Ποιος χρωστάει 20 εκατ. ευρώ στον πρόεδρο Ι. Φιλίππου; (Sportday / Φ.Συρίγος)

Η λογική Φιλίππου δεν είναι κάτι άγνωστο στο ελληνικό μπάσκετ. Παρ' όλα αυτά, ο πρόεδρος της ΑΕΚ ξάφνιασε μετά τα όσα είπε προχθές σε αθλητικό ραδιοσταθμό της Αθήνας. Γιατί τα είπε με έναν τρόπο ευθύ (προκλητικό σχεδόν) που δεν είναι καθόλου συνηθισμένος σ' ένα χώρο στον οποίο ανθούν η υποκρισία, η σκοπιμότητα και η θυσία «για το καλό της ομάδας».

Ο Γιαννησ Φιλίππου, αφεντικό της ομάδας μπάσκετ της ΑΕΚ εδώ και 10 χρόνια, ποτέ δεν κέρδισε τη συμπάθεια των οργανωμένων οπαδών της ομάδας του. Δηλαδή, των φανατικών που (όχι μόνο από αγάπη...) δηλώνουν «μια ζωή ΑΕΚ». Και δεν κέρδισε τη συμπάθειά τους, γιατί από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο μπάσκετ, δεν θέλησε να παίξει με τους καθιερωμένους από άλλους προέδρους κανόνες, αλλά προσπάθησε να επιβάλει το δικό του στυλ και τον δικό του τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Με λίγα λόγια, ο Φιλίππου, αν και στη διετία Ιωαννίδη παρασύρθηκε κι αυτός από το πνεύμα του πρωταθλητισμού σε μεγάλες δαπάνες, οι οποίες επιχειρηματικά ποτέ δεν δικαιώθηκαν, επί της ουσίας σε καμιά περίπτωση δεν έπαιξε το παιχνίδι των φανατικών, δεν υποκλίθηκε στη δύναμή τους, δεν νταραβερίστηκε μαζί τους. Ακολούθησε έναν δικό του δρόμο και μάλιστα μ' έναν τρόπο τόσο μονοκόμματα ειλικρινή, που προκαλούσε συνεχείς αναταράξεις.

Τη χρονιΑ που πέρασε, η ΑΕΚ με το γνωστό της χαμηλό προφίλ, την επιμονή στο στυλ διοίκησης Φιλίππου και με μια ομάδα που, χωρίς να κοστίσει πάρα πολλά, έπαιξε ωραίο μπάσκετ, έκανε άλματα προόδου τόσο στην Ευρώπη όσο και στο πρωτάθλημα. Ομως, το γεγονός αυτό δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε από τον κόσμο, με αποτέλεσμα στη διοίκηση να προκληθούν ερωτήματα και απογοήτευση. Ετσι λοιπόν, αντί να ενισχύσει την προσπάθεια, αποφάσισε να τραβήξει ακόμα λίγο το πόδι από το γκάζι.

Πρωτη συνέπεια των περικοπών που αποφασίστηκαν για τη νέα περίοδο ήταν η αναχώρηση του προπονητή Φώτη Κατσικάρη, ο οποίος βρέθηκε με τριπλάσιο συμβόλαιο στην Αγία Πετρούπολη. Δεύτερη συνέπεια, η μεταπήδηση του Νίκου Ζήση στην Μπενετόν Τρεβίζο, με τη σύμφωνη γνώμη της ΑΕΚ. Τότε οι φανατικοί επαναστάτησαν και ο Γιάννης Φιλίππου, ο οποίος προφανώς τους περίμενε στη γωνία, πέρασε στην επίθεση.

Το πρΩτο που επισήμανε είναι ότι αυτοί που του ασκούν κριτική, λάμπουν διά της συστηματικής απουσίας τους από τις προσπάθειες της ΑΕΚ. Και σ' αυτό έχει δίκιο, πέρα για πέρα, καθώς τη χρονιά που πέρασε, ούτε μια φορά δεν γέμισε το γήπεδο Γαλατσίου, παρότι οι ευκαιρίες ήταν πολλές.

