Η δικαίωση του τσίρκου>/b> (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Την πρώτη χρονιά του στον Ολυμπιακό ('96-'97) ο Μπάγεβιτς κατόρθωσε να τη βγάλει με τη λιγότερη δυνατή μουρμούρα, γιατί η ομάδα του κέρδισε τον Παναθηναϊκό δύο φορές. Στο πρώτο του ντέρμπι, εκείνο που κρίθηκε με το πέναλτι του Παπουτσέλη, οι παρά τω προέδρω στραβομουτσούνιαζαν, γιατί ενώ φαίνονταν από μακριά ότι ήταν στημένα σωστά ακόμα και τα σημαιάκια, ο Σέρβος δεν παρέταξε την ομάδα επιθετικά! Η ίδια μουρμούρα γίνονταν δεικτική και αφόρητη έπειτα από κάποιες εντός έδρας ισοπαλίες (όπως με την Καλαμάτα) ή κάποιες εκτός έδρας ισχνές νίκες (με τον Ιωνικό και τον Αθηναϊκό π.χ.) και φυσικά μετά τις ήττες με την ΑΕΚ. Ομως ο Μπάγεβιτς με την κάλυψη του Κόκκαλη έκανε του κεφαλιού του, δουλεύοντας την ομάδα όπως ήθελε. Γιατί ήταν το απόλυτο αφεντικό.

Αλήθεια
Φέτος συνέβη το αντίθετο. Αποφεύγοντας να πει την αλήθεια από την αρχή (δηλαδή ότι παρέλαβε απλά κάποιους καλούς παίκτες, που έρχονταν από χρόνια προπονητικής κακομεταχείρισης) έβαλε τον πήχη πολύ ψηλά, προσπαθώντας με εδώ και τώρα αποτελέσματα στο Τσάμπιονς λιγκ και στα ντέρμπι να επιβάλλει την παρουσία του σε ένα κύκλο διασκεδαστών του προέδρου, που ανοιχτά τον αμφισβητούσε. Ετσι αντί να κάνει το δικό του, επιδόθηκε σε μια ατέρμονη προσπάθεια να κλείσει τα στόματα των επικριτών του, ξεχνώντας ότι η δουλειά του δεν είναι να κερδίσει την εύνοια του Κόκκαλη, αλλά να φτιάξει μια καλή ομάδα.

Θαύματα
Η αλήθεια είναι ότι με το συγκεκριμένο υλικό έκανε ουκ ολίγα θαύματα, αλλά άντε να βάλεις μυαλό στους κατ' επάγγελμα επικριτές! Ποιοι είναι αυτοί; Οι μάνατζερ που δεν τον γούσταραν, γιατί δεν αγόραζε παίκτες τους και που είχαν τον τρόπο να του πριονίζουν την καρέκλα με διαρροές, οι νεόκοποι διοικητικοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούσαν να του χρεώνουν όλες τις ήττες, γιατί ο πρόεδρος βαυκαλίζεται να ακούει ότι η ομάδα έχει παικταράδες που αυτός έφερε κι ο Σέρβος δεν τους χρησιμοποιεί σωστά, οι Λάτιν που έκαναν επίδειξη δύναμης ξεφτιλίζοντας σε ουκ ολίγες περιπτώσεις την ομάδα, γνωρίζοντας ότι μέρος της εξέδρας είναι μαζί τους. Γύρω γύρω όλοι και ο Μπάγεβιτς στη μέση να προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι προπονητής!

