Κριτική στην ειδικότητα (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Μετά το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό διάβασα διαφόρων ειδών κριτικές, οι οποίες αναφέρονταν στον Αλμπέρτο Μαλεζάνι. Μερικές δίκαιες και μερικές άδικες, όλες όμως εν θερμό. Νομίζω ότι για τα πεπραγμένα του προπονητή του ΠΑΟ πρέπει να υπάρξει μια πιο ψύχραιμη αντιμετώπιση: αν γίνει το λάθος να μετατραπεί σε θέμα συζήτησης και διαφωνίας, ο ΠΑΟ μπορεί με γκέλα του Ολυμπιακού στη Θεσσαλονίκη να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά θα έχει βάλει υποθήκη για να καταστρέψει την επόμενη σεζόν του.

Η κριτική στο σύστημα του Μαλεζάνι, σε αυτό το πολυσυζητημένο 3-4-3, οδηγεί σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση. Οι διατάξεις είναι απλώς τα εργαλεία της δουλειάς του προπονητή. Δεν υπάρχει ένα μαγικό σύστημα, με το οποίο να μπορείς να κερδίζεις όλα τα ματς. Αν υπήρχε, θα το υιοθετούσαν όλοι και κανένας δεν θα έχανε. Τα συστήματα δεν είναι το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι η εφαρμογή τους. Αν μια ομάδα δεν εφαρμόζει σωστά αυτό που διδάσκει ο προπονητής ή αν δεν υπάρχουν οι παίκτες που να επιτρέπουν στον προπονητή να κάνει το σύστημα αποδοτικό, προκοπή δεν γίνεται. Το σύστημα του Μαλεζάνι είναι αυτό: αν δεν σου κάνει, αλλάζεις προπονητή. Αν κριτικάρεις τον Ιταλό για το 3-4-3, είναι σαν να κάνεις κριτική σε γιατρό για την ειδικότητά του.

Τρακάροντας
Βρίσκω επίσης άδικο να γίνεται κριτική στον προπονητή για τη θέση του Γκονζάλες. Αν ο Αργεντινός δεν κάνει για το σύστημα του προπονητή, δεν πρέπει να παίζει, το να ζητάς από τον Ιταλό να κάνει μια εξαίρεση σε όσα πιστεύει ειδικά για τον Εκι είναι άτοπο. Οι προπονητές, όπως ο Μαλεζάνι, δεν αλλάζουν ποτέ: διδάσκουν αυτό που ξέρουν, ποντάροντας όχι στη διαχείριση της ομάδας, αλλά στον περφεξιονισμό του μηχανισμού. Οποιος τους κρίνει, πρέπει να το κάνει μπαίνοντας στον κόπο να καταλάβει το τι θέλουν και όχι με βάση αυτό, που ο ίδιος θέλει. Επί της ουσίας, εμένα μου φαίνεται ότι ο Γκονζάλες παίζει καλύτερα έτσι όπως τον χρησιμοποιεί ο Μαλεζάνι: για να είμαι ακριβής, νομίζω ότι μπορεί να είναι παραγωγικός ή έτσι (ξεκινώντας δηλαδή από πίσω, από τη second line, που λένε και οι Αγγλοι) ή παίζοντας ως δεύτερος επιθετικός, δηλαδή πολύ μπροστά. Ως «δεκάρι» πίσω από τους επιθετικούς, στον επαναληπτικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο έκανε το χειρότερό του παιχνίδι, τρακάροντας πάνω στον Μόρα.

Νεύρα
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πάντως, ο Γκονζάλες παίζει πίσω, όταν παίζει πίσω ο Παναθηναϊκός! Αν η γραμμή της άμυνας του ΠΑΟ είναι στη μεγάλη περιοχή της άμυνάς του, τότε ο Γκονζάλες δεν μπορεί να βρίσκεται μπροστά: μέσος είναι και όχι επιθετικός και οι μέσοι σε όλες τις ομάδες του καιρού μας, όταν η ομάδα τους αμύνεται, οφείλουν να επιστρέφουν. Οσο για τα φάουλ που κάνει, αυτά δεν οφείλονται στη θέση που παίζει, αλλά στα νεύρα του και στην εν γένει συμπεριφορά του. Με τον Ολυμπιακό αποβλήθηκε για φάουλ που έκανε στη γραμμή της μεγάλης περιοχής του ΠΑΟ και στο πρώτο ματς με την ΑΕΚ στο Κύπελλο στο ΟΑΚΑ προκάλεσε σύρραξη, μολονότι αγωνιζόταν ως κλασικό δεκάρι. Θυμάστε τι είχε πει ο Ζάετς στον Νικολογιάννη; «Κάναμε λάθος, γιατί λιγάκι τον καλομάθαμε».