Το δεΥτερο που είπε είναι ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζημιώνεται από την ενασχόλησή του με το μπάσκετ. Αυτό ασφαλώς ηχεί περίεργα στα αυτιά ενός κόσμου που έχει καλομάθει από ηρωικούς προέδρους, αλλά, επί της ουσίας, είναι σωστό. Γιατί εταιρείες εκμετάλλευσης του αθλητικού θεάματος, όπως η ΚΑΕ ΑΕΚ, δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά έχουν σκοπό τους το κέρδος. Το όποιο κέρδος μπορεί να προέλθει μόνο διαμέσου της προτίμησης των καταναλωτών-φιλάθλων ή οπαδών, οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση και παρά τα καλά δείγματα γραφής, επί της ουσίας παραμένουν αδιάφοροι.
Ενα αλλο που είπε ο πρόεδρος της ΑΕΚ είναι το εξής: «Προκαλώ όποιον τρελό θέλει, να έλθει να αναλάβει. Ας μου δώσει 20 εκατομμύρια ευρώ, ας μου φέρει και μια εγγυητική επιστολή κι εγώ θα φύγω. Μάλιστα, θα βάζω κάθε χρόνο 500 χιλιάδες ευρώ από την τσέπη μου, υπέρ της ομάδας». Εδώ το πράγμα χωράει πολλή συζήτηση. Κατ' αρχάς, αν με την απαίτηση των 20 εκατ. ευρώ ο Φιλίππου υπονοεί ότι τόσα έχει χάσει 10 χρόνια στην ΑΕΚ, νομίζω ότι κάνει λάθος αν πιστεύει ότι τα δικαιούται. Γιατί αυτά τα λεφτά δεν αντιπροσωπεύουν ούτε κατά διάνοια τη σημερινή αξία της ΚΑΕ. Αντίθετα, αποτελούν ένα δικό του επιχειρηματικό ρίσκο, το οποίο είχε ατυχή κατάληξη και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να βαρύνει κανέναν άλλον.
Θα πει ίσως κανείς ότι δική του είναι η ομάδα και όσο θέλει την πουλάει. Ναι, αλλά επί της ουσίας είναι δική του μόνο η εταιρεία με την επωνυμία ΚΑΕ ΑΕΚ και όχι αυτό που είχαμε συνηθίσει να ονομάζουμε ΑΕΚ. Δηλαδή, τα σύμβολα, τα συναισθήματα και η δυναμική που αναπτύσσεται διαμέσου αυτών. Από την άποψη αυτή, λοιπόν, δεν δικαιούται να κρατάει την ΑΕΚ φυλακισμένη, επειδή από δικούς του κακούς υπολογισμούς έχασε 20 εκατ. ευρώ, τα οποία κακώς θέλει πίσω και βέβαια το πιθανότερο είναι ότι κανείς δεν θα προθυμοποιηθεί να του καταβάλει.

Αν ο Φιλιππου θέλει τα λεφτά του πίσω, ας επινοήσει ένα επιχειρηματικό σχέδιο με σκοπό να τα κερδίσει διαμέσου της ΑΕΚ. Αν θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, τότε ας πουλήσει την ΚΑΕ στην πραγματική της αξία και ας πάει στο καλό. Ο,τι άλλο κάνει από εδώ κι εμπρός θα είναι σε βάρος δικό του, της ΑΕΚ και του μπάσκετ. Πολύ περισσότερο, αν είναι αποφασισμένος να συνεχίσει συζητήσεις του τύπου «όταν πήρα την ομάδα, ο μακαρίτης ο Λεφάκης δεν μου είχε αποκαλύψει τα χρέη της ΑΕΚ. Αν τα γνώριζα, ίσως να μην είχα εμπλακεί σε αυτή την περιπέτεια».

Μαλιστα... Με λίγα λόγια, ο Γιάννης Φιλίππου θέλει να πει ότι πριν από 10 χρόνια πιάστηκε κορόιδο από τον Λεφάκη. Κατ' αρχάς, συγχαρητήρια για την ειλικρίνεια, γιατί ένας επιχειρηματίας δεν ομολογεί εύκολα ότι τον έπιασαν... Κώτσο. Ομως, έστω κι έτσι, δεν ξέρω πόσο ρεαλιστικό είναι να πιστεύει ενδεχομένως ότι μπορεί να βρεθεί στο μέλλον και κάποιο άλλο κορόιδο που εν γνώσει του θα του επιστρέψει εκείνα που του χρέωσε εν αγνοία του, πριν από 10 χρόνια, ο Λεφάκης!
Ανεξαρτητα απ' όλα αυτά, πάντως, θα ήθελα να επισημάνω ότι τον τελευταίο καιρό στην ΑΕΚ ο κόσμος αντιμετωπίζει με εντελώς διαφορετικό τρόπο δύο παραπλήσιες καταστάσεις σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ισως γιατί θεωρεί ότι ο Ντέμης, που το παίζει σωτήρας, είναι «σαρξ εκ της σαρκός του», ενώ ο Φιλίππου είναι ένας επιχειρηματίας που ποτέ δεν αφουγκράστηκε το λαϊκό αίσθημα. Οπως κι αν έχει, το βέβαιο είναι ότι το ποδόσφαιρο με τον Ντέμη περπατάει, ενώ το μπάσκετ με τον Φιλίππου όχι. Και το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει τον πρόεδρο του μπάσκετ σε χρήσιμα συμπεράσματα ή σε κινήσεις που θα δημιουργήσουν μια προοπτική, χωρίς ο ίδιος να παραβεί τις αρχές του. Και κυρίως χωρίς να θεωρηθεί ηττημένος, πράγμα που θα ήταν κακό κάκιστο, όχι τόσο για τον ίδιο, όσο για το μπάσκετ, το οποίο πολλά επένδυσε στη νοοτροπία και το στυλ διοίκησης του Γιάννη Φιλίππου.