Η καλύτερη Φιορεντίνα της δεκαετίας κάνει τρίτη απόπειρα κατάκτησης του Conference League

Η αγάπη παίρνει διάφορες μορφές. Όποιες και αν είναι αυτές, στο τέλος σχεδόν πάντα πονάει. Όπως συμβαίνει στην περίπτωση αγάπης της Φιορεντίνα για το Conference League. Στα τέσσερα χρόνια ζωής της τρίτης διοργάνωσης της UEFA, η ομάδα της Serie A έχει τρεις συμμετοχές. Μόνο η Γάνδη του Βελγίου συμμετέχει ανελλιπώς από τη σεζόν 2021/22. Η Φιορεντίνα έχει προκριθεί απευθείας εκεί από το πρωτάθλημα και τις τελευταίες δύο σεζόν μάλιστα έχει φτάσει μέχρι τον τελικό. Έχει «πιεί» όλο το ποτήρι της απογοήτευσης. Μία στην Πράγα και μία στην Αθήνα. Ηττήθηκε από Γουέστ Χαμ και Ολυμπιακό αντίστοιχα, όμως επιμένει. Χωρίς τον Βιτσέντζο Ιταλιάνο πια, αλλά με τον Ραφαέλε Παλαντίνο.

Το δικό της τουρνουά θέλει και φέτος να το διεκδικήσει στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Για να το καταφέρει θα πρέπει πρώτα να περάσει πάνω από τον Παναθηναϊκό. Το «τριφύλλι» θα είναι δύσκολος αντίπαλος. Οι φίλοι της Φιορεντίνα, όμως, βασίζονται στην καλύτερη εκδοχή της ομάδας τους την τελευταία δεκαετία. Τουλάχιστον έτσι διατρανώνουν τα ιταλικά μέσα. Τι έχει κάνει λίγες ώρες πριν το παιχνίδι του ΟΑΚΑ; Είναι στην έβδομη θέση της Serie A μετά από μία εντυπωσιακή εκκίνηση και ένα εξαιρετικό νικηφόρο σερί το δίμηνο Οκτώβρη-Νοέμβρη μέχρι και τα μέσα Δεκέμβρη. Από τότε παρουσιάζει πτωτική πορεία με μόλις τέσσερις νίκες σε 13 αγώνες πρωταθλήματος.



Κάπως έτσι έχει συγκεντρώσει 45 βαθμούς, 13 μόνο πίσω από την κορυφή μετά από 27 αγωνιστικές. Η ομάδα του Παλαντίνο μπορεί την πρόκριση στο Champions League μέχρι και τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Έχει, όμως, την ευκαιρία του Conference League και στη νεοσύστατη League Phase κατετάγη τρίτη με το απόλυτο στο «Αρτέμιο Φράνκι». Πίσω από την Τσέλσι του «έξι στα έξι» και την έκπληξη Βιτόρια Γκιμαράες. Οι «βιόλα» δεν διαθέτουν το σούπερ ρόστερ, ούτε το μεγάλο όνομα, έχουν, όμως, για πρώτη φορά ένα δεμένο σύνολο αρκετά δουλεμένο με πολλά προτερήματα και σημαντικές αδυναμίες, τις οποίες έχει ήδη διαβάσει ο Ρουί Βιτόρια.

Η δύναμη των άκρων, ο Κεν και το ασφυκτικό πρέσινγκ στο κέντρο

Από τις περσινές δεκάδες αναλύσεις λόγω Ολυμπιακού διαπιστώθηκε η δύναμη της Φιορεντίνα στα άκρα. Κυρίως τα αμυντικά. Τη συγκεκριμένη δυναμική διατήρησε ο Παλαντίνο με τον Ντοντό στα δεξία και ενίσχυσε ακόμη περισσότερο με τον δανεισμό του Γκόσενς στα αριστερά. Βραζιλιάνος και Γερμανός γράφουν τα περισσότερα χιλιόμετρα είτε σε σχηματισμό με τετράδα στην άμυνα και εξτρέμ μπροστά τους είτε με τρεις στόπερ και εκείνοι σε ρόλο full-back. Όπως αναγκάστηκε να παίξει ο 40χρονος προπονητής απέναντι στη Λέτσε για την επιστροφή στις νίκες μετά από τρεις σερί ήττες.