Κάτανετς
Εχει προβλήματα προσαρμογής ο Μαλεζάνι; Μου φαίνεται, ναι. Θα ήταν απίθανο στους τρεις μήνες, που είναι στην Ελλάδα, να είχε προσαρμοστεί, αλλά το θέμα είναι και κατά πόσο το θέλει. Η οικογένειά του δεν έρχεται, τα ταξίδια του δείχνουν ότι την καρδιά του δεν την έφερε στην Αθήνα και τα όσα έλεγε στη συνέντευξη Τύπου μετά το ντέρμπι μού θύμισαν πολύ τον Κάτανετς. «Πιστεύω στις αξίες του αθλητισμού και αυτές υπερασπίζομαι», «κάνουμε μια δουλειά, η οποία είναι νωρίς για να αποδώσει καρπούς», «αντιμετωπίσαμε μια εξαιρετικά οργανωμένη ΑΕΚ», «την προηγούμενη Κυριακή είχαμε εμείς ένα μικρό προβάδισα, τώρα το έχει ο Ολυμπιακός». Το μόνο που δεν είπε είναι ότι δεν έχει καμία ιδιαίτερη ψύχωση με τον τίτλο...

Στυλάκι
Είναι κακό αυτό; Για μένα όχι, ίσα ίσα που το cool στυλάκι του μού αρέσει κιόλας. Αλλά σε μία χώρα, στην οποία ο κόσμος κουβαλάει στο κεφάλι του τόνους ποδοσφαιρικής μούχλας ώστε να πιστεύει ότι ο προπονητής πρέπει να είναι σατανάς, στρατηγός, μαχητής, γάτος που κάνει σωστές αλλαγές και λαοπλάνος -όπως ο Μαρκαριάν που φώναζε για τη διαιτησία- ένας άνθρωπος, όπως ο Μαλεζάνι, αν και γοητεύει όσους τον γνωρίζουν, εύκολα ξεσηκώνει εναντίον του εκείνους που δεν τον καταλαβαίνουν. Οσο πιο πολύ κρύβει η ΠΑΕ τον προπονητή κι όσο πιο άγνωστος αυτός παραμένει, τόσο δυσκολότερο είναι να αγαπηθεί. Πόσο μάλλον όταν η ομάδα δεν είναι δική του, αλλά και κανενός άλλου.

Σπύρος
Προσέξτε αυτή τη λεπτομέρεια, γιατί ανεξάρτητα από την έκβαση του πρωταθλήματος είναι σημαντική. Ο περσινός ΠΑΟ, που έκανε το νταμπλ, ήταν μία ομάδα του Ζάετς, την οποία προπονούσε ο Σουμ, που κλήθηκε να κάνει πράξη το τεχνικό σχέδιο του Κροάτη. Ο τωρινός ΠΑΟ δεν είναι του Μαλεζάνι (που δεν διάλεξε τους παίκτες που βρήκε) και δεν είναι φυσικά και του Σπύρου του Λιβαθηνού, που δεν θα εμπιστευόταν ποτέ το υλικό του ΠΑΟ στον Ιταλό, τον οποίο δεν προκύπτει από πουθενά ότι λατρεύει ιδιαίτερα! Ο Λιβαθηνός δεν είναι τεχνικός διευθυντής και δεν είχε λόγο στην επιλογή του κόουτς: και το σπουδαιότερο, όταν ο Σπύρος διάλεγε παίκτες, Μαλεζάνι δεν υπήρχε και μένει να δούμε αν τώρα που υπάρχει, ο Λιβαθηνός θα εξακολουθήσει να διαλέγει παίκτες.

