλόγες πετούσε ο Ολυμπιακός, που πήγε στο ημίχρονο προηγούμενος εν μέσω μεγάλων χαμένων ευκαιριών... μόνο με 1-0, που ήταν, σβηστά, και το τελικό σκόρ.

Η κλήρωση των «16» έφερε απέναντι στους ανεβασμένους Πειραιώτες μια παλιά γνώριμη. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν αποτελεί φόβητο όταν μιλάμε για νοκ άουτ Μάρτη μήνα, αλλά η κατάρα ενάντια σε Ισραηλινούς και οι (μπαρουτο)καπνισμένες κάννες του Εράν Ζάχαβι έφερναν άγχος. Πράγματι, το πρώτο ματς εξελίχτηκε σε σε Βατερλό.



Μια άμυνα σε αποσύνθεση, μια Μακάμπι που μία σούταρε, δύο έβαζε, το τελικό 4-1 έμοιαζε αδιανόητο αλλά ήταν πραγματικότητα. Η πρώτη ήττα -και τι ήττα- επί Μεντιλίμπαρ ήταν γεγονός, ωστόσο η διοίκηση των Πειραιωτών έσπευσε μετά τη συντριβή να προχωρήσει την ανανέωση του Ισπανού. Λίγες ημέρες μετά, ο Παναθηναϊκός έκανε και αυτός παρέλαση στο Φάληρο, στην πρεμιέρα των playoffs της Stoiximan Super League. «Ρε σεις, μήπως βιάστηκαν να τον ανανεώσουν», το σκουλίκι της αμφιβολίας άρχισε να τρώει τους φίλους των Πειραιωτών μετά τα επτά γκολ μέσα στο Καραϊσκάκη σε διάστημα τριών ημερών.

Όλα ήρθαν τούμπα στην Μπάτσκα Τόπολα. Εκεί που είχε πετάξει ο Ολυμπιακός τσάμπα και βερεσέ δύο βαθμούς αρχές Οκτώβρη, στους ομίλους του Europa League. Εκεί όπου πήγαν 49 άτομα να στηρίξουν την ομάδα του Μέντι.

Τι συνέβη στη μικρή πόλη της βόρειας Σερβίας; Δανειζόμενοι τα λόγια του Ηρακλή Αντύπα, «ο Ολυμπιακός τους ισοπέδωσε, πέρασε από πάνω τους». Η μεγαλύτερη ανατροπή ελληνικής ομάδας στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και μία από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως σε διασυλλογικό επίπεδο, το 6-1 χάρη στον μικρό δαίμονα Ποντένσε, που έγινε άλλος άνθρωπος μετά την έλευση του Μεντιλίμπαρ, χάρη στον παστελωτή Ελ Κααμπί, χάρη σε όλους όσους πίστεψαν στα θαύματα.



Το είχε πει ο Γιώργος ο Μασούρας μετά το ματς. «Ήταν για τη Γιουβέντους, το Ριαθόρ, τον Τζέραρντ, τη Μέταλιστ, τη Γουλβς» ξεστόμισε και μίλησε στην καρδιά κάθε φίλου των Ολυμπιακού.

Η επιστροφή σε προημιτελική φάση μετά από 25 χρόνια χαμένων ευκαιριών ήταν γεγονός και η Φενέρμπαχτσε των πολλών εκατομμυρίων το εμπόδιο πριν την τετράδα. Ποτέ δεν είχαν φτάσει σε ημιτελικά οι Πειραιώτες, να ήταν φέτος η χρονιά τους;

«Ναι, είναι η χρονιά μας» σκέφτονταν όσοι έβλεπαν ή άκουγαν τον Τσικίνιο να κάνει το 3-0 στο 57o λεπτό του πρώτου ματς στο Φάληρο, με τη Φενέρ να τα έχει χαμένα και να βλέπει τους «ερυθρόλευκους» να την αναγκάζουν στο ένα λάθος μετά το άλλο.

Μέχρι που τα... δώρα άλλαξαν φορά και άρχισαν να κατευθύνονται προς την τουρκική πλευρά, με τα «καναρίνια» να σκοράρουν δις σε πέντε λεπτά και να μαζεύουν στο μίνιμουμ την ήττα, παίρνοντας ίσως και προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς.

Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι Βουδαπέστη, το «Σουκρού Σαράτσογλου» δεν είναι Groupama Arena. Πράγματι μια κόλαση περίμενε στη ρεβάνς και το γκολ του Καχβετσί μόλις στο 11' ήταν ακριβώς αυτό που δεν ήθελαν στην ελληνική ομάδα. Ένα γρήγορο γκολ.



