Εφυγαν τα«νέα πρόσωπα»

Ο Ντέμης Νικολαΐδης έφυγε. Κουράστηκε, βαρέθηκε, κατάλαβε ότι η ιστορία δεν πάει πουθενά; Εγώ πιστεύω ότι δεν είχε την αντοχή να διορθώσει τα λάθη της πρώτης τετραετίας. Είναι γοητευτικό να ξεκινάς μια νέα διαδρομή, αλλά όταν χρειάζεται να την ξαναρχίσεις επειδή σε κάποιο σημείο κατάλαβες ότι είχες πάρει λάθος στροφή, θέλει μεγάλη αντοχή για να ξαναγυρίσεις πίσω.

Ο Ντέμης είχε καταλάβει ότι το λάθος είχε γίνει τη στιγμή που εγκαταλείφθηκε το σχέδιο για μια νεανική ομάδα για τη διεκδίκηση των άμεσων τίτλων, ήξερε ότι οι μέτοχοι δεν είχαν διάθεση να τα ξαναχώσουν και όπως όταν είχε φύγει για την Αθλέτικο ήταν ο Μάκης Ψωμιάδης, τώρα ήταν οι αποδοκιμασίες των οπαδών στον Μαϊστόροβιτς που τον έκαναν να πει ότι φεύγει.

Με τον Θοδωρή Ζαγοράκη η κατάσταση ήταν διαφορετική. Οταν ο ΠΑΟΚ είχε βρει τον χώρο για να οικοδομήσει το προπονητικό του κέντρο πριν καν μπουν οι τοπογράφοι, η πρόταση είχε γίνει. «Να ονομαστεί προπονητικό κέντρο "Θοδωρή Ζαγοράκη"». Οταν ο Ζαγοράκης ποντάριζε στο κόκκινο, ήταν λάθος της μπίλιας αν πήγαινε στο μαύρο και όταν ο Ζαγοράκης έλεγε ότι βρέχει, οι ΠΑΟΚτσήδες φοράγανε γαλότσες τον Αύγουστο.

Όταν ο Ζαγοράκης έδινε την ευλογία του ο Μανδρίνος, ο Φαρφαλιός και ο Βιολίδης γινόντουσαν στιγμιαίοι άγιοι και όταν σούφρωνε τα φρύδια, ο Παπαδόπουλος εξοριζόταν στο πυρ το εξώτερον ή ακόμα χειρότερα στην Ερασιτεχνική. Εφυγε επειδή είχε «προσωπικά προβλήματα» για να ασχοληθεί.

Ηταν η οικονομική ζημία που έλεγαν ότι είχε υποστεί από λαν θασμένες επενδύσεις, επειδή ποτέ δεν του άρεσαν τα ταξίδια βαρέθηκε να μετακινείται, είχε αρρωστήσει η αγαπημένη του θεία; Ακόμα και τα ρεπορτάζ σιώπησαν. Προσωπικά προβλήματα… Ο Αντώνης Ρέμος δεν ήταν ποδοσφαιριστής του Ηρακλή, αλλά ο πιο επώνυμος οπαδός του.

Οταν είχε αναλάβει ο Μυτιληναίος, είχε τραγουδήσει για να ενισχύσει την προσπάθεια και όταν η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο με τον Σπανουδάκη, ο Ρέμος ήταν αυτός που συνένωσε τους οπαδούς του Ηρακλή, που πήρε τη δέσμευση του Μυτιληναίου ότι θα πληρώσει τα χρέη και που βρήκε παίκτες και συνεργάτες.

Το τέλος του Ρέμου ήταν η κόντρα του με τους οργανωμένους του Ηρακλή, όταν μετά τα επεισόδια στο ματς με τον Αρη ζήτησε αστυνομική εποπτεία μπροστά από την κερκίδα. Σε λιγότερο από δύο μήνες άκουγε το όνομά του σε υβριστικό σύνθημα και η παρουσία του στον Ηρακλή είχε ουσιαστικά τελειώσει. Τρεις περιπτώσεις χωρίς τίποτα το κοινό. Εκτός από ένα.