Το αντίθετο
Το είχα γράψει, όταν έφυγε ο Σκάζνι. Ο Τζίγκερ έπρεπε πρώτα να διαλέξει τεχνικό διευθυντή και έπειτα να πάρει τον προπονητή, που αυτός θα του υποδείξει. Το αντίθετο στο ποδόσφαιρο του καιρού μας δυστυχώς δεν γίνεται...
Ποιος, πού
Η σεζόν φτάνει στο τέλος της, πράγμα που σημαίνει ότι μία νέα σεζόν ξεκινάει. Περιμένοντας τη δέκατη έκτη ομάδα της Α' Εθνικής, για να δούμε ποιοι θα είναι οι προπονητές των υπόλοιπων ομάδων της μεγάλης κατηγορίας του χρόνου, με βάση ψιθύρους και εκτιμήσεις της πιάτσας.
3 Ολυμπιακός: Την Τετάρτη τελειώνει το πρωτάθλημα και κατά την Παρασκευή ξυρίζουν το γαμπρό! Πάντως οι μετοχές του Ντούσαν είναι σε άνοδο, αφού η ομάδα είναι μαζί του.
3 Παναθηναϊκός. Μαλεζάνι, εκτός κι αν η γυναίκα του θέλει να συνεχίσει να παραμένει στην Ιταλία, οπότε και θα υπάρξει πρόβλημα προσαρμογής.
3 ΑΕΚ: Σάντος. Αφού προηγουμένως κάποιος γράψει ότι αρνήθηκε πρόταση της Πόρτο, της Μπενφίκα, της εθνικής Πορτογαλίας κ.λπ., ώστε η παραμονή του να μοιάζει για λίγο παιζόμενη.
3 Ξάνθη: Μαντζουράκης. Ο κόουτς της χρονιάς.
3 ΠΑΟΚ: Καραγεωργίου. Χάρη στην ισοπαλία που έφερε με τον ΠΑΟ και τη νίκη της Καλαμαριάς έγινε στον κόσμο του ΠΑΟΚ πιο συμπαθής...
3 Αιγάλεω: Βαζάκας ή Λεμονής. Ντέρμπι. Πάντως ο Τάκης είναι περιζήτητος...
3 Ηρακλής: Κωφίδης. Χωρίς επιφυλάξεις.
3 Χαλκηδόνα: Μικρή η πιθανότητα παραμονής του Παράσχου. Χατζάρας ή Αναστόπουλος, χωρίς να αποκλείονται εκπλήξεις...
3 Ιωνικός: Οι μετοχές του Βλάχου είναι στα ύψη, αλλά η παραμονή είναι δύσκολη. Ο Προτάσοφ έχει φίλους, όχι όμως θαυμαστές. Ο Ντουμιτρέσκου θαυμαστές, αλλά όχι φίλους. Κι ο Μπρούστερ ένα χρόνο ακόμα συμβόλαιο με την Ινβερνές.
3 Καλλιθέα. Μυστήριο. Πιο κοντά από όλους ο Αντώνης Μανίκας. Αν και κάπου ακούστηκε ότι υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης του διδύμου Βάντσικ - Βαζέχα.
3 ΟΦΗ: Δύσκολη πλέον η παραμονή του Χατζηνικολάου. Θα ήθελαν τον Σαμαρά, αλλά υπάρχουν και άλλοι μνηστήρες. Αποκλείεται πάντως να μην είναι παιδί της ομάδας.
3 Καλαμαριά: Κοκότοβιτς. Τουλάχιστον για την ώρα. Πάντως πολλά θα αλλάξουν αν ο Σταύρος Παπαδόπουλος αποφασίσει την οριστική αποχώρησή του...
3 Πανιώνιος: Πολλοί μιλάνε για επιστροφή του Μπουμπένκο. Υπάρχουν σκέψεις και για Σκάζνι. Αποκλείεται Ελληνας.
3 Λάρισα: Δώνης. Ανέβηκε τις κατηγορίες με το σπαθί του και ώρα είναι να τον δούμε και στην πρώτη.
3 Λεβαδειακός: Κατσαβάκης και βλέπουμε. Δεν τα πήγε κι άσχημα...