Μόνο που αυτό ήταν και το μοναδικό του αγώνα. Το 90λεπτο κόλλησε στο 1-0, παράταση όπως και στην Μπάτσκα Τόπολα, με πολύ διαφορετικά δεδομένα αυτή τη φορά. Δοκάρι ο Ιμπόρα, οι Τούρκοι σκασμένοι, ο Μπονούτσι μπαίνει αλλαγή στα τελευταία δευτερόλεπτα απλά και μόνο για να εκτελέσει πέναλτι.

Στη ρουλέτα όλα είναι 50-50, αλλά όταν από τη μία έχεις τον Κωνσταντίνο Τζολάκη, που στα 20 πέναλτι της καριέρας του είχε αποκρούσει τα δύο και από την άλλη τον Ντόμινικ Λιβάκοβιτς, που έπιασε τέσσερα πέναλτι στα νοκ άουτ του Παγκοσμιου Κυπέλλου του Κατάρ, αναρωτιέσαι αν τα ποσοστά διαφοροποιούνται...

Εντούτοις, ο Κρητικός είχε όρεξη – για να μην το πούμε αλλιώς. Περάστε από 'δω κύριε Τάντιτς, μαζί κι εσείς κύριε Ουντέρ, ο κύριος Μπονούτσι είπατε; Μάλλον όχι! Ολυμπιακός-Φενέρ 3-2 στα πέναλτι, τετράδα για πρώτη φορά οι «ερυθρόλευκοι», θησαύρισαν πάλι τα πάρκινγκ μικρής διάρκειας στο «Ελ. Βενιζέλος»!

Το σταύρωμα στα ημιτελικά γνωστό από καιρό. Από τον Σεπτέμβριο, όποιος ψαχνόταν να ποντάρει κατάκτηση στο Conference, έβλεπε μονίμως πάνω την Άστον Βίλα. Και πράγματι, η ομάδα του Ουνάι Έμερι, κατάπινε τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλον πηγαίνοντας παράλληλα τρένο στην Premier League.

Άγιαξ και Λιλ προσπεράστηκαν, επόμενος αντίπαλος ένα ελληνικό ασκέρι με πορτογαλικές ενισχύσεις και έναν Βάσκο να ηγείται. Πέρυσι έπαιξε για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Ευρώπη ο Μεντιλίμπαρ και πήρε το Europa με τη Σεβίλλη. Τον Αύγουστο ήρθε Καραϊσκάκη για τον τελικό του UEFA Super Cup. Ε, φέτος είπε να παίξει και τρίτο ευρω-τελικό σε δώδεκα μήνες και ανέθεσε στον Ελ Κααμπί να περιλάβει το φαβορί από το Μπέρμιγχαμ.



Τρία γκολ έξω, δύο μέσα, Ολυμπιακός-Άστον Βίλα 6-2 συνολικό σκορ. Τέσσερα εκεί, δύο εδώ, ούτε ο Ντίμπου Μαρτίνες σταμάτησε το μαροκινό κανόνι. Οι Βρετανοί έγραφαν για ευρωπαϊκά όνειρα που έγιναν θρύψαλα. Ναι, στο Νησί έχουν πανηγυρίσει πληθώρα ευρωπαϊκών τίτλων σε διασυλλογικές διοργανώσεις αλλά η Βίλα ήταν η τελευταία τους ελπίδα να το πράξουν και φέτος. Άλλωστε μιλάμε για θεσμό που πέρυσι κατακτήθηκε από άλλους Άγγλους, τη Γουέστ Χαμ. Φέτος όμως, ο τελικός θα είναι 100% μεσογειακή υπόθεση...

Από τα σχεδόν δύο λεπτά εσωστρέφειας στα μέσα Φλεβάρη, από το ξεκίνημα που έμοιαζε εφιαλτικό, στην καλύτερη ευρωπαϊκή πορεία στην ιστορία του συλλόγου. Στο δεύτερο ευρω-τελικό για ελληνική ομάδα και πρώτο μετά από 53 ολόκληρα χρόνια. Με έξι προκρίσεις σε νοκ άουτ κατά τη διάρκεια της σεζόν – Γκενκ, Τσουκαρίτσκι, Φερεντσβάρος, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Φενέρμπαχτσε, Άστον Βίλα, περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα της χώρας μας.

Από τις 10 Αυγούστου, με Ντιέγκο Μαρτίνεθ, γκολ στο πρώτο λεπτό από τον Φορτούνη και βασικούς Καμαρά, Καρβάλιο και Φρέιρε, στις 29 Μαΐου, στη Νέα Φιλαδέλφεια, με στρατηγό Μέντι, Τζολάκη, Ροντινέι, Κάρμο, Τσικίνιο, Έσε, Όρτα, Ποντένσε, αρχηγό και Ελ Κααμπί. Ταξίδι ολόκληρο, σε όλη την Ευρώπη, ο προορισμός λίγα λεπτά με το αυτοκίνητο...