Το «να έρθουν νέα πρόσωπα στο ποδόσφαιρο» δεν είναι αυτόματη συνταγή επιτυχίας. Χωρίς στρατηγική, χωρίς διάθεση για καθημερινή δουλειά και με τους οργανωμένους απέναντί τους τρία από τα πιο διαφημισμένα «νέα πρόσωπα» του ποδοσφαίρου έφυγαν, δείχνοντας ότι αντίθετα με την επιτυχία η αποτυχία έχει πολλούς τρόπους για να επιτευχθεί.




Πληρώσαμε, ξαναπληρώσαμε και στην περίπτωση του ΟΑΚΑ πληρώσαμε και μία τρίτη φορά για να υπάρξει ασφάλεια. Ασφάλεια για τους προμηθευτές ότι όσο υπάρχει μία κοινωνία κορόιδων που δέχεται να τους ταΐζει, σύντομα θα υπάρξει ρεπετισιόν. Σύντομα ένας νέος υπουργός Πολιτισμού, Δημόσιας Τάξης ή κάτι άλλο σε συνεργασία με τη Σούπερ Λίγκα θα πει ότι το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα είναι η εποπτεία.

Οπότε χρειάζεται ακόμα ένα νέο σύστημα με κάμερες σε high definition και dolby stereo για να παρακολουθούνται οι κερκίδες. Ετσι ώστε να εμπλουτίζεται το κινηματογραφικό αρχείο της Αστυνομίας από ταινίες των γηπέδων, που κανένας δεν βλέπει, κανένας δεν ξέρει πού πηγαίνουν και μόνο ένας ξέρει γιατί υπάρχουν. Αυτός που προμήθευσε με κάμερες τα γήπεδα. Με το φτωχό μου το μυαλό λοιπόν ρωτάω και εγώ. Την προηγούμενη εβδομάδα βγήκε στην εκπομπή με τον «Κάρπετ» ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, και είπε ότι δεν θα ανεχθεί τον χουλιγκανισμό.

Μέρες αργότερα ο Αλέξανδρος Τζόρβας κατήγγειλε ότι τον πυροβολούσαν με αεροβόλο στο Καραϊσκάκη. Επειδή λοιπόν λόγω βεληνεκούς και θέσης αυτοί που θα μπορούσαν να τον πυροβολούν δεν μπορεί να είναι πάνω από πεντακόσια άτομα, ας δώσει εντολή ο υπουργός να εξεταστούν τα tapes του αγώνα και αν υπήρξε Κάφρος που χρησιμοποιούσε αεροβόλο, είναι αδύνατον να μην αναγνωριστεί.

Εκτός αν είναι αστυνομική βία να ενοχλείται το παλικάρι ή αν είναι περίπτωση αστυνομικής προβοκάτσιας. Γιατί ακούστηκε ότι στην κερκίδα των οργανωμένων καθόντουσαν ο MAT 7 και ο ARXIFYLAX 7 και πυροβολούσαν με το αεροβόλο για να βγάλει κακό όνομα το κίνημα των οργανωμένων, οπότε πάω πάσο. Επειδή λοιπόν πλησιάζει η 6η Δεκεμβρίου με τις πορείες στη μνήμη του Αλέξαν δρου Γρηγορόπουλου –και τότε θα δείτε πόσες προβοκάτσιες θα διαβάσετε–, να κάνω μία πρόταση.

Να υπάρξουν ομάδες επιτήρησης από τα Εξάρχεια που να ακολουθούν τις πορείες των αστυνομικών από τη ΓΑΔΑ και το Μηχανοκίνητο για να μη σπάνε τις βιτρίνες. Επίσης, επειδή λέγεται ότι έρχονται ενισχύσεις από τις ευρωπαϊκές Γένοβες και τα Δίκτυα, αλλά εμείς οι ψαγμένοι ξέρουμε ότι και αυτοί είναι ξένοι αστυφύλακες που έρχονται για να κάνουν προβοκάτσια, να μην τους αφήσουμε να μπουν στη χώρα.