Όσο πιο απλά γίνεται, ο μεν Ντοντό σερβίρει και ο επερχόμενος Γκόσενς σκοράρει με κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι στο γκολ νίκης επί των «ερυθροκίτρινων». Για να φτάσουν σε αυτό ο μεν έχει ξεκινήσει με ατομική ενέργεια, σεντράρει άψογα και ο σκόρερ κάνει μία από τις γνωστές του κινήσεις στην πλάτη της άμυνας, δημιουργώντας υπεραριθμία στην αντίπαλη περιοχή. Η ποιότητα των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών και ο τρόπος λειτουργίας τους είναι η απόλυτη πηγή επιθέσεων. Από αυτούς εξαρτάται, ουσιαστικά, όλο το παιχνίδι, οι κινήσεις των υπόλοιπων και η τροφοδοσία του Μόιζε Κεν.

Ο θηριώδης Ιταλός φορ βρήκε στη Φλωρεντία τον εαυτό που έκρυβε πάντα και δεν μπορούσε να «αποκαλύψει» στις Παρί Σεν Ζερμέν, Γιουβέντους και Έβερτον. Απαλλαγμένος από το βάρος των «γιγάντων» της Ευρώπης και της Premier League, ο 24χρονος αξιοποιεί το κορμί του, κάνει κινήσεις με ή χωρίς την μπάλα που θυμίζουν… Ντρογκμπά και Λουκάκου και τελειώνει ιδανικά τις φάσεις εντός περιοχής. Στη δύναμη ειδικά υπερτερεί όλων των αμυντικών και μπορεί εύκολα να κρατήσει απασχολημένους τους αντίπαλους στόπερ, για να πάρουν μέτρα στον αγωνιστικό χώρο οι μέσοι.



Οι σκληροτράχηλοι με ευχέρεια στο σκληρό παιχνίδι μέσοι του Παλαντίνο προσφέρουν την απαραίτητη ισορροπία. Λιγότερο δημιουργικοί με εξαίρεση τον Μαντράγκορα που ψάχνει πάντα την κάθετη πάσα, ασκούν ασφυκτική πίεση στους αντίπαλους μέσους. Ακριβώς στον χώρο του κέντρου. Σκοπός το κλέψιμο και η εκδήλωση επίθεσης ακόμη και με δύο ποδοσφαιριστές. Για αυτό και έγινε η μεταγραφή του πολυταξιδεμένου Τζανιόλο, μαζί με τον πολλά υποσχόμενο Μπελτράν στη θέση του δεύτερου επιθετικού. Στα παραπάνω προσθέστε και την αρκετή δουλειά στις στημένες φάσεις, με διάφορες «κομπίνες» στις εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ.

Οι αντεπιθέσεις, η μεγαλύτερη αδυναμία

Εάν κάτι πληγώνει περισσότερο τη Φιορεντίνα είναι οι αντεπιθέσεις. Σε δικές της στημένες φάσεις που δεν καταλήγουν σε τελική μπορεί πολύ εύκολα να δεχθεί εκείνη γκολ. Είναι τόσο μαθημένη σε έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που εάν κάτι δεν βγει σωστά, «βραχυκυκλώνει». Οι παίκτες χάνουν θέσεις, σαν να μην γνωρίζουν που πρέπει να κινηθούν. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη εάν ο αντίπαλος διαθέτει γρήγορους εξτρεμ όπως στην προκειμένη περίπτωση για τον Παναθηναϊκό είναι ο Τετέ. Σημαντικό αρνητικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τους «βιόλα» η αδυναμία τους να ανατρέψουν παιχνίδι στο οποίο δέχονται πρώτοι γκολ. Στην Ιταλία 12 φορές έχουν μείνει πίσω στο σκορ και στο τέλος έχουν μαζέψει μόλις έξι βαθμούς.



Σε δύο παιχνίδια με αρκετή πίεση, πολλές μονομαχίες και υψηλή ένταση οι «πράσινοι» θα πρέπει να έχουν την απαραίτητη συγκέντρωση και υπομονή για να χτυπήσουν την κατάλληλη στιγμή. Δεδομένα δεν είναι το φαβορί, όμως και οι Ιταλοί δεν είναι άτρωτοι. Φανερώνουν αδυναμίες απέναντι σε ποιοτικές ομάδες. Παίκτες όπως ο Ιωαννίδης, ο Τζούρισιτς, ο Τετέ και ο Ουναί θα πρέπει να πιάσουν υψηλά στάνταρ απόδοσης, τότε οι διαφορές θα μειωθούν σε μεγάλο βαθμό και οι πιθανότητες πρόκρισης θα αυξηθούν για τον Παναθηναϊκό.