Παπαλουκάς, ο Ελληνας Γκασταρμπάιτερ (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Το καλοκαίρι του 2008, θεού θέλοντος και (σημαντικό αυτό όταν μιλάμε για Ρωσία) καιρού επιτρέποντος, ο Θοδωρής Παπαλουκάς θα έχει εισπράξει περισσότερα από 4 εκατομμύρια ευρώ από τη συνεργασία του με την ΤΣΣΚΑ. Δεν έχει σημασία πού τα βρήκαν οι Μοσχοβίτες τα λεφτά. Σημασία έχει ότι ο 28χρονος άσος τα κέρδισε με το σπαθί του. Χωρίς να στρογγυλοκάθεται αδρανής πάνω σε κάποιο, τυχαία γενναιόδωρο, πολυετές συμβόλαιο. Οταν πρωτοπήγε στη Ρωσία, το 2002, υπέγραψε για 2 χρόνια. Στο τέλος της διετίας (πέρυσι δηλαδή), η ΤΣΣΚΑ τού το ανανέωσε για άλλα δύο.

Και φέτος, με τον Ετόρε Μεσίνα πια στο τιμόνι της, έσπευσε να το επεκτείνει ως το 2008, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να κάνει τέτοια κίνηση. Θέλησε απλώς να ανταμείψει τον Ελληνα για τις υπηρεσίες του και να τον «δέσει» σε βάθος χρόνου, ώστε να μην κινδυνεύει να τον χάσει το ερχόμενο καλοκαίρι. Η ετήσια αμοιβή του ανέβηκε από τα 550.000 ευρώ στα 750 και στα 850 και (μέχρι να φτάσουμε στο 2007-8) θα αγγίζει επταψήφιο νούμερο. Ενα εκατομμύριο ευρώ! Κερδισμένα, ουχί χαρισμένα.
Αλλά το χρήμα δεν είναι απόδειξη ευημερίας. Μοναχά ένδειξη.

Πολλά λεφτά έβγαλαν στο εξωτερικό και άλλοι Ελληνες μπασκετμπολίστες: ο Ρεντζιάς, ο Φώτσης, ο Οικονόμου, ακόμα και ο Σχορτσιανίτης. Ωστόσο, έμειναν όλοι στάσιμοι ή πήραν την κατιούσα. Δεν είναι όμοιες οι περιπτώσεις, όμοιο όμως είναι το αποτέλεσμα. Ο Παπαλουκάς είναι μάλλον ο μοναδικός Ελληνας «γκασταρμπάιτερ» που εμφανίζεται κάθε χρόνο και καλύτερος. Κρατώντας, μάλιστα, τα ηνία μίας από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Με τον άνθρωπό μας στη σύνθεσή της, η ΤΣΣΚΑ έφτασε σε τρία συνεχή φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας. Τίτλο, βέβαια, δεν πήρε.

Οταν λέμε «η ΤΣΣΚΑ της τελευταίας τριετίας» εννοούμε βέβαια «ο Ιβκοβιτς». Ο σούπερ απαιτητικός, οξύθυμος, ιδιόρρυθμος, γεροπαράξενος με το συμπάθιο, Ντούσαν Ιβκοβιτς, ο οποίος δύσκολα κάνει χωριό με κάποιον και ακόμα δυσκολότερα ανέχεται παίκτες που κάνουν του κεφαλιού τους. Με τις επιδόσεις του στην ΤΣΣΚΑ του «Ντούντα», ο Παπαλουκάς εξέθεσε πρώτα πρώτα τον Σούμποτιτς (ο οποίος τον έδιωξε ελαφρά τη καρδία από τον Ολυμπιακό), αλλά και τον Ιωαννίδη, ο οποίος κατόρθωσε να ευνουχίσει το πηγαίο ταλέντο του και να τον μετατρέψει σε άβουλο αρνί. Το 2003 στη Σουηδία, ο Παπαλουκάς έτρεμε τον ίσκιο του. Υστερούσε που υστερούσε σε αυτοπεποίθηση και σιγουριά, έτυχε λανθασμένης μεταχείρισης και εξουδετερώθηκε πλήρως.

Στη Μόσχα, έγινε άλλος άνθρωπος. Ούτε φοβάται, ούτε διστάζει, ούτε... ντρέπεται. Σε ορισμένες εμφανίσεις του μες στον χειμώνα, νόμιζα ότι έβλεπα την ευρωπαϊκή βερσιόν του Μάτζικ Τζόνσον!
Μην ψάχνετε όμως τους αριθμούς για να πιστοποιήσετε την πρόοδό του. Σε αυτή την περίπτωση, η στατιστική του λέει λιγότερη κι από τη μισή αλήθεια. Ευτυχώς που το Σούπερσπορτ πήρε τα δικαιώματα της Ευρωλίγκας, αλλιώς ακόμα θα αναρωτιόμασταν πώς κερδίζει τα βραβεία, τους επαίνους και τα συμβόλαια ο Θοδωράκος...