Η μεγάλη πρόκληση της κόκκινης αρμάδας (Sportday / Χρ.Χαραλαμπόπουλος)

Απόψε στην Κωνσταντινούπολη η Λίβερπουλ έχει μία μεγάλη ευκαιρία. Να πάρει το πέμπτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών. Και είναι μεγάλη ευκαιρία, γιατί δεν θα είναι εύκολο να ξαναβρεί απέναντί της τη Μίλαν σε τέτοια κατάσταση. Μία μεγάλη ομάδα, αλλά κουρασμένη και γερασμένη, η οποία παρ' όλα αυτά είναι το φαβορί της αποψινής αναμέτρησης. Μια σύγκριση ανάμεσα στις γραμμές των ομάδων όμως δεν δίνει ξεκάθαρο φαβορί, αφού η κάθε ομάδα έχει τα πλεονεκτήματά της και τα μειονεκτήματά της. Η αμυντική γραμμή της Λίβερπουλ ακόμη ψάχνει να βρει τα πατήματά της, ενώ η αμυντική γραμμή της Μίλαν μπορεί να είναι αργή, αλλά έχει τεράστια εμπειρία. Η θέση του τερματοφύλακα είναι ένα καλό παράδειγμα. Τους τελευταίους 18 μήνες η Λίβερπουλ από τον Κάρσον, τον Κέρκλαντ και τον Ντούντεκ κατέληξε στον τελευταίο, ο οποίος είναι σταθερός, αλλά δεν είναι κάτι εξαιρετικό. Αντίθετα, κάτω από τα δοκάρια της Μίλαν βρίσκεται ο Βραζιλιάνος Ντίντα, o οποίος αποτελεί εγγύηση τίτλων και δίνει σιγουριά στους αμυντικούς των «ροσονέρι». Αν ο τερματοφύλακας δεν είναι το δυνατό σημείο της άμυνας της Λίβερπουλ, ο Μπενίτεθ έκανε πολύ καλή δουλειά στους υπόλοιπους, αναδεικνύοντας τον Γκάραγκερ φέτος σε κορυφαίο της αμυντικής γραμμής, που συνεργάζεται άριστα με τον Ρίισε. Η απόδοση των Φίναν και Τραορέ στα άκρα έχει ανέβει σταδιακά στη διάρκεια της χρονιάς. Από την άλλη πλευρά, η Αϊντχόφεν έδειξε ότι η αμυντική γραμμή της Μίλαν δεν είναι άτρωτη. Το κέντρο είναι η περιοχή που θα κριθεί το παιχνίδι, με βάση τα όσα έχουμε δει φέτος από τον τρόπο που αγωνίζονται οι δύο ομάδες. Αν το 4-5-1 της Λίβερπουλ αποδειχθεί ισχυρότερο από το 4-4-2 της Μίλαν και η Λίβερπουλ καταφέρει να κερδίσει τον έλεγχο του παιχνιδιού, τότε οι Αγγλοι θα βρεθούν πιο κοντά στο τρόπαιο από τους Ιταλούς. Στο παιχνίδι με την Τσέλσι ο Τζέραρντ είχε ένα μάλλον ελεύθερο ρόλο, ενώ τώρα φαντάζομαι πως θα παίξει πιο πειθαρχημένα και μάλλον αναγκαστικά, αφού θα είναι το πιο καυτό ζευγάρι της βραδιάς με τον Γκατούζο, ο οποίος μάλλον θα αναλάβει το μαρκάρισμά του. Ο Ζέεντορφ μάλλον θα στηρίξει την άμυνα, παίζοντας λίγο πιο πίσω. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε γίνει φανερό αν ο Μπενίτεθ θα χρησιμοποιήσει στα χαφ τον Χάμαν ή τον Μπίσκαν. Αν παίξει με τον Μπίσκαν, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Μπενίτεθ προσανατολίζεται σε ένα περισσότερο επιθετικό σχήμα, ενώ η χρησιμοποίηση του Χάμαν πιθανώς να δείχνει τη διάθεση του Μπενίτεθ να προσέξει το κέντρο και την άμυνα. Ο Κακά είναι σίγουρο ότι θα έχει ελεύθερο ρόλο στα χαφ για να μπορεί να αποτελέσει το σύνδεσμο ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση και νομίζω ότι πάνω του θα βρεθεί ο Χάμαν ή ο Μπίσκαν, ανάλογα με το ποιος από τους δύο θα αγωνιστεί. Με τον Χάμαν ο Βραζιλιάνος θα δυσκολευθεί, ενώ με τον Μπίσκαν θα κινηθεί πιο ελεύθερα. Ο Μπενίτεθ νομίζω ότι θα ποντάρει πολύ στη φρεσκάδα του Τσάβι Αλόνσο στα χαφ, καθώς ο Ισπανός που έλειψε στο δεύτερο ματς με την Τσέλσι, είχε λιγότερη αγωνιστική πίεση αυτό το χρόνο, αφού έχασε αρκετά παιχνίδια λόγω τραυματισμού. Για την επίθεση της Μίλαν δεν χρειάζεται να πει κανείς και πολλά πράγματα. Η παρουσία του Αντρέι Σεβτσένκο, του απόλυτου επιθετικού, ο οποίος μπορεί να παίξει είτε στα άκρα είτε ανάμεσα στους δύο κεντρικούς αμυντικούς και να πάρει το ματς μόνος του, είναι αρκετή. Από την πλευρά της στη Λίβερπουλ μπροστά μάλλον θα παίξει ο Μπάρος, αφού ο Ζισέ προέρχεται από τραυματισμό αλλά ταιριάζει πιο πολύ στην οργανωμένη συλλογική λειτουργία της Λίβερπουλ. Πιστεύω πως αν η Λίβερπουλ σημειώσει πρώτη γκολ, θα είναι η νικήτρια του τελικού. Στους Αγγλους, σε αντίθεση με τους Ιταλούς, το μεγάλο όπλο δεν είναι η αγωνιστική προσωπικότητα των ποδοσφαιριστών, αλλά του προπονητή. Αν οι παίκτες της Λίβερπουλ εφαρμόσουν επακριβώς τις οδηγίες του Μπενίτεθ, θα τα καταφέρουν.