Πιστοί στις ρίζες και στα καπνογόνα (Sportday / Ν.Παπαδογιάννης)

Mήπως σας έφερε ο άνεμος στο ΟΑΚΑ για την προχθεσινή φιέστα τίτλου της ΚΑΕ Παναθηναϊκός; Μήπως κατηφορίσατε προ ημερών στο Καραϊσκάκη για τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ελλάδας-Ουκρανίας; Μήπως ανήκετε στους αμετανόητους που επιμένουν να επισκέπτονται τους αθλητικούς χώρους (ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, δεν έχει σημασία) όλο το χειμώνα; Εάν απαντήσατε «ναι» και στα τρία ερωτήματα, θα καταλάβατε πια το εξής: το κοινό που πηγαίνει (όσο πηγαίνει...) γήπεδο στην Ελλάδα χωρίζεται πια σε τρεις κατηγορίες:

• Στους ολιγάριθμους ακραιφνείς φιλάθλους, οι οποίοι πληρώνουν βρέξει-χιονίσει το εισιτηριάκι τους και αράζουν στην κερκίδα για να δουν ωραίο θέαμα και να υποστηρίξουν την αγαπημένη τους ομάδα, όχι μόνο στις καλές, αλλά και στις στραβές. Στο μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτοί είναι περίπου 2.000 άτομα, στην ΑΕΚ καμιά 500αριά νοματαίοι, στον Αρη 3-4 χιλιάδες. Στις δε ποδοσφαιρικές ομάδες, σχεδόν ανύπαρκτοι.

• Στους αδιόρθωτα φανατισμένους χουλιγκαναραίους, για τους οποίους (συγγνώμη, αλλά) αρνούμαι να χύσω άλλη μελάνη.

• Και στους μοδάτους, τους φιεστάκηδες, αυτούς που καταδέχονται τα γήπεδα μόνο όποτε μυρίζονται τζέρτζελο, γιορτούλα, χαβαλέ, ωραία ρουχαλάκια κι ακόμα πιο ωραία χαμογελάκια. Αν έχει και καμιά κάμερα, τόσο το καλύτερο. Κάποτε ήταν και το μπάσκετ μόδα, επειδή έτσι πρόσταξε το παρά τω Σωκράτη κωστοπουλέικο λόμπι. Στις μέρες μας έχει πάρει εξέχουσα θέση στα κολωνακιώτικα σαλόνια η Εθνική ποδοσφαίρου. Οσο αντέχει ακόμα! Στις κερκίδες βλέπουμε τον Τάκη Ζαχαράτο και στα πάνελ των τηλεοπτικών αθλητικών εκπομπών τον Πάνο Μεταξόπουλο. Α, και τον Πέτρο Κωστόπουλο.
Αλλο ήθελα να επισημάνω, όμως. Το προχθεσινό επινίκιο γλέντι του Παναθηναϊκού προσέλκυσε στις εξέδρες του ΟΑΚΑ επίλεκτα στελέχη και των τριών κατηγοριών. Ανάμεσα στα fashion victims και τους... κανονικούς φιλάθλους έβλεπες και οπαδούς που θυμούνται τα πλην ποδοσφαίρου σπορ μόνο όταν είναι να πανηγυρίσουν κάποια «κούπα» ή να συγκρουστούν μετωπικά με τους αγρίους των άλλων μεγάλων ομάδων.

Ζήτημα αν πάτησε όλη τη χρονιά στο ΟΑΚΑ κάποιος από αυτούς που ανακάλυψαν ξαφνικά ότι ο Παπανικολάου φοράει πράσινα και έσπευσαν να τον αποδοκιμάσουν (για να μη μιλήσω και για κάποιους που πήγαν να του επιτεθούν τη νύχτα στο «Ρομέο»). Πανάθεμα αν έχουν την παραμικρή επαφή με την ατμόσφαιρα των γηπέδων μπάσκετ οι μάγκες που καλωσόρισαν τις άτυχες μαζορέτες με... δυναμιτάκια. Είναι, λέει, αντίθετοι στην «εμπορευματοποίηση». Δηλώνουν πιστοί στις ρίζες.

Και για να το αποδείξουν, ανάβουν δεκάδες καπνογόνα μέσα σε κλειστό χώρο. Να τα δει ο «Παύλο, θεέ», να θυμηθεί ποδόσφαιρο, μπας και ψηθεί να πάει να πάρει την ΠΑΕ...

Του χρόνου πια θα τους ξαναδούμε αυτούς τους παράξενους. Στο «ντέρμπι» με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, σε κανένα ευρωπαϊκό ντέρμπι ζούγκλας με την Εφές Πίλσεν, στον πέμπτο τελικό αν φτάσουν τα πλέι οφ μέχρις εκεί και φυσικά στη... φιέστα του τίτλου. Τον υπόλοιπο καιρό θα χαλάνε τον κόσμο στη Λεωφόρο, στα Αιγάλεα, στις Χαλκηδόνες και όπου αλλού τους καλεί το ασπρόμαυρο τόπι. Εκτός από τους αγώνες της Εθνικής ομάδας. Τα χνώτα τους δεν ταιριάζουν με του Ρουβά ούτε με του Τσαλίκη.