Μήνυμα… εστάλη από Ρενάτο: Ο Παναθηναϊκός μπορεί να τον χαρεί και ο κόσμος θα τον πιστέψει!

He did it on a cold, rainy night in… Agrinio. Κάπως έτσι θα το έλεγαν οι Άγγλοι που κάθε φορά συνηθίζουν να προκαλούν τους ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας να καταθέσουν περισσότερα διαπιστευτήρια σε συνθήκες που δεν έχουν συνηθίσει. Και κάπως έτσι το έκανε και ο Ρενάτο Σάντσες για τον Παναθηναϊκό στο εκτός έδρας ματς με τον Παναιτωλικό στην 5η αγωνιστική της Stoiximan Super League.

Χρειάστηκε 35 λεπτά συμμετοχής. Μια βραδιά ψυχολογίας και ανάτασης ηθικού. Παρά τις καιρικές συνθήκες, τον τρόπο που εξελίχθηκε το ματς, την παρ’ ολίγον «ψυχρολουσία» με το δεύτερο γκολ – που ορθά, τελικά, δεν μέτρησε – της ομάδας του Πετράκη.

Βέβαια, είναι ο Ρενάτο. Όσα και αν έχει «τραβήξει» στην καριέρα του, όσο και αν πνευματικά μπορεί να έχει «σπάσει» κατά περιόδους από τα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει, μάλλον δεν θα του απαγόρευε η εξέλιξη του ματς της Κυριακής να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό. Αρκεί, βέβαια, να το έκανε ολόκληρος ο Παναθηναϊκός. Όπως και έπραξε η ομάδα του Χρήστου Κόντη, μόλις είδε ότι το 1-1 παραμένει και υπήρχε ακόμα χρόνος για να διεκδικήσει το «τριφύλλι» την πρώτη του φετινή νίκη στο πρωτάθλημα.



Προφανώς και μιλάμε για έναν παίκτη που δεν θα μπορούσε από την πρώτη στιγμή να βάλει τα πράσινα και να κάνει την τεράστια διαφορά. Φυσικά είναι από τις περιπτώσεις που χρειάζεται χρόνο. Ασφαλώς και όταν βλέπουμε έστω και μικρές ενδείξεις της ποιότητάς του, αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο ικανός είναι να προκαλέσει θετικές εξελίξεις για τον Παναθηναϊκό και ας βρίσκεται σε ένα… 60-70% της κατάστασης στην οποία θα μπορούσε να παρουσιαστεί.

Κάπως έτσι συνέβη και στο Αγρίνιο. Ο τρόπος που τοποθετεί το πόδι στην μπάλα για να κάνει το γέμισμα προς τον Γερεμέγεφ είναι σαν… χάδι. Είναι αβίαστο. Είναι απόδειξη των δυνατοτήτων του. Εκείνων που η ποδοσφαιρική του μοίρα, με όσα εμπόδια του έχει εμφανίσει στη διαδρομή του στα γήπεδα, έχει επιχειρήσει να κρύψει. Και εκείνος κάνει προσπάθεια να τα φέρνει στην επιφάνεια. Όποτε και όπως μπορεί. Με τα θέματα συνέπειας και σταθερότητας, αλλά και με την ανάγκη να βελτιωθεί ακόμα σε σημαντικό βαθμό. Και στο κομμάτι της προσαρμογής του στο παιχνίδι των «πράσινων», αλλά και στον τομέα της φυσικής κατάστασης και της διάρκειας την οποία μπορεί να βάλει στη συμμετοχή του.



Αυτή η εμφάνιση στο Αγρίνιο, με μια εκ των αλλαγών που πιστώθηκαν ως απόλυτα επιτυχημένες από τον Χρήστο Κόντη ώστε ν’ αλλάξει τον ρου της ιστορίας αυτού του ματς, προσφέρει ελπίδα. Και ανυπομονησία για το άμεσο μέλλον. Για όλα αυτά που μπορεί να πετύχει ο Ρενάτο Σάντσες. Γιατί κάθε άνθρωπος γενικότερα και όχι απλά κάθε αθλητής, έπειτα από αναποδιές και κακές μέρες (βλέπε τις αδυναμίες στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ή το λάθος στη Βέρνη για το γκολ της Γιουνγκ Μπόις), οφείλει να βγάζει αντίδραση. Και αυτή την έβγαλε ο Πορτογάλος απέναντι στον Παναιτωλικό.

Κάθετες κινήσεις, παρουσία στην περιοχή ως εξτρά κορμί στις απειλητικές συνθήκες που επιχειρούσε να δημιουργεί ο Παναθηναϊκός αναζητώντας τα γκολ της ανατροπής. Απλότητα και ηρεμία. Κλίση προς την αριστερή πλευρά, βοήθεια στην ανάπτυξη, ντρίμπλες και 1v1 για να πάρει και εκείνος ψυχολογία και να βοηθήσει το κορμί του με το πιο σωστό και ευχάριστο mindset.



Είναι η πρώτη πολύ καλή «γεύση» που δίνει ο Ρενάτο Σάντσες ως παίκτης του Παναθηναϊκού σε ό,τι αφορά στη σημασία της συμμετοχής του και τη συμβολή του σε μια τεράστια ανατροπή. Θα ήταν μέγα πλήγμα για το «τριφύλλι» μετά τον ευρωπαϊκό θρίαμβο, να επιστρέψει σε μέρες κατήφειας λόγω κακού αποτελέσματος στα εγχώρια. Και αυτή η νίκη, με αυτό τον Ρενάτο, σε αυτό το σημείο της θητείας του Χρήστου Κόντη, δείχνουν στον ορίζοντα έναν δρόμο που αρχίζει και ξεθολώνει…