Οι επόμενες ημέρες θα μας δώσουν την ευκαιρία να κάνουμε πολλές και ψύχραιμες αναλύσεις. Επίσης οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, που εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου νέμονται την επιτυχία, θα λάβουν τα εύσημα που τους αναλογούν. Και ο ανίκητος Φερνάντες και ο ακούραστος Ζαγοράκης και ο ολύμπιας ψυχραιμίας Μπαλάφας και οι υπόλοιποι. Σ' αυτές όμως τις πρώτες εν θερμώ γραμμές, οφείλω να σταθώ στον Κωστίκο. Να μαζέψω λίγα «μπράβο» που είναι όλα δικά του και να φροντίσω να του τα στείλω σε συσκευασία δώρου, πριν μας πάρει από κάτω η καθημερινότητα.
Μπράβο, Γιώργο, που κόντρα στους ψιθύρους είχες το κουράγιο να αναλάβεις την ομάδα περίπου... μισοπεθαμένη. Μπράβο, Γιώργο, που για να μπεις μπροστά αυτή την ώρα, δεν έθεσες ούτε όρους ούτε προϋποθέσεις και ας μη σε κατηγορούσε κανείς αν έπραττες αντίθετα. Μπράβο, Γιώργο, που όσο οι αιθεροβάμονες έψαχναν... κολέγιο για την κόρη του Ματέους, έπαιρνες το «Χ» στο Καυταντζόγλειο, τη νίκη με το Αιγάλεω και την πρόκριση στην Ουκρανία.
Μπράβο, Γιώργο, που δεν κρύφτηκες πίσω από τις απουσίες και μόλις πάτησες στο Ντόνετσκ δήλωσες ότι ο ΠΑΟΚ έχει υλικό για να τις αντιπαρέλθει. Μπράβο, Γιώργο, που δεν το σκέφτηκες δεύτερη φορά για ν' αφήσεις έξω όσους έκρινες, ασχέτως συμβολαίου, ονόματος και ηλικίας.
Μπράβο, που δεν τρόμαξες να χρησιμοποιήσεις τα πιτσιρίκια, που με τη σειρά τους σ' έβγαλαν ασπροπρόσωπο. Μπράβο, Γιώργαρε, και καλή συνέχεια... Γιατί, από δω και πέρα, μην αμφιβάλλεις ότι θα υπάρξει και συνέχεια.