Tο κείμενο που διαβάζετε έχει γραφεί πριν από τον επαναληπτικό ανάμεσα στην Μπάγερν και την Τσέλσι. Αλλωστε, ο τίτλος του κειμένου δεν έχει να κάνει με την Μπάγερν, αλλά με το γερμανικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Βέβαια, η βαυαρική ομάδα είναι το έμβλημα του γερμανικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο και οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες της οπωσδήποτε αντικατοπτρίζουν τη δύναμη των γερμανικών συλλόγων. Η Μπάγερν μέχρι χθες ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος της Γερμανίας στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ. Μιας χώρας που ενώ βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης, ποδοσφαιρικά φαίνεται ότι περνά στην περιφέρειά της. Τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερες είναι οι γερμανικές ομάδες που αφήνουν το στίγμα τους στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές οργανώσεις, ενώ και η εθνική ομάδα της Γερμανίας βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Ως φαίνεται, η κρίση που έπληξε όλο το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο κτύπησε πολύ βαθιά τους Γερμανούς, οι οποίοι είδαν τους προϋπολογισμούς των συλλόγων τους να τινάζονται στον αέρα μετά την κατάρρευση του ομίλου Kirch. Η περίπτωση της Μπορούσια Ντόρτμουντ είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές. Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1997, γίνεται η πρώτη ομάδα -και η μόνη- που θα μπει στο χρηματιστήριο, με την αξία της μετοχής της να φτάνει τα 12 ευρώ τη μέρα εισαγωγής της. Ηταν η ομάδα που θεωρήθηκε το αντίπαλο δέος της Μπάγερν. Τότε. Τώρα έφθασε να έχει χρέη, τα οποία ξεπερνούν τα 140 εκατομμύρια ευρώ, έχει πουλήσει το γήπεδό της, ενώ η αξία της μετοχής της έχει κατρακυλήσει στο 1,80 ευρώ. Είναι αλήθεια ότι τα έσοδα που έχουν οι γερμανικές ομάδες είναι πολύ λιγότερα από αυτά που έχουν οι αγγλικές, οι ιταλικές ή ακόμη και οι γαλλικές. Και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι φανέλες των γερμανικών ομάδων είναι οι ακριβότερες -διαφημιστικά- σε όλη την Ευρώπη και τα γερμανικά γήπεδα έχουν τη μεγαλύτερη πληρότητα, με ένα μέσο όρο στην τιμή του εισιτηρίου τα 11 ευρώ. Η Μπάγερν, για παράδειγμα, η πλουσιότερη γερμανική ομάδα που τον επόμενο μήνα θα μετακομίσει στο νέο της γήπεδο, το «Allianz Stadium», χωρητικότητας 66 χιλιάδων θεατών, με τα εισιτήρια όλα να έχουν πουληθεί έως το 2010. Την επόμενη πενταετία θα έχει να ξοδέψει για μεταγραφές 450 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από όσα η Γιουβέντους. Και όταν δεν έχεις χρήματα να προσελκύσεις καλούς και -συνακόλουθα- ακριβούς ποδοσφαιριστές, μένεις στο περιθώριο. Οι γερμανικές ομάδες τα τελευταία 7 χρόνια στράφηκαν στην απόκτηση ξένων ποδοσφαιριστών σε πολύ μεγάλο βαθμό και επειδή δεν είχαν χρήματα για τους καλύτερους, αρκέστηκαν στους μέτριους ή τους κακούς. Ετσι όμως οι Γερμανοί πέρασαν στο περιθώριο και τώρα από ανάγκη ανακαλύπτουν τη σημασία των ακαδημιών. Τα περιορισμένα έσοδα των γερμανικών ομάδων οφείλονται σε δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος αφορά στο χαμηλό ποσό χρημάτων που εισπράττουν για τα τηλεοπτικά δικαιώματα, που είναι 365 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, την ώρα που οι γαλλικές από του χρόνου θα εισπράττουν 600 εκατ. ευρώ ετησίως. Οι Γερμανοί δεν πληρώνουν για να δουν τα παιχνίδια από τη συνδρομητική τηλεόραση, αφού ως φαίνεται προτιμούν τα εκτεταμένα στιγμιότυπα του κρατικού καναλιού της ARD. Ο δεύτερος λόγος οφείλεται στο γεγονός ότι οι γερμανικές ομάδες, με εξαίρεση την Μπάγερν, δεν μπόρεσαν να γίνουν δημοφιλείς έξω από τη Γερμανία, έτσι ώστε να μεταμορφωθούν σε ομάδες με ισχυρό Brand name, που θα έφερνε μεγαλύτερες πωλήσεις και χορηγούς. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του χρόνου είναι η τελευταία ευκαιρία των Γερμανών για να συμπεριληφθούν στην ομάδα των ισχυρών. Θα τα καταφέρουν όμως να την αξιοποιήσουν;
