Οι ελπίδες πρόκρισης σχεδόν εξανεμίστηκαν. Το λάθος όμως δεν έγινε χθες. Η ζημιά είχε γίνει στην Αλβανία και στους εντός έδρας αγώνες με την Τουρκία και την Ουκρανία. Η παρέα των Ελλήνων πήγε στην Κοπεγχάγη για την έκπληξη, όχι για το φυσιολογικό αποτέλεσμα. Ένα «χαζό» γκολ και μια μέτρια επιθετικά απόδοση έφεραν την ήττα. Δεν μας σόκαρε, όμως, αυτό που συνέβη στο «Πάρκεν».
Το χθεσινό ματς είναι ιστορία. Το λογικό είναι ότι πρέπει να πούμε «αντίο» στο Μουντιάλ της Γερμανίας. Αρα, πρέπει από σήμερα να σκεφτούμε τη συνέχεια. Γι