Και τέλος ας θυμηθούμε τον αγώνα εναντίον τού πιο μεγάλου φασιστικού συμβόλου, του χριστουγεννιάτικου δέντρου του Συντάγματος. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα είναι κάτι σαν τη σβάστικα. Χιλιάδες παιδάκια αντί να πάνε και να φωτογραφηθούνε μπροστά από μια όμορφη σπασμένη βιτρίνα μαγαζιού, παραπλανημένα ποζάρουν κάτω από το σύμβολο της φασιστικής Δεξιάς.

Ελπίζω φέτος να το κάψουν πρώτο πρώτο. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να χαρούν τα παιδάκια. Επιστρέφοντας, όμως, στα επεισόδια πριν από το ματς στο Καραϊσκάκη, το μόνο παρήγορο είναι ότι υπήρξαν συλλήψεις. Αντίθετα με το παρελθόν, που η φράση «οι οποίοι αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι» ήταν στάνταρ, αυτή τη φορά από τα 10 άτομα που κρατήθηκαν τα 8 πήγαν σε δίκη. Οπου εδώ έχω κάτι να προσθέσω.

Αν υπάρχει έστω και μία περίπτωση να καταδικαστεί ένας αθώος, το δικαστήριο δεν μπορεί να σκέφτεται το λαϊκό αίσθημα και να μπουμπουνάει ποινές. Αν όμως κάποιος θεωρηθεί ένοχος και έχει επάνω του όπλο ή αντικείμενο που προφανώς είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει για όπλο, η ποινή να είναι αυστηρή. Δεν χρειάζεται να υπάρξει νέος «Μπλιώνας», που για τους νεότερους ήταν ένας καθηγητής που η ατυχία του ήταν να παρακολουθήσει ένα ματς Λάρισας – ΠΑΟΚ και να φάει φωτοβολίδα από την κερκίδα των φιλοξενουμένων στον λαιμό και να πεθάνει, για να παρθούν μέτρα.

Ούτε χρειάζεται να χάσει κάποιος το μάτι του, όπως το είχε χάσει ένα παλικαράκι στον τελικό Κυπέλλου Ολυμπιακού – Αρη στην Πάτρα για να κυνηγηθούν τα αεροβόλα. Εκτός αν επειδή οι παίκτες είναι επαγγελματίες, πρέπει να τους θεωρούμε και κινούμενους στόχους. Από εκεί και πέρα, όμως, η φράση του Αλέξανδρου Τζόρβα, ότι το αεροβόλο μπήκε με «εντολή» στο γήπεδο είναι το λιγότερο ατυχής.

Το «εντολή» θα σήμαινε ότι η διοίκηση του Ολυμπιακού είπε σε κάποιον ανώνυμο οπαδό να μπει με το όπλο στους οργανωμένους και να πυροβολεί τον Τζόρβα για να κερδίσει η ομάδα το ματς. Και μοναδικό επιχείρημα είναι ότι στις κερκίδες των οργανωμένων οι έρευνες είναι αυστηρές. Να το πάρω λοιπόν και εγώ από την άλλη.

Στο παρελθόν σε ματς μπάσκετ Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού έχει συμβεί οπαδός να πυροβολεί με αεροβόλο παίκτες του Ολυμπιακού. Πιστεύει ο Τζόρβας ότι οι επιθέσεις έγιναν με εντολή των αδελφών Γιαννακόπουλων; Εντάξει, να δημιουργηθεί ατμόσφαιρα πριν από το ματς της ρεβάνς, αλλά το «εντολή», είτε ο Τζόρβας το καταλαβαίνει είτε όχι, ανεβάζει μία σκάλα τον πήχη της καφρίας, που από ύψος δεν έχει πρόβλημα.




Aντίθετα, ο πήχης της καφρίας στην πολιτική μετά και την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά πέφτει. Ανάμεσα στον συνδυασμό Παπανδρέου – Σαμαρά για κυβέρνηση αντιπολίτευση και τον αντίστοιχο Ντόρας – Βενιζέλου δεν χρειάζεται να σκεφτεί κάποιος ποιος εγγυάται περισσότερο πολιτικό πολιτισμό. Δυστυχώς, όμως, στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό έχουμε σκαλώσει με την Ντόρα και τον Ευάγγελο του ποδοσφαίρου.