Περί της Μπελλούτσης της περιμένουσης στο τέρμα (Sportday / Dr Mητσάρας Φουρκέτας)
Eκ πείρας ομολογώ ότι ο πρωτάθλημας έχει ακόμη δρόμο μικρόν αλλά και μεγάλας ποσότητας άρτου. Όταν έχεις δρόμο μπροστά σου δύνανται να επισυμβούν από τα χειρότερα μέχρι τα βαρετότερα. Που χου, σε μίαν διαδρομήν που κάνεις με κλειστά μάτια δεν είναι δυνατόν να είσαι περιμένον, στην οδόν από δουλειά σε σπίτι, να σε οτοστοπάρει η Μόνικα Μπελλούτσι. Διότι αν είσαι αναμένον να σου επισυμβεί τέτοιο λαχείο είσαι θύμας με περικεφαλέαν και να μας πεις την διέφθυνσί σου για να έρθουμε να σου πουλήσουμε μισοτιμής παραλιακά οικόπεδα σε φεγγάρι με ρεύμα, νερό και τηλέφωνον. Ο βάζελλος μετά τον ντέρμπην πρέπει να πάει μαρς και με κλειστά μάτια μέχρι του τέρματος, βγαίνον οριστικός πρώτος και μπράβο του. Ανοίκσας τυχόν τα μάτια και πσάχνον για Μπελλούτσιν, είναι γκαραντί ότι θα τύχει στουκάρων και χάνον αυγά και πασχάλια καθόσον θα γίνει προσπερασθείς από τους κολαούζους και αντικείμενον μεγίστης καζούρας και δικεολογημένος. Απακς και σοφάρεις δεν είθιστε να είσαι κοιτάζον πίσο, διότι τότε είσαι βαλτός από μαντράν όπως καταστρέφον οχήματα, με μικράν προμήθειαν. Στην κούρσαν του πρωταθλήματου, η Μπελλούτσι είναι πάντα περιμένουσα εις τέρμαν και τυγχάνει πηδούμενη μόνο από τον πρώτον. Οι ακολουθούντες κολλαούζοι είναι αρκούμενοι εις μπανιστήριον και τοιούτον αναλόγως θέσης τερματισμού, καθότι ο δέκατος τρίτος είναι μεν τερματίσας, αλλά από πατιρντί με Μπελλούτσιν ουδέν βλεφαρίζει και είναι απλώς ακούσας ότι ο πρώτος ήταν πηδήκσας γκομενάραν. Ο πρώτος τερματίσας εις πρωτάθλημα και μόνος πηδήκσας είναι και κονομήσας καθότι βγαίνει εις εβρωπαικήν πιάτσαν με Μπελλούτσιν διαβατήριον και είναι συλλέγων εβρά αβέρτα. Και την σήμερον είναι βάσις η κονόμα καθόσον άνεφ φράγκα ουδεμία ομάς είναι ορθοποδούσα και κυνηγούσα Μπελλούτσιδες και διακρίσεις διάφορες. Και καλά τσιμπούσια για πρώτον που θα είναι πράσινος αλλά τι εστί συμβένον με κολλαούζους; Είμαι πιστέβον ότι οι κίτρινοι είναι ικανοποηθέντες με πάσαν έκβασιν, καθόσον περί Μπελλούτσιν δεν δύνανται κολατσίζοντες κατόπιν και τιμωρίας βασικόν παικτόνε αλλά τερματίζοντες εις δεφτέραν θέσιν, είναι παίρνοντες το καλυτερότερον μάτι καλούμενον και μπάνικον ενώ παίζουσιν για πιθανότηταν διενέργειας πηδήματος από δέφτερον χέρι, αν τύχουν περνούντες προκριματικόν καλοκαιριού για Εβρώπην. Και θα είναι επιτυχόντες δικέομα περί τούτου του κατορθώματος κερδίζοντες όλα τα εναπομείναντα ματσάκια και μη χάνοντες εις λεοφόρον. Δύσκολον αλλά ουχί δυσκολότερον από επιδίοκσιν των κόκκινωνε που τυγχάνουν πσάχνοντες γωνίαν εις δίεβρον κέρμα. Καθότι για να τύχουν ζεβγαρόματος με Μπελλούτσιν, πρέπει να κερδίσουσιν όλα τα εναπομείναντα και να χάσουσιν οι πράσινοι ένα από τα τέσσερα, καθότι το ύστατον ματσάκιον με Φίδην είναι ως μη υπολογιζόμενον. Γίνεται το θαύμα; Αμα είσαι έχων πίστην μεγάλην ώστε και όρη μεθιστάνεις που λέγει και ο απόστολος Παύλος –όχι ο Γιαννακόπουλος- τότενες γίνεται αλλά πρέπει να είσαι και πέκσας μπάλλαν. Εις τους κόκκινους, όμως, άπαντες βασικοί δεν είναι πεινώντες μπάλλαν και θαύματα τέτοιου χαρακτήρος επισυμβαίνουν από πεινώντες μπάλαν και Μπελλούτσιν αποκλειστικός. Τάφτα και διατελό ντούρος εις τας επάλξεις της ενημέρωσης, ες αεί εκσόν από τις αργίες.