Ένας χρόνος Ντέμης (Sportday / Γιώργος Κοσμάς)

Στις 25 Μαΐου 2004 ο Νικολαΐδης πήρε στα χέρια του το 58% της ΠΑΕ ΑΕΚ.
Στα σημερινά «γενέθλιά» του καταγράφουμε τις 9 επιτυχίες και τις 9 εκκρεμότητές του

Στις 4 το μεσημέρι της 25ης Μαΐου 2004 ο Ντέμης Νικολαΐδης περνάει το κατώφλι των -πρώην πλέον- γραφείων της ΠΑΕ ΑΕΚ στην 3η Σεπτεμβρίου και συναντάται με τη διοίκηση Γενεράκη. Λίγο αργότερα βγαίνει από την αίθουσα του Δ.Σ., έχοντας -και επισήμως- στα χέρια του το 58% των μετοχών της εταιρείας. Λίγο μετά τις 8 το βράδυ, στο ξενοδοχείο «Αthens Plaza» εμφανίζεται σε συνέντευξη Τύπου και ανακοινώνει την αλλαγή σελίδας στην ομάδα της καρδιάς του: «Ελέγχουμε το 58% των μετοχών».

Σήμερα, ακριβώς ένα χρόνο μετά την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου της ΠΑΕ ΑΕΚ, ο Νικολαΐδης μπορεί να καμαρώνει ότι πέτυχε πολλά. Τόσα πολλά που κανείς -εκτός από τον ίδιο και τους συνεργάτες του- δεν τα περίμενε. Εχει όμως μπροστά του και νέα, μεγάλα, στοιχήματα που θέλει να κερδίσει...

ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ

1. Η υπαγωγή της ΠΑΕ ΑΕΚ στο άρθρο 44. Πολλοί τη θεωρούσαν χαμένη υπόθεση. Και πίστευαν ότι θα δουν την ΑΕΚ να πτωχεύει και να υποβιβάζεται. Οι Νικολαΐδης και Κιντής (ιδέα του οποίου ήταν το «44») έκαναν την... τρέλα, μπήκαν στη μάχη, ρίσκαραν, πάλεψαν και κέρδισαν. Στις 29 Ιουνίου 2004 απορρίπτεται το πρώτο αίτημα από το Εφετείο Αθηνών. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2004 το δικαστήριο λέει το δεύτερο «όχι», αλλά ο Νικολαΐδης επιμένει να μην υπογράφει για την ένταξη στη ρύθμιση Ορφανού («Δεν υπογράφω την καταδίκη της ΑΕΚ») και δικαιώνεται. Στις 18 Νοεμβρίου 2004 η ΑΕΚ βιώνει τη μεγαλύτερη μέρα της: μπαίνει στο άρθρο 44. Και ταυτόχρονα στο δρόμο της σωτηρίας.

2. Η οικονομική εξυγίανση. Η ΑΕΚ πλέον πληρώνει στην ώρα της. Οι αμαρτίες των προηγούμενων διοικήσεων είναι πολλές, αλλά ο Νικολαΐδης στέκεται συνεπής στις υποχρεώσεις του και κλείνει, μία μία, τις πληγές του παρελθόντος (πρόσφατα έδωσε περίπου 1 εκατ. ευρώ μόνο για να κλείσει τα βιβλία της τελευταίας διετίας). Η ΠΑΕ ΑΕΚ πήρε ομολογιακό δάνειο ύψους 7,5 εκατ. ευρώ (με τη μεσολάβηση της Marfin Bank, που θα διαθέσει τις ομολογίες στο Χρηματιστήριο του Δουβλίνου), προσέλκυσε έσοδα από εισιτήρια και διαρκείας και αύξησε θεαματικά τα εμπορικά της κέρδη. Οι ημερήσιες εισπράξεις στο πρώτο ΑΕΚ Shop στο Μαρούσι φτάνουν (και πολλές φορές ξεπερνούν) τα 3.000 ευρώ, ενώ η «Ενωση» απέκτησε και επτά χορηγούς, οι οποίοι πληρώνουν αδρά (σε αντίθεση με το παρελθόν) για να διαφημιστούν μέσω της ομάδας.

3. Η συσπείρωση του κόσμου. Ο Νικολαΐδης έλεγε ότι θα πουλήσει 15.000 διαρκείας και τον περνούσαν για τρελό. Τελικά η συμπαράσταση των φίλων της ΑΕΚ ξεπέρασε και τις δικές του προσδοκίες. Τα 17.500 διαρκείας που διέθεσε φέτος η ΑΕΚ αποτελούν ιστορικό ρεκόρ. Οπως ιστορικό ρεκόρ αποτελούν και τα 63.129 εισιτήρια στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Οπως ιστορικό γεγονός αποτελούν και τα περίπου 28 χιλιάδες εισιτήρια που έχει ως μέσο όρο φέτος η ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Μια ΑΕΚ που την περασμένη περίοδο είχε κόψει συνολικά... 29 χιλιάδες εισιτήρια. Και, φυσικά, αποτελεί δικαίωση του Νικολαΐδη η επιλογή της μετακόμισης στο ΟΑΚΑ, απέναντι σε όλους όσοι έλεγαν στην αρχή της σεζόν ότι για την ΑΕΚ είναι μια χαρά η... Ριζούπολη.

4. Ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός. Κάθε αγώνας της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ είναι ένα πάρτι. Είδαμε -για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας- τόσες οικογένειες, τόσες γυναίκες, τόσα παιδιά, τόσους ηλικιωμένους στις εξέδρες. Και το χειροκρότημα των θεατών ακουγόταν πάντα και στις ήττες. Η... τάξη και η ασφάλεια έφτασαν στο απόλυτο. Και η ΑΕΚ κατάφερε το πρωτοφανές: έβγαλε τη χρονιά χωρίς έστω μία τιμωρία της έδρας της, χωρίς επεισόδια, χωρίς ένα σπασμένο κάθισμα στο ΟΑΚΑ.

5. Οι επιλογές στην κορυφή του ποδοσφαιρικού τμήματος. Η επάνοδος του Φερνάντο Σάντος και η πρόσληψη του Ιλια Ιβιτς ήταν δύο από τους βασικούς λόγους της φετινής απροσδόκητης πορείας της ΑΕΚ, η οποία -κόντρα σε εκείνους που περίμεναν να τη δουν να παλεύει για τη σωτηρία- πέτυχε να φτάσει στο τέλος της σεζόν έχοντας -μαθηματικές- ελπίδες ακόμα και για τον τίτλο. «Κι αν δεν υπήρχαν δύο ανάποδα σφυρίγματα, αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ θα ήταν πρωταθλήτρια», όπως λέει και ο Κατσουράνης. Οι Σάντος και Ιβιτς, δύο σημαντικές προσωπικότητες του ποδοσφαίρου, συνεργάστηκαν άψογα και το αποτέλεσμα ήταν σπουδαίο. Στα «συν» και η ανάληψη της τεχνικής διεύθυνσης των ακαδημιών από μια «σημαία» της ΑΕΚ, τον Τόνι Σαβέβσκι.

6. Η πορεία και ο προγραμματισμός της ομάδας. Με 40 χιλιάδες ευρώ μετρητά κινήθηκε η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι! Μόνο αυτά τα λεφτά έδωσε στην ΑΕΛ, ως πρώτη δόση για τη μεταγραφή του Κρασσά. Οι υπόλοιποι αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι, ως δανεικοί ή με οψιόν (όπως ο Σοάρες). Και αυτή η low (πιο low δεν γίνεται) μπάτζετ ομάδα χτύπησε στα ίσα τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και δεν έχασε ντέρμπι. Και τώρα, προτού τελειώσει το πρωτάθλημα, η ΑΕΚ έχει ήδη κλείσει πέντε μεταγραφές (Λάκης, Σαπάνης, Αλεξόπουλος, Βενλίνσκι, Πλιάτσικας).

7. Η ομάδα επενδυτών που συγκρότησε. Η διοίκηση της ΠΑΕ απαρτίζεται πλέον από ανθρώπους άφθαρτους, από σοβαρούς επιχειρηματίες που κινούνται στο φως της ημέρας, από ΑΕΚτσήδες που ήρθαν για να προσφέρουν και όχι για να πάρουν από την ΑΕΚ. Και η ΠΑΕ ΑΕΚ άρχισε, επιτέλους, να λειτουργεί ως μεγάλη και σοβαρή εταιρεία και όχι ως μαγαζάκι. Εχει οργανωμένα τμήματα, κάνει καινοτομίες, επανεξέδωσε το περιοδικό, έφτιαξε site.
8. Το οικογενειακό κλίμα στην ομάδα. Τα αποδυτήρια της ΑΕΚ έγιναν... σπίτι για όλους τους παίκτες και τους προπονητές. Ο πρόεδρος δεν μπλέκεται στα πόδια του Σάντος, του Ιβιτς και των ποδοσφαιριστών. Δίνει συγχαρητήρια ακόμα και μετά τις ήττες και παρεμβαίνει μόνο όταν χρειάζεται. Είτε για να τιμωρήσει όποιον παραβιάζει το fair play ή δέχεται αδικαιολόγητη κάρτα, είτε για να υπενθυμίσει πως «εγώ το μόνο που ζητάω είναι να σας βλέπω να τα δίνετε όλα». Πώς μετά να μη θέλουν οι... μισοί ποδοσφαιριστές να πάνε στην ΑΕΚ;

9. Η επιστροφή στις ρίζες. Η ΑΕΚ πήγε στις 11 και 12 Οκτωβρίου 2004 εκεί όπου γεννήθηκαν οι πρόγονοί της και γιόρτασε μέσα σε κλίμα συγκίνησης τα 80ά γενέθλιά της στην Πόλη και στο Φανάρι. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είπε τη μνημειώδη φράση «η ΑΕΚ είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν» και τα λόγια του αποδεικνύονται προφητικά.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ

1. Το γήπεδο. Ο Νικολαΐδης θέλει ένα μεγάλο και σύγχρονο στάδιο για να στεγάσει την ΑΕΚ του μέλλοντος. Φαίνεται να πείστηκε ότι στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι δύσκολο να κάνει κάτι τέτοιο.

