Αγαπητή αναγνόστε κε αναγνόστρηες, επιδής ίσαστε άτομα με ιπσιλόν αντιλαβού, έχετε ανθιστή ότη ο ομιλόν ίμε πολλάκης αποφεβγόν δίνον σινβουλές σε παράγοντες ή άλους αθρόπους του ποδοσφέρου στη χόρα μας, το οπίον συνβένη γηατί δεν θέλο να σικοθή καμία πατσαβούρα κε να πή ότι εγό, ο Μητσάρας, καταχρίζομε τον χόρον του παρόν εντίπου κε πουλάο ανεκσόδος μούρην, πράγμα που εκ της τεραστύας εμπυρίας μου στα ποδοσφερηκά πράγματα θα μπορούσα να κάνο.
Ομος, ίνε κάπιες φορές που κε εγό ίμε άθρωπος κε βλέπο κάτις πράγματα, που μου ανεβένη το έμα στο κεφάλη κε γίνομε πατζαράθρωπος, με κίνδινον απόληας μέχρη κε της ζοής μου εκσετίας ιπσιλής πίεσης. Λιπόν, την ταχτικήν αφτουνού του Μελιτζάνη στους «πράσινους» δεν την κατανοάο καθόλου κε ίμε αναροτόμενος αν ο άτομος κατέχη από τόπη ή ίνε κανας παραλήας. Εγό, όπος θιμάσται η συνεπής αναγνόστες, του ίχα βαρέση τα τέληα προηδοποιητικός από τότενες που προτοήρθε κε ίχε μακριά μαλιά. Αποράο, πος τηνε στύνη έτση την ομάς κε τρόη τη μία φάπα μετά την άληνα κε μάστα από τους Ιονικούς κε τις Λιβαδηές. Καταρχήν ίνε η άμηνα. Εντάκση, ο τέρμας του ίνε πσιλό πεδί, με τα μούσκουλά του, κσέρη από βουτηές, αν κε από τη μήα πλεβρά όταν πέφτη ίνε λίγος ριπλέης. Στις έκσοδες όμος θέλη πολί δουληά, το οπίον άμα βγένη ίνε της εκλησήας, δηλαδής αρχηνάνε οι κόσμοι στο γήπεδο τις προσεφχές.
Μετά, στους ιπποδέλιπους που βάνη στην άμυνα ίνε σα να θέλης να κάνης καριέρα μπράβου κε να σε λένε Φιλήμονα Βουτυροδάχτυλο. Γηατή, ρε ομορφό μου αγόρη, βάνης μόνο τρης πίσο; Η άμηνα εκ της θέσης της πρέπη να ίνε φοβιστική κε όσο πιο πολή τόσο πιο φοβιστική. Μετά, στιν άμηνα θέλη πεδηά θηρήα κε όχι φουλ του 1 κε εβδομηνταπέντε κε πεδηά παθηασμένα για έμα, όχη τήπου φερπλέηδες. Κατά δέφτερον, τον Μπήσκαν, γίρνατόνε πίσο όσο ίνε νορίς.
Στα χαφ, θα έχι τρης πέχτες απακσαπάντος με Λεοντίου, Μπίδη κε Αντρητς ή Κονσεησάο άμα κσεκινήση να πέζη, διαφορετηκά το σβουράκη του κε πάγκο. Τον «Εκη», θα τονε βάλης πίσο από τους πέντε κινηγούς. Γηατή με αφτούς που έχης μπροστά, με εκσέρεση τον Ουγκαρέζο, θες πέντε για να βρης πλεχτό. Δίο μέσα στο γίπεδο κε τρής στη κερκήδα, με τίποτις επαναλιφτικές καραμπήνες με μπανιστιρτζόκσιλα επάνο τους για να καθαρίσουνε τους αμηντικούς της άλλης ομάς. Κε το κιριότερο. Θέλης πέχτας, το οπήον από ιλικόν ίσε πολή μήον κε δε βλέπο να προχοράς ούτε στην ντόπηα τη δηοργάνοση. Επίσης, αν εφκολύνεσε, κίτα να κσεκινήσης τίποτες ιδιέτερα μαθήματα με τον κίριον Αλέφα, που κσέρη κε τον Χάπελ, γηα να μη σου πάρουνε τα σόβρακα η Παράσχη κε η Μαντζουράκηδες. Τέλος, στον αφεντηκό σου που έχη βάλη πλάνον πενταετήας, ένα μόνο έχο να πό. Μεγάλε, βηάζεσε. Τάφτα κε διατελό ντούρος εις τας επάλκσεις της ενημέροσης, ες αεί, εκσόν από της αργήες.