Ντέρμπι
Για όσους καταλαβαίνουν, το ντέρμπι δεν χάθηκε στη Λεωφόρο. Χάθηκε όταν ο προπονητής του Ολυμπιακού διάβασε ότι τον στηρίζει με δηλώσεις του ο Θωμάς Μητρόπουλος (!), όταν χρειάστηκε να πάει να ζητήσει συγγνώμη από τον Μιχάλη Κουντούρη για να μην του επιτίθενται οι οργανωμένοι από την εκπομπή τους, όταν έμαθε ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης αντί να πει στον Αλέφαντο να το βουλώσει γιατί διασύρει την ομάδα και τον ίδιο κάθε φορά που μιλάει, υπογράμμισε ότι ο Νικόλας (που στα 60 έγινε Ολυμπιακάρα) λέει και πολλά πράγματα σωστά. Κι όταν η διοίκηση του Ολυμπιακού τού χρέωσε μέσω του φιλικότατου Τύπου της το «είμαστε πλήρεις», περνώντας στο ντούκου τις υποσχέσεις που ο πρόεδρος είχε δώσει για μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας τον Δεκέμβρη σε τρία ραντεβού και σε δύο τουλάχιστον συζητήσεις στο Δ.Σ.!
Τσίρκο
Υπάρχει σίγουρα ένα τεχνικό σχέδιο για να αντιμετωπίσεις καλύτερα τον ΠΑΟ. Δεν υπάρχει όμως κανένα σχέδιο για να αντιμετωπίσεις όλο αυτό το τσίρκο, που έχει σκοπό της ύπαρξής του την κολακεία της ματαιοδοξίας του προέδρου. Αν αρχίσεις να εκλιπαρείς για τη στήριξη των οργανωμένων και να δέχεσαι ότι μοναδική οικονομική πολιτική είναι η τσιγκουνιά του Κόκκαλη, τότε θα βάλεις υποχρεωτικά τον Καστίγιο στη Λεωφόρο και θα κάνεις μαντάρα τη σύνθεση. Οταν αρχίζεις να σκέφτεσαι όχι τι θα πρέπει να κάνεις, αλλά τι θα σου πουν, έχεις χάσει το παιχνίδι.

Σύστημα
Ο Μπάγεβιτς κονιορτοποιήθηκε από το σύστημα του Κόκκαλη, όπως και πολλοί άλλοι. Τον Μπιγκον τον στήσανε στον τοίχο, γιατί έπαιζε αμυντικά. Τον Λεμονή γιατί δεν είχε πειθαρχία. Τον Κατανετς γιατί δεν είχε ψύχωση με το έβδομο. Τον Καρεμπέ γιατί κορόιδευε τον πρόεδρο και του πήρε ένα σωρό λεφτά. Τον Ελευθερόπουλο γιατί ήταν παλιόπαιδο, τον Προτάσοφ γιατί δεν κάνει τακτική: ανεξάρτητα από το πόσο αλήθεια ή ψέματα είναι όλα αυτά, σημασία έχει ποιος τα λέει. Ο κύκλος των διασκεδαστών του Σωκράτη Κόκκαλη οδηγεί τον Ολυμπιακό χρόνια τώρα σε μια παρακμή, πασπαλισμένη με χρυσόσκονη. Στην αρχή αυτή ήταν ηθική, σήμερα είναι αγωνιστική. Αύριο θα είναι χειρότερη.

