Ενα δυνατό μπρα ντε φερ γύρω από τον Στίβεν Τζέραρντ (Sportday / Χρ.Χαραλαμπόπουλος)

Aρκετές φορές η οργάνωση του αγγλικού πρωταθλήματος χρησιμοποιείται ως πρότυπο για άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, τα οποία θέλουν να πετύχουν υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης.

Ομως δεν είναι όλα ρόδινα στο αγγλικό ποδόσφαιρο και, φυσικά, αυτά που ισχύουν στην Αγγλία δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες χώρες, στις οποίες ισχύουν διαφορετικές νομοθετικές ρυθμίσεις. Πέρα από το οργανωτικό κομμάτι, όπου οι διαφορές για παράδειγμα με την Ελλάδα είναι τεράστιες, οι ομοιότητες στις αντιδράσεις του κόσμου, των ΜΜΕ και των ποδοσφαιριστών πολλές φορές συμπίπτουν σε απίστευτο βαθμό. Πέρυσι ο αγγλικός Τύπος όπως και οι φίλοι της Λίβερπουλ υμνούσαν τον Στίβεν Τζέραρντ που είχε πει όχι στα εκατομμύρια του Αμπράμοβιτς, σημειώνοντας πως η στάση του έδειχνε ότι ο ρομαντισμός μπορεί ακόμα να αναπνεύσει στο χώρο του πλήρους επαγγελματισμού. Φέτος τα πράγματα άλλαξαν άρδην.

Ο Τζέραρντ, από τη στιγμή που ανακοίνωσε ότι θέλει να φύγει, έφτασε να θεωρείται μέχρι προχθές περίπου ως προδότης. Χθες το πρωί έγινε γνωστό ότι ο Στίβεν Τζέραρντ -του οποίου μία φανέλα είχε κρεμαστεί έξω από το «Ανφιλντ» εν είδει αντικειμένου προς δημοπρασία- θα παραμείνει στη Λίβερπουλ. Νομίζω ότι αυτό το ζήτημα, της παραμονής του Τζέραρντ στην ομάδα του μεγάλου λιμανιού, θα τραβήξει σε μάκρος μέχρι να ξεκαθαρίσει, κυρίως γιατί στην περίπτωσή του θα πιστοποιηθεί ο χαρακτήρας της κυριαρχίας του Αμπράμοβιτς στην ευρωπαϊκή μεταγραφική αγορά.

Ο Ρώσος είναι απόλυτος κυρίαρχος ή μπορεί να τον χτυπήσει κάποιος άλλος, η Ρεάλ για παράδειγμα; Και δεν είναι τυχαίο ότι γράφω για τους Ισπανούς, οι οποίοι θέλουν τον παίκτη οπωσδήποτε, επειδή έχουν πρόβλημα στη συγκεκριμένη θέση και κυρίως γιατί ο Πέρεθ θέλει να φτιάξει σιγά σιγά μια καινούργια ομάδα. Βέβαια, η τακτική της Ρεάλ είναι πολύ συγκεκριμένη σε θέματα μεταγραφών και, όπως είχε δηλώσει την περασμένη εβδομάδα ο τεχνικός διευθυντής των Μαδριλένων, ο Αρίγκο Σάκι, «δεν πρόκειται να διεκδικήσουμε τον παίκτη αν δεν εκδηλώσει ο ίδιος την επιθυμία να αφήσει την ομάδα του και να έρθει σ' εμάς».

Η Ρεάλ και η Τσέλσι κονταροχτυπιούνται σε πολλά μεταγραφικά μέτωπα. Σε αυτά που φαίνονται, όπως η περίπτωση του Εσιέν της Λιόν, του Τζέραρντ ή του Σον Ράιτ Φίλιπς της Μάντσεστερ Σίτι, και σε άλλα που δεν φαίνονται, όπως ο πόλεμος για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μεριδίου στην αγορά της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Μια αγορά στην οποία η Ρεάλ βρίσκεται πίσω από τους Αγγλους, κυρίως τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Λίβερπουλ. Μια αγορά που βρίσκεται πρώτη στον κατάλογο της εμπορικής επέκτασης του Πίτερ Κένιον, ο οποίος θέλει να εκμεταλλευτεί για λογαριασμό της Τσέλσι την αγωνιστική υποχώρηση –που συχνά επιφέρει και εμπορική υποχώρηση- των δύο «κόκκινων» του αγγλικού Βορρά.

Ο γράφων, πάντως, έχει την αίσθηση ότι αν ο Τζέραρντ μπει στο δίλημμα να επιλέξει ανάμεσα στις δύο ομάδες, μάλλον θα επιλέξει τους Λονδρέζους. Δεν θα χρειαστεί να αφήσει το νησί, θα πάρει τα ίδια λεφτά με αυτά που θα έπαιρνε στη Ρεάλ, ίσως και λίγο περισσότερα, που όμως θα του τα μαζέψει η υψηλή φορολογία, και παράλληλα θα είναι μαζί με πολλούς από τους συμπαίκτες του στην εθνική Αγγλίας.

Ενας από τους λόγους που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον Τζέραρντ να μετακομίσει στη Μαδρίτη είναι η –μάλλον- αρνητική εμπειρία που έχει αποκομίσει από την παραμονή του στη Ρεάλ ο πρώην συμπαίκτης του στη Λίβερπουλ, ο Μάικλ Οουεν. Πάντως, σ' ένα δημοψήφισμα που διοργάνωσε ανάμεσα στους οπαδούς της ομάδας η Ρεάλ, πέρυσι, στο τέλος της σεζόν, ο παίκτης που οι οπαδοί των «μερένγκες» θα ήθελαν να δουν με τη λευκή φανέλα ήταν με τεράστια διαφορά από οποιονδήποτε άλλον ο Φρανκ Λάμπαρντ.

Κάτι τέτοιο, όμως, δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τη θέληση του Αμπράμοβιτς, ο οποίος όσο έχει τη δυνατότητα να προσφέρει περισσότερα από κάθε άλλον, είναι μάλλον απίθανο να ηττηθεί από κάποιον στο μεταγραφικό μπρα ντε φερ.