Η ώρα της στήριξης (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Η ΑΕΚ δίνει σήμερα στο ΟΑΚΑ εναντίον της Ζενίτ τον σημαντικότερο αγώνα της τη φετινή σεζόν. Για μια σειρά από λόγους που θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω, πιστεύω ότι το ματς αυτό έχει τεράστια σημασία, όχι απλώς για την ιστορία της ομάδας, αλλά κυρίως για το εγχείρημα της νέας διοίκησης. Αν η ΑΕΚ προκριθεί, έχει βάσιμες πιθανότητες να ξαναβρεί αυτό που στο φετινό ξεκίνημα της λείπει, δηλαδή την περσινή ηρεμία της, που ήταν το μυστικό της συνολικά καλής της παρουσίας. Αν δεν προκριθεί, πάει στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με την πλάτη στον τοίχο. Και είναι πολύ νέα η διοίκησή της για μια τέτοια δοκιμασία.

Οι αγωνιστικές δυσκολίες της ΑΕΚ στο ξεκίνημα της σεζόν δεν με ξάφνιασαν. Σας είχα προειδοποιήσει από το καλοκαίρι ότι το δεύτερο κεφάλαιο του εγχειριδίου του Σάντος είναι δυσκολότερο. Ο Πορτογάλος προσπαθεί να μάθει στην ομάδα να κερδίζει χωρίς να έχει παντού και απαραίτητα το μαχαίρι στο δόντια, αλλά αυτό (δηλαδή η οργανωμένη ανάπτυξη απέναντι σε κατά βάση πολύ κλειστές άμυνες) θέλει υπομονή και χρόνο. Τακτικά η μεγαλύτερη δυσκολία της ΑΕΚ στο ξεκίνημα είναι η συνύπαρξη πολλών «περιφερειακών» κατά βάση επιθετικών («Λύμπε», Βενγλίνσκι, Σέζαρ, Σουάρες, Ιβιτς). Ολοι αυτοί σου δίνουν την εντύπωση ότι άνετα μπορούν να παίξουν μαζί, όμως στην πραγματικότητα η συνύπαρξή της αδυνατίζει τον άξονα. Ετσι ο Κατσουράνης αναγκάζεται να μείνει μακριά από την περιοχή, η μεσαία γραμμή συχνά απλώνεται, η ομάδα σταματά να είναι συμπαγής όσο ήταν πέρυσι και γίνεται ευάλωτη στις αντεπιθέσεις του αντιπάλου (σας θυμίζω για του λόγου το αληθές το ματς με το Αιγάλεω).

Γρίφος

Ο μαστρο-Σάντος παιδεύεται να λύσει τον γρίφο, ποντάροντας στη σχηματοποίηση που δημιουργεί ο χρόνος. Οταν ο «Λύμπε» μάθει το παιχνίδι του Ουκρανού ή ο Ιβιτς συνηθίσει στην ιδέα ότι μπορεί να ανοίξει την μπάλα στους πλάγιους, αντί να ψάχνει συνεχώς τα μικρά «1-2», όλα θα γίνουν ευκολότερα. Μέχρι τότε όμως, όταν η μπάλα χάνεται, η άμυνα θα υποφέρει και ειδικά με αντίπαλο τον Κερζάκοφ, ο οποίος ξέρει να παίζει στους χώρους, αυτό απόψε μπορεί να αποδειχτεί μεγάλο πρόβλημα. Νομίζω ότι στην ΑΕΚ χρειάζονται δύο γκολ για να προκριθεί κι αυτό δεδομένου ότι δεν σκοράρει πολύ, είναι ένα έξτρα ερωτηματικό σε μια βραδιά που, έτσι κι αλλιώς, θα είναι δύσκολη.

