Μπράβο ρε μάγκες ! (Νίκος Ζέρβας)

Τι ήταν πάλι και αυτό; Τι ματς…Τι θρίλερ…Τι μαγκιά! Μπράβο ρε παιδιά! Κάνοντας ίσως το καλύτερο της παιχνίδι στο φετινό Ευρωμπάσκετ η Εθνική ομάδα διέψευσε όλες τις «Κασσάνδρες» και την απαξίωση που πήγαιναν μερικοί να επιβάλλουν, φώναξε δυναμικά «παρών» και πήρε ένα εκπληκτικής σημασίας ροζ φύλλο αγώνα. Μια πολύτιμη νίκη που εκτός από τη πρόκριση στα προημιτελικά μας δίνει το δικαίωμα να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο πλασάρισμα και συνάμα μια «ευκολότερη» αντίπαλο στα χιαστί ματς. Πιο μεγάλη σημασία όμως για τους διεθνείς μας δεν έχει η νίκη, αλλά ο τρόπος που αυτή επετεύχθη. Περνώντας από τη «Σκύλα στη Χάρυβδη» όταν οι Κροάτες πέρασαν μπροστά με 50-37 στις αρχές της τρίτης περιόδου οι «χρυσοί» επαναλαμβάνω παίκτες μας επέδειξαν, πάθος, αποφασιστικότητα και καρδιά πρωταθλητή. Διάολε, δεν ήταν δυνατόν, κάπου την είχαν κρύψει στα τέσσερα πρώτα ματς και εμείς απλά περιμέναμε καρτερικά να την βγάλουν ξανά στον αφρό και να οδηγηθούν και πάλι σε μεγάλες επιτυχίες. Η ψυχολογική τόνωση για το «τουμπάρισμα» του ματς αλλά και το τρίποντο της…«επαγγελίας» από τον Σπανούλη στο τέλος, πιστέψτε με, θα δώσει άλλη ώθηση σε αυτά τα παιδιά. Τον κινητήριο μοχλό που χρειάζονταν σε αυτή τη διοργάνωση για να παίξουν το μπάσκετ που ξέρουν και μπορούν και από εκεί και έπειτα…ο,τι βγει. Η κορυφή έχει και άλλους διεκδικητές και δεν είναι πανάκεια. Καλύτερο σενάριο νίκης πάντως για απόψε δεν υπήρχε.

Οι σούπερ σταρ που απαρτίζουν την Πρωταθλήτρια Ελλάδος, έδειξαν και πάλι «πεινασμένοι». Έδωσαν απαντήσεις στους χαρακτηρισμούς «κορεσμός», «βόλεμα» και «χορτασμένοι από χρήμα». Μπήκαν στο παρκέ με περισσότερη ενέργεια, λύσεις, καθαρό μυαλό, αν και πάλι είχαν αγωνιστικά προβλήματα κόντρα σε μια πολύ καλή ομάδα όπως είναι η Κροατία. Με έναν Λάζαρο Παπαδόπουλο βγαλμένο από τις ηρωικές βραδιές σε Βελιγράδι και Ιαπωνία και έναν Διαμαντίδη πραγματικό ηγέτη στο δεύτερο ημίχρονο εκεί όπου η μπάλα «ζύγιζε» αρκετά κιλά και το άγχος μιας νέας αποτυχίας είχε κυριεύσει τους πάντες. Ο διεθνής σέντερ έδωσε απαντήσεις. Μπορεί και καλύτερα και το ξέρει. Και θα τον περιμένουμε και στα επόμενα ματς. Όσοι πιστέψαμε σε αυτούς και κάναμε καλόπιστη κριτική, φοβούμενοι ενδεχόμενη αποτυχία, ίσως δικαιωθούμε. Ο «Μητσάρας» απέδειξε ότι δίκαια οι Αμερικανοί τον χαρακτήρισαν κορυφαίο σουτέρ της Εθνικής κάνοντας προσωπικό ρεκόρ πόντων στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Παπαλουκάς (με λάθη στην αρχή) και Σπανούλης έδειξαν βελτίωση, στοιχείο ενθαρρυντικό για τη δύσκολη συνέχεια. Ιδιαίτερα ο γκαρντ του Παναθηναϊκού χρειαζόταν αυτό το καλάθι. Είναι ο καλύτερος επιθετικός μας και πλέον όπως δήλωσε και πριν το ματς…«ξεμπούκωσε».

Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, φάνηκε από την αρχή ότι η Κροατία είναι στα μέτρα μας. Οι μπάλες περνούσαν εύκολα στον Παπαδόπουλο που με χαρακτηριστική ευκολία τις έβαζε στο αντίπαλο καλάθι κερδίζοντας μάλιστα και φάουλ από τους αντίπαλους ψηλούς Κασούν και Μπάρατς που όμως επιθετικά μας έκαναν αρκετές «ζημιές». Το παράδοξο για την Εθνική είναι ότι ήταν βελτιωμένη επιθετικά αλλά σαφώς πιο αδύναμη αμυντικά γεγονός που κράτησε τον αντίπαλο στο παιχνίδι, που μόλις ξεθάρρεψε –βοήθησε η άμυνα ζώνης του Ρέπεσα που εγκλώβισε τους παίκτες μας – πέρασε μπροστά με 7 πόντους στο ημίχρονο, σκορ «μαγική εικόνα» σύμφωνα με τα όσα είχαν επιδείξει οι δυο ομάδες στο παρκέ.

Η κατάσταση δυσκόλεψε περισσότερο όταν οι Κροάτες με δυο γρήγορα τρίποντα του Πλάνιντς πέρασαν με +13, αλλά κάπου εκεί ξεκίνησε η ελληνική αντεπίθεση, που έστω και αν άργησε στα ισπανικά γήπεδα, ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Ο Παπαδόπουλος ήταν εγκλωβισμένος από το ντουμπλάρισμα και πολλές φορές τριπλάρισμα στο αμυντικό μαρκάρισμα πάνω του και οι λύσεις έπρεπε να βρεθούν από τη περιφέρεια. Ο Ρέπεσα πίστεψε το σχήμα με τους δυο ψηλούς και διατήρησε την άμυνα ζώνης που τον έφερε μπροστά στο σκορ, αλλά προδόθηκε από αυτή καθώς τα σουτ, επιτέλους, μπήκαν. Διαμαντίδης, Παπαλουκάς και Σπανούλης τιμώρησαν την ασυνήθιστη για τους Κροάτες ζώνη και αν δεν γινόταν αυτό το μαγικό στο τρίποντο γκολ-φάουλ του Τόμας η σεμνή τελετή θα είχε τελειώσει νωρίτερα. Σημαντικό στοιχείο φυσικά για την επικράτηση ήταν η βελτίωση στην άμυνα μας που έγινε πιεστική στο high post με αποτέλεσμα να κλέψουμε μπάλες και να βγάλουμε αιφνιδιασμούς. Βάλτε και τη «βρώμικη» δουλειά στα ριμπάουντ από Τσαρτσαρή και Ντικούδη στο τέλος και θα έχετε τα στοιχεία της νίκης. Η τύχη είναι με τους τολμηρούς και στο τέλος ο Σπανούλης τόλμησε. Άλλωστε θυμηθείτε σε αυτό το τουρνουά πόσες φορές η μπάλα έχει μπει και έχει βγει από τα αντίπαλα καλάθια σε σουτ των διεθνών μας, αν, ψάχνετε εξηγήσεις περί τύχης.

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει αντιμέτωπους με τους Πορτογάλους την Τρίτη ένα ματς που θέλει προσοχή όπως και όλα σε τέτοιο επίπεδο άλλωστε. Τα αποτελέσματα των άλλων αγώνων θα κρίνουν σε τι θέση θα τερματίσουμε στον όμιλο, οπότε είναι νωρίς να κάνουμε προβλέψεις για τους επόμενους αντιπάλους. Άλλωστε πιστεύω πως είμαστε ικανοί για το καλύτερο κόντρα σε οποιαδήποτε ομάδα, αν παίξουμε όπως σήμερα και φυσικά ακόμα καλύτερα. Μέχρι τότε, υπομονή και ψυχραιμία. Ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς αν και τα σημάδια δείχνουν πως τα βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου λίγοι θα ασχολούνται με τις εκλογές. Μακάρι…

* Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com