Tο φετινό ξεκίνημα της Μπάρτσα στο πρωτάθλημα δεν είναι καλό. Ομως αυτό, αν υποθέσουμε ότι κάποιος είναι λιγάκι προληπτικός, μπορεί να σημαίνει ότι η ομάδα θα πάει καλύτερα στο Τσάμπιονς Λιγκ απ' ό,τι τις άλλες χρονιές. Τη διάκριση στην Ευρώπη η ομάδα της Καταλωνίας την κυνηγά εδώ και χρόνια. Δεν κατάφερε μέχρι τώρα να την επιτύχει, κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν η μέτρια ποιότητα του έμψυχου υλικού της για χρόνια και ο δεύτερος, η κακή διοίκηση, που είχε αποτέλεσμα τον περιορισμό των οικονομικών δυνατοτήτων της σε επικίνδυνο βαθμό. Τόσο, που πριν από τρία χρόνια η ομάδα ήταν πολύ κοντά στην πτώχευση, με τα χρέη της να φτάνουν τα 160 εκατομμύρια ευρώ! Από τότε η κατάσταση άλλαξε ριζικά. Τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στο ταμείο. Οι αλλαγές στους «μπλαουγκράνα» άρχισαν να γίνονται εμφανείς με την άφιξη του Ροναλντίνιο στο «Καμπ Νου».
Αυτός ο «γελαστός μάγος», με τον τρόπο που παίζει, άρχισε να ξαναφέρνει τον κόσμο στο γήπεδο και συνέβαλε ουσιαστικά στην «ανάσταση» της ομάδας, μιας και εκτός από τον κόσμο άρχισε να προσελκύει και το ενδιαφέρον των χορηγών. Αν ο Ροναλντίνιο ήταν ο άνθρωπος που συνέβαλε τα μέγιστα στην αγωνιστική ανανέωση της ομάδας, ο Τζουάν Λαπόρτα και η ομάδα του –νέοι και ικανοί τεχνοκράτες οι περισσότεροι, με επαναστατικές ιδέες– ήταν αυτοί που κατάφεραν να αναστρέψουν την κακή οικονομική πορεία της Μπαρτσελόνα. Ο Λαπόρτα και η ομάδα του επαναδιαπραγματεύτηκαν με τις τράπεζες τα χρέη της ομάδας, ενώ παράλληλα έπεισαν αρκετούς πλούσιους Καταλανούς να ενισχύσουν οικονομικά την Μπάρτσα. Παράλληλα, υιοθέτησαν επιθετικές πολιτικές μάρκετινγκ, οι οποίες αν και –τότε– έδειχναν ότι ήταν εκτός τόπου και χρόνου, τώρα, τρία χρόνια μετά, έχουν δικαιωθεί.
Ενα μεγάλο πλεονέκτημα που είχε η διοίκηση του Λαπόρτα ήταν η παρουσία στο διοικητικό σχήμα της Μπάρτσα τού Σάντρο Ροσέλ, του ανθρώπου της NIKE, ο οποίος έπεισε τον Ροναλντίνιο να έρθει στη Βαρκελώνη και ήταν παράλληλα υπεύθυνος για τον ερχομό αρκετών καλών ποδοσφαιριστών στον «Καμπ Νου», που πλαισίωσαν ιδανικά τον «γελαστό μάγο». Τους τελευταίους πέντε μήνες, όμως, ο αυταρχικός τρόπος με τον οποίο ο Λαπόρτα διοικεί τον σύλλογο προκάλεσε αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να έχουν παραιτηθεί τρεις αντιπρόεδροι, μεταξύ των οποίων και ο Ροσέλ, ο οποίος έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος πρόεδρος στις επόμενες εκλογές.
Η διοικητική κρίση, προς το παρόν, δεν φαίνεται να έχει αντίκτυπο στην ηρεμία της ομάδας, λόγω του ότι έγιναν και κάποιες ανανεώσεις ή επεκτάσεις συμβολαίων σε κάποιους βασικούς ποδοσφαιριστές. Μόνο αν υπάρξουν μαζεμένα αποτυχημένα αποτελέσματα ίσως αρχίσει να ραγίζει το γυαλί. Πάντως, όσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ράικαρντ για πρώτη φορά φέτος αρχίζει να χρησιμοποιεί το rotation στην ομάδα με τέτοια συχνότητα, αν αυτό σημαίνει κάτι. Στο οικονομικό πεδίο, οι επιδόσεις της ομάδας της Καταλωνίας τα τελευταία χρόνια είναι εντυπωσιακές, σε σημείο που από τη 13η θέση στη λίστα με τις 20 πλουσιότερες ομάδες του κόσμου –πριν από δύο χρόνια–, τώρα βρίσκεται στην 5η! Την περίοδο 2002-03 τα έσοδα της Μπάρτσα έφτασαν τα 123,4 εκατ. ευρώ, για να αυξηθούν κατά 37% τον επόμενο χρόνο και να ξεπεράσουν τα 169 εκατομμύρια ευρώ.
Την περίοδο 2004-05 έφτασαν τα 207 εκατ. ευρώ! Οι προβλέψεις για την τρέχουσα περίοδο κάνουν λόγο για έσοδα που θα φτάσουν τα 240 εκατ., εκτίμηση που αν επιβεβαιωθεί θα σημαίνει ότι μέσα σε μία τριετία η ομάδα διπλασίασε τα έσοδά της. Η αύξηση των εσόδων σημειώθηκε χωρίς να έχει γίνει η περιβόητη συμφωνία για τη διαφήμιση στη φανέλα, που θα απέφερε πολλά εκατομμύρια στο ταμείο της ομάδας. Η αύξηση των εσόδων της Μπάρτσα οφείλεται στα περισσότερα χρήματα που εισπράττει από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, στις μεγαλύτερες πωλήσεις εισιτηρίων, στους περισσότερους χορηγούς και, φυσικά, στην αύξηση του αριθμού των μελών. Από τα 106 χιλιάδες μέλη που είχε η ομάδα το 2003, ο αριθμός αυτός σήμερα έχει ξεπεράσει τις 130 χιλιάδες. Αρκεί όμως αυτό για να στεφθεί η Μπάρτσα πρωταθλήτρια Ευρώπης;