Ψυχόδραμα

Αν ήταν ένα απλό ματς ή αν η ΑΕΚ ήταν μια απλή ομάδα (με λιγότερη εσωστρέφεια και μεγαλύτερη σύμπνοια), το πράγμα απόψε θα θύμιζε λιγότερο ψυχόδραμα. Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με την πρόκριση της ΑΕΚ απόψε: το ματς μπορεί να γίνει η μπαντιέρα μιας παράξενης εσωτερικής αντιπολίτευσης, η οποία για την ώρα υπάρχει, αλλά δεν εκδηλώνεται. Σε περίπτωση αποκλεισμού της ΑΕΚ προβλέπω ότι η κριτική δεν θα εστιαστεί στην όποια αδυναμία φανεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο (γεγονός λογικό, καθώς η Ζενίτ μοιάζει ομάδα πιο έτοιμη και ίσως πιο ποιοτική), αλλά θα έχει να κάνει αποκλειστικά σχεδόν με τον Νικολαΐδη και τη διοίκησή του. Να είστε βέβαιοι ότι ο αποκλεισμός θα αποδοθεί στις κακές μεταγραφές, στον κολλημένο Σάντος, στην αδυναμία της διοίκησης να επενδύσει ή έστω να πείσει τους παίκτες αυτούς για το ποια είναι η ΑΕΚ και τι προσδοκίες έχει από την ομάδα ο λαός της. Τα βλέπω τα κείμενα γραμμένα.

Κερδοφόρα

Παίζεται μια σκληρή παρτίδα πόκερ γύρω από την ΑΕΚ εδώ και πολύ καιρό. Μετά την υπαγωγή της ομάδας στο άρθρο 44, υπάρχουν αρκετοί που ονειρεύονται να την αποκτήσουν καθαρή και κερδοφόρα. Ολο αυτό το σινάφι των επαγγελματιών κηφήνων δεν βλέπει την ώρα που ο Ντέμης θα πει «βαρέθηκα και τα παρατάω». Πέρυσι έκαναν όλοι τους υπομονή, γνωρίζοντας ότι δεν έχουν τύχη. Φέτος το κόλπο γίνεται αλλιώς.

Λάθη

Παρακολουθώ καιρό τώρα την αγωνία πολλών να αποδείξουν ότι –τάχα μου– αυτή η διοίκηση κάνει συνέχεια λάθη. Στο θέμα του γηπέδου. Στις σχέσεις της με τους οργανωμένους. Στις μεταγραφές. Στην κατά βάση κωμική ιστορία του ύμνου. Στην οικονομική στρατηγική της. Ολα αυτά μέχρι στιγμής είναι λόγια του αέρα και δεν έχουν πέραση. Αν όμως η ΑΕΚ αποκλειστεί απόψε και δεν προκριθεί στους ομίλους του ΟΥEΦA, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι η καταστροφολογία που θα ξεκινήσει θα είναι χωρίς προηγούμενο. Ο λαϊκισμός που στηρίζεται σε ήττες και καταστροφές είναι πάντοτε διπλά αποδοτικός.

Σωτήρες

Η ΑΕΚ είναι η ομάδα στην οποία τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί περισσότεροι διοικητικοί σωτήρες από ποδοσφαιριστές. Ο Νικολαΐδης δεν είναι επαγγελματίας σωτήρας και δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος άδικων και λαϊκίστικων επιθέσεων. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα αντιδράσει, αν κάποια στιγμή βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα. Εκτιμάω όμως ότι αν αύριο το πρωί τεθεί υπό συζήτηση το όνειρό του, δύσκολα θα δώσει λογαριασμό στο σινάφι των κατήγορων. Το πολύ πολύ να πει χαίρεται.

Πράξη

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι θα το κάνει. Απ' όσο δύναμαι να γνωρίζω, οι αντοχές του είναι ακόμα τεράστιες. Επειδή όμως κανείς δεν τα κατάφερε ποτέ μόνος, καλά είναι όσοι φίλοι της ΑΕΚ (και του ποδοσφαίρου) εκτιμούν την προσπάθειά του να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι ο αποκλεισμός στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ μπορεί να σημαίνει ότι πλησιάζει η ώρα της αληθινής στήριξής του. Γιατί καλά είναι να τραγουδάς «μόνη ξανά δεν θα σ' αφήσω», αλλά είναι ακόμα πιο σημαντικό να το πιστεύεις και να το κάνεις πράξη.

Λάσπη

Εύχομαι η ΑΕΚ να προκριθεί. Οχι μόνο γιατί συμπαθώ το εγχείρημα του Νικολαΐδη και θεωρώ την επιχειρηματική πρότασή του τη μοναδική σοβαρή που έχει υπάρξει ποτέ στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως επειδή αηδιάζω με κηφήνες που θα πάρουν τα φτυάρια να τη θάψουν κάτω από τόνους λάσπης.