Φάουλ
Ο Μπάγεβιτς έχασε το ντέρμπι, πιθανότατα και το πρωτάθλημα. Ομως αυτός που έχει χάσει τον μπούσουλα εδώ και πολύ καιρό είναι ο Σωκράτης Κόκκαλης. Η ομάδα του είναι η ακριβότερη του πρωταθλήματος και δεν έχει σέντερ φορ και αναπληρωματικούς ικανούς να αντικαταστήσουν τον Στολτίδη, τον Βενετίδη, τον Καφέ και τον Γιώργο Γεωργιάδη -αυτούς που κέρδισαν το ντέρμπι του πρώτου γύρου κρατώντας με τα δόντια το γκολ-φάουλ του Ριβάλντο. Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί στηριζόμενος στη φουρνιά των παικτών του 1997, δηλαδή στον Τζόρτζεβιτς, τον Ανατολάκη, τον Γεωργάτο και τον Μαυρογεννίδη. H ομάδα του είναι η επιτομή του κακού μάνατζμεντ, οι προπονητές φταίνε από ελάχιστα εώς καθόλου. Αλλά ο κύκλος των διασκεδαστών του προέδρου στο μεταξύ έχει μεγαλώσει κι άλλο και αυτό έχει σημασία. Οχι να φτιάξουμε μία ομάδα, αλλά να περνάμε καλά.
Χωρίς κανένα
σχέδιο
Επειτα από πολύ καιρό αξίζει να δούμε αναλυτικά πώς τα πήγαν οι διαιτητές το Σαββατοκύριακο.
• Βασιλείου (Ηρακλής-Κέρκυρα 5-1). Απαρατήρητος δεν πέρασε, αφού δεν έδωσε ένα πέναλτι στον Επαλέ, που έβγαζε μάτια. Αλλά ο Ηρακλής ήταν καταιγίδα.
• Φινοκαλιώτης (Καλλιθέα-Αιγάλεω 1-0). Γύρισε όπως έγραφα, φρέσκος, ανανεωμένος, «φίνος» όπως πάντα και έδωσε ρεσιτάλ.
• Ταπαντζάς (ΟΦΗ-Χαλκηδόνα 0-1). Μολονότι δεν τον βοήθησαν οι επόπτες του, ήταν σχεδόν άψογος.
• Στυλιαράς (Ιωνικός-Εργοτέλης 1-0). Κατέστρεψε το ρεκόρ που με τεράστιο κόπο έχτισαν οι συνάδελφοί του, δίνοντας πέναλτι στον Ιωνικό και μάλιστα αυστηρό! Αλλά ο Μακόρ φρόντισε να το χάσει, ώστε ο Ιωνικός να κλείσει τριετία χωρίς να έχει βάλει γκολ από πέναλτι.
• Σκουφίτσας (Αρης-Καλαμαριά 0-0). Σας είχα προειδοποιήσει ότι ο Αρης δύσκολα θα έχανε τρίτη φορά μ' αυτόν διαιτητή. Η αποβολή του Παπαδόπουλου, η οποία έκανε τους Πόντιους έξω φρενών, ήταν κάτι σαν δώρο Πάσχα! Ο άνθρωπος έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά δεν μπορούσε να βάλει και γκολ.
• Καλόπουλος (Ξάνθη-Πανιώνιος 3-0). Ο φίλος μου από το «Επιτόκιο» που έλεγε ότι ο Πανιώνιος πάει για ξύρισμα και κούρεμα είχε δίκιο. Αλλά γι' αυτό δεν έφταιγε ο διαιτητής, έφταιγε ο Λουτσιάνο. (Επαναλαμβάνω για όσους μπερδεύονται. Το «Επιτόκιο» είναι το καλύτερο μπαρ στη Νέα Σμύρνη κι όχι καμιά παράγκα).
• Καρατζάς (ΑΕΚ-ΠΑΟΚ 2-0). Δεν είναι έτοιμος για τέτοια ματς. Κράτησε το καλό του νικηφόρο σερί με την ΑΕΚ, μολονότι του έτυχαν διάφορα. Κακώς δεν απέβαλε τον Χιώτη στη φάση του πέναλτι, σωστά έβγαλε τον «Λύμπε» και τον Ζωγραφάκη, αλλά τα έκανε μαντάρα στην κάρτα του Ασουνσάο (τον οποίο μπέρδεψε με τον Πέτκοφ) και δικαίως η ΑΕΚ φωνάζει. Ελπίζω να γίνει χρήση του βίντεο από τον αθλητικό δικαστή και να αποκατασταθεί μια αδικία.
• Μπριάκος (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 1-0). Η διαιτησία του θύμισε την αντίστοιχη στον τελικό του Κυπέλλου του 2001, ΑΕΚ Ολυμπιακός 2-1. Ακριβοδίκαιος, έπαιξε μια ψιλή αβάντα έδρα, κυρίως γιατί δεν έβγαλε κίτρινες, γεγονός που ευνόησε τον ΠΑΟ, ο οποίος έκανε περισσότερα φάουλ. Αλλά προς Θεού, δεν έκρινε το αποτέλεσμα και σε γενικές γραμμές έκανε μια καλή και κυρίως ανεπηρέαστη διαιτησία, γιατί σε έπειθε ότι δεν είχε κανένα σχέδιο μέσα στο κεφάλι του. Ρεσιτάλ οι επόπτες, που είχαν δίκιο σε όλα.