2. Οι εκλογές της Ερασιτεχνικής. Ο Ντέμης πηγαίνει σε αναμέτρηση με τον Μελισσανίδη, υποστηρίζοντας το ψηφοδέλτιο «Κίνηση για την ΑΕΚ». Κι επειδή τρελαίνεται όταν χάνει, προφανώς θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις να πάρει τις εκλογές και να ελέγξει και το σωματείο. Κάποιοι τον κατηγορούν για μαξιμαλισμό και ηγεμονισμό. Αλλοι λένε πως απλώς επιδιώκει να ανοίξει τα φτερά της ΑΕΚ, μακριά από εμμονές και προκαταλήψεις.

3. Η συνέχιση της ανοδικής πορείας της ομάδας. Ο πήχης ανέβηκε ψηλά φέτος. Και η ΑΕΚ πρέπει να συνεχίζει να βαδίζει στον ίδιο δρόμο. Οχι απαραίτητα να κερδίσει αμέσως τίτλους, αλλά να εξακολουθήσει να παλεύει για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι και να συνεχίσει να βαδίζει σωστά και μεθοδικά για τη δημιουργία ενός συνόλου που σε 2-3 χρόνια θα μπορεί να στέκεται στην Ευρώπη.

4. Η εμπορική ανάπτυξη. Για πρώτη χρονιά τα πράγματα πήγαν καλά. Τη δεύτερη, όμως, πρέπει να πάνε καλύτερα. Το δεύτερο (πολυμορφικό) ΑΕΚ Shop ετοιμάζεται στη Νέα Φιλαδέλφεια και όσοι έχουν δει τα σχέδια λένε ότι είναι... έργο μοντέρνας τέχνης. Αντε, γιατί το κατάστημα του Αμαρουσίου είναι μικρό για να εξυπηρετήσει τόσο κόσμο. Α, χρειάζεται και μεγαλύτερη ποικιλία (και επάρκεια) προϊόντων.

5. Το προπονητήριο. Μέσα στο προσεχές διάστημα αναμένεται η ολοκλήρωση της συμφωνίας με το δήμαρχο Αχαρνών Σπύρο Στριφτό για την κατασκευή του καινούργιου υπερσύγχρονου προπονητικού κέντρου της ΑΕΚ. Υπάρχει ήδη μια μικρή καθυστέρηση στο έργο και -μαζί με το γήπεδο- αυτά είναι τα μεγάλα στοιχήματα του Νικολαΐδη για του χρόνου.

6. Η εξεύρεση της «χρυσής τομής» με την ηγεσία της «Original 21». Αρκετές φορές φέτος υπήρξαν στιγμές έντασης, όπως συμβαίνει σε κάθε... σχέση αγάπης. Μια με τα εισιτήρια, μια με τα καπέλα, μια με τον ύμνο, μια με τις εκλογές της Ερασιτεχνικής, οι δύο πλευρές έβρισκαν λόγο για να... τρώγονται. Ισως για να μην... πλήττουν, ίσως γιατί άλλα περίμεναν να συναντήσουν σ' αυτή τη συνεργασία κι άλλα συνάντησαν.

7. Ο στόχος των 30 χιλιάδων διαρκείας. Τα 17.500 ο Ντέμης θέλει να τα αυξήσει ακόμα περισσότερο και να σπάσει όλα τα κοντέρ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ελπίζει και το πιστεύει. Μέχρι στιγμής έχουν πουληθεί γύρω στα 11 χιλιάδες διαρκείας για του χρόνου. Και δεν έχει μπει ο Ιούνιος.

8. Η αντίσταση στον πειρασμό να ξεφύγει από το business plan προτού εξυγιανθεί η ΠΑΕ και να κάνει δαπανηρές μεταγραφές μόνο και μόνο για να δημιουργήσει πρόσκαιρο ενθουσιασμό στον κόσμο και να πουλήσει κανένα διαρκείας παραπάνω.

9. Η σταδιακή ανανέωση της ομάδας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να παίζουν στην 11άδα μόνο 19άρηδες και 20άρηδες. Απαιτείται επιμονή και μεθοδικότητα. Και χρειάζεται συγκερασμός των νιάτων με την πείρα και την ικανότητα. Γιατί καμιά μεγάλη ομάδα δεν μπορεί να επανέλθει στο δρόμο των επιτυχιών και να ανακτήσει νοοτροπία νικητή μέσα από αποτυχίες.