Περή του ουέ ιμίν κε ουστ γραματής και φαρησέη ιπποκριτέ (Sportday / Δρ.Φουρκέτας)

Aγαπητή αναγνόστες κε αναγνόστρηες βεβέος, δεν μποράο για μια ακόμη φορά να μην εκραγό με τα σινβένοντα στον ελινικό ποδόσφερον κε να τα πάρο βαρέος με την εχτεταμένιν ιπποκρισίαν που επιδίχνουν άπαντες η σχετιζόμενη με το σπορ. Αφορμί τις μεγάλις μου οργίς ίνε όπος αντιλήφτεστε η σινμπεριφορά όλονε όσονε έπιασαν παλι στον στόμα τους τον σινάδρεφον Μάκαρον κε όσα έκανε προχθές για το καλόν τις ομάδας του. Δεν μποράο να μιν φονασκίσο με όλη μου τη φονή, «Ουέ ιμίν γραματής κε Φαρισέη ιπποκριτέ». Αμανε για όλα τα στραβά του ποδοσφέρου φτέη ο Μάκαρος, τότενες γηατί δεν έφτιακσε το ποδόσφερον τον κερό που ο πουρέηντζερ έλιπε; Ο Μάκαρος ίνε ένας παράγον που δίχνη τον δρόμον καθός ίνε παράγον εχτοπίσματος κε γιαφτό ίχε τα κότσηα να ίνε αναλαβόν μίαν μικρίν ομάδαν για να την οδηγήση στην δόκσαν.

Εντομετακσί, ο Μάκαρος ίνε κε αναλαβόν έναν ρόλον που θα έπρεπε να ίταν τις πολιτίας το οπίον ίνε εκπεδέβον τον ιόν του προς μελοντικήν ανάλιπσιν προεδρίας μεγάλης ομάς. Τόρα ο ίός ίνε κάνον τον αγροτικόν του κε ίμε τις απόπσεος ότι εφέρθη πολύ σοστός την Κιριακήν στον Ρουμάνον, σινεπικουρούμενος από τον έμπηρον πατήρ του, καθόσον άμανε ένας πρόεδρας ή έστο ένας ιός πρόεδρα δεν στιλόση άμεσα τα πόδια σε τιχόν ιπερβολικές απετήσης ενός κόουτς, τότενες θα τονε καβαλίσουνε κε προπονιτίς κε πέχτες κε θα του ζιτάνε τον ουρανόν με τα άστρα, ενδεχομένος κε διαρκίας για τους σινεμάδες.

Καταρχίν πρέπη να κσεκαθαριστή ότι η κάθε ομάς ίνε αποκλιστικός του πρόεδρα κε άρα ο πρόεδρας γνορίζη επακριβός τας ανάγκας της αφού ίνε κε ιδιοχτήτης κε λογικόν ίνε να ίνε αγαπόν την ομάδα περσότερον, το οπίον σιμένη ότι ο κάθε προπονιτίς ίνε ρεπατζής του πρόεδρα στον πάγκο, λόγω του ότι οι πρόεδρη όλη έχουνε κε άλλες δουληές. Κατά δέφτερον, όλι οι προπονιτές πρέπη να ίνε σεβαζούμενη στα προσόπατα τον προέδρονε αφού από αφτούς τρόνε πσομάκι.

Κε δεν πρέπη να βγάζουνε γλόσαν αν τιχόν ο πρόδερας έχη κάπιαν επιθιμίαν ή κάπιαν έμπνεφσιν για ένα δικόν του πεδί, να πέκση διλαδίς βασικός. Ο προπονιτίς, πρέπη, αν ίνε επαγκελματίας κε έχον τσίπαν να σινενέση πάραφτα στιν τιχόν επιθιμίαν ί έμπνεφσιν του πρόεδρα κε περιπλέον σκίπσας την κεφαλίν να του φιλήση με σεβασμόν την δεκσιάν χήραν, που ίνε κε πλιρόνουσα. Αν ο μη γένιτο, ο προπονιτίς αποδιχθή ιδιετέρος αγνόμον κε αγνοήση την προεδρικήν επιθιμίαν, πρέπη να σουτάρετε αμέσος κε με τρόπον που να μην του δίνη δικεόματα να διεκδικίση τίποτες αποζιμιόσης.

Δεν πρέπη να ανεχόμαστε αφτές τις σινπεριφορές, εμής οι πρόεδρη κε μπράβο του, του Μάκαρου για μία ακόμη φοράν που φέρθικε με ιπσιλόν πολιτισμόν κε δεν άρχισε τον Ρουμάνον σε τίποτες γρίγορες, όπος αφτές που μίρασε ο Μπέος στον κσεφτίλαν. Πρέπη κάπια στιγμή να κατανοηθή επακριβός ο ρόλος ενός πρόεδρα κε οι πιέσης που υποστήμεθα από την κινήν γνόμην κε τον τίπον, ο οπίος πολλές φορές μας αδική. Τάφτα κε διατελό ντούρος εις τας επάλκσεις της ενημέροσης, ες αεί, εκσόν από τις αργίες.