ΚΑΙ ΤΩΡΑ τι γίνεται; Το 0-0 που πήρε με τόσο κόπο και με ηρωική, θα τη χαρακτήριζα, προσπάθεια η Εθνική στο φλεγόμενο «Ινονού» δεν της κλείνει το δρόμο προς την πρόκριση, αλλά ούτε της τον ανοίγει. Υπάρχει ακόμα δρόμος για να βγουν σωστά συμπεράσματα. Η ελληνική ομάδα πήγε στην Κωνσταντινούπολη με βασικό στόχο να μην ηττηθεί, για να διατηρήσει τις ελπίδες της. Και τα κατάφερε. Τώρα όμως καλείται να παίξει τελείως διαφορετικά μεθαύριο το βράδυ στο «Γ. Καραϊσκάκης» απέναντι στους Ουκρανούς, οι οποίοι ωφελήθηκαν από την ισοπαλία, αφού ξέφυγαν πέντε βαθμούς από το συγκρότημα του Ρεχάγκελ. Τελείως διαφορετικά, αφού θα πρέπει να κυνηγήσουν τη νίκη για να καλύψουν τη διαφορά που τους χωρίζει από τον Μπλαχίν και τον Σεφτσένκο. Να νικήσουν δίχως όμως να βιαστούν. Χρειάζεται υπομονή 90 ολόκληρα λεπτά και μεγάλη προσοχή στα μετόπισθεν, γιατί η Ουκρανία διαθέτει ιδιαίτερα γρήγορους επιθετικούς. Επίθεση αλλά όχι στα τυφλά, για να κατακτηθούν οι τρεις βαθμοί πριν από τη θερινή διακοπή.
ΜΕΤΑ το παιχνίδι στην Πόλη, ο Γερμανός προπονητής της Εθνικής δήλωσε ότι έμεινε ικανοποιημένος από το 0-0. Αλίμονο, να μην ήταν. Με τέτοια εμφάνιση της ελληνικής ομάδας που έπαιξε -για μια άλλη φορά- παθητικό ρόλο, μπορεί να χαρακτηρισθεί μεγάλη επιτυχία το ότι δεν ηττήθηκε από μια Τουρκία η οποία ήθελε να νικήσει, αλλά δεν μπορούσε, έχοντας τις γνωστές αδυναμίες που παρουσιάζει τα δύο τελευταία χρόνια. Ο Ρεχάγκελ είναι πολύ έμπειρος και είμαι βέβαιος ότι ξέρει πολύ καλά τις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής ομάδας. Ξέρει καλά ότι δεν μπορεί να της ζητήσει να φθάσει σε υψηλό επίπεδο από ποιοτικής πλευράς. Γι' αυτό και έχει ζητήσει από τους παίκτες να παίξουν με πάθος, με ομαδικότητα και να αποφύγουν τα λάθη, πιέζοντας ψηλά τον αντίπαλο. Γνωρίζει ακόμη ότι είναι πιο εύκολο για μια ομάδα που δεν έχει ιδιαίτερη ακτινοβολία, να μην ηττηθεί παρά να νικήσει. Είναι περισσότερο δύσκολο να παίξεις επιθετικά για να σκοράρεις, παρά αμυντικά, με μοναδικό στόχο να μην ηττηθείς...
ΕΙΜΑΙ της άποψης ότι μετά το σαββατιάτικο αποτέλεσμα η Τουρκία μείωσε στο ελάχιστο κάθε πιθανότητα να κυνηγήσει την πρόκριση. Οι δύο πρώτες θέσεις θα παιχθούν μεταξύ Ουκρανίας (έχει 20 βαθμούς) και Ελλάδος (15 βαθμοί). Και δεν νομίζω ότι η κατάσταση θα ξεχωρίσει την Τετάρτη σε περίπτωση νίκης της ελληνικής ομάδας που θα 'χει αποτέλεσμα οι πέντε βαθμοί διαφορά να γίνουν δύο. Αν βέβαια δεν χάσει η Ουκρανία, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να παλέψει με μοναδικό στόχο τη 2η θέση και τους δύο αγώνες-μπαράζ. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης μπορεί να φθάσει στους 24 βαθμούς νικώντας την Ουκρανία και τη Γεωργία στο νεοφαληρικό γήπεδο και το Καζαχστάν στο Αλματυ. Υπάρχει όμως και ο αγώνας στην Κοπεγχάγη, όπου οι Δανοί, χωρίς να ενδιαφέρονται πλέον για το αποτέλεσμα, θα παίξουν μόνο για τη νίκη. Από την πλευρά της η Ουκρανία έχει τρεις αγώνες που δεν θεωρούνται ιδιαίτερα δύσκολοι, με τη Γεωργία στην Τιφλίδα τον Σεπτέμβριο και στη συνέχεια άλλα δύο παιχνίδια στο Κίεβο κόντρα στην Τουρκία και την Αλβανία. Κι αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα νικήσει μεθαύριο την Ουκρανία, τίποτα δεν θα έχει κριθεί όσον αφορά στην πρώτη θέση του β' ομίλου. Εχω την αίσθηση ότι για τον Ζαγοράκη το «κλειδί» θα είναι η Δανία τον Οκτώβριο στην Κοπεγχάγη και για τον Σεφτσένκο η Γεωργία τον Σεπτέμβριο στην Τιφλίδα. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι προέχει η νίκη την Τετάρτη. Διαφορετικά...