Δίχως γήπεδο και προπονητήριο δεν μπορεί να μεγαλώσει (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Η έκβαση της χθεσινής συζήτησης του Νικολαΐδη με τον δήμαρχο Αχαρνών και τους ηγέτες των υπόλοιπων παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου επιτρέπει στην ΑΕΚ να αισιοδοξεί ότι σύντομα θα αρχίσει να δημιουργεί το δικό της προπονητικό κέντρο. Η αλήθεια όμως είναι ότι ήσαν πολλές μέχρι σήμερα οι ανάλογες συναντήσεις, οι οποίες κάθε φορά δημιουργούσαν αισιοδοξία, που όμως εκ των υστέρων αποδεικνυόταν αβάσιμη. Και επειδή η κοινωνία των φίλων της ΑΕΚ έχει κουραστεί την τελευταία τριετία να βλέπει μακέτες, δικαιολογημένα θα σταθεί με επιφύλαξη απέναντι σε αυτή που δημοσιεύεται σήμερα. Μέχρι να δει τις μπουλντόζες να δουλεύουν και το προπονητικό κέντρο να δημιουργείται.

Στην προηγμένη ποδοσφαιρικά Ευρώπη, η ύπαρξή του είναι αυτονόητη. Ο Παναθηναϊκός εδώ και πολλά χρόνια, ο Ολυμπιακός, η Ξάνθη, αλλά και πολύ μικρότερου βεληνεκούς ομάδες έχουν καταφέρει να φτιάξουν από ιδανικά έως πολύ καλά ή απλώς καλά προπονητήρια. Για την ΑΕΚ όμως η λέξη προπονητήριο ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη. Και είναι μία από τις εξηγήσεις για το μέτριο ποδοσφαιρικό θέαμα που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια.

Η σημερινή διοίκηση της ΑΕΚ έπεσε έξω στον πολύ φιλόδοξο και ενθουσιώδη προγραμματισμό που είχε κάνει στο θέμα αυτό. Ηθελε να έχει μετακομίσει τον περασμένο Φεβρουάριο στο νέο της σπίτι. Αν όλα της κυλήσουν στο εξής ιδανικά, η ΑΕΚ θα μετακομίσει κοντά στα Χριστούγεννα. Η απουσία του καλού προπονητικού κέντρου τής κόστισε πολύ πέρυσι. Της κοστίζει και φέτος. Και πάλι όμως καλά θα είναι για μια ΠΑΕ που δεν έχει ιδιοκτήτη με μεγάλη οικονομική δυνατότητα και αντιμετώπισε μέχρι σήμερα μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Ο στόχος που τέθηκε το περασμένο καλοκαίρι ήταν η επένδυση στα νιάτα. Ο προϋπολογισμός της ακαδημίας της ΑΕΚ πολλαπλασιάστηκε, ο Τόνι Σαβέβσκι μάζεψε ένα τσούρμο αξιόλογα πιτσιρίκια, η πρώτη ομάδα πήρε πέντε νεαρούς. Δεν μπορεί όμως να ελπίζει ότι θα της βγει η επένδυση, αν δεν αποκτήσει σπίτι η ακαδημία. Οπως δεν μπορεί και να καμαρώνει κανείς για τις «εγκαταστάσεις» που χρησιμοποιεί σήμερα η ΑΕΚ. Διότι την προσβάλλουν.

Καλές οι μεταγραφές. Καλές οι μπουτίκ και τα καφέ. Καλά και τα τραγούδια και όλα τα υπόλοιπα λούσα που έχει αποκτήσει εσχάτως η ΑΕΚ. Δίχως γήπεδο και προπονητήριο, όμως, δεν μπορεί να προοδεύσει. Και σίγουρα δεν θα μεγαλώσει.
Το καλοκαίρι του 2004 η ΑΕΚ γύρισε σελίδα. Τον τελευταίο χρόνο έκανε βήματα προς τα εμπρός. Αν όμως δεν αποκτήσει το συντομότερο γήπεδο και προπονητικό κέντρο, σε μερικά χρόνια θα διαπιστώσει ότι τελικά τα βήματα που έκανε ήταν περίπου σημειωτόν. Οσο θέαμα και αν προσέφεραν, όσο θόρυβο και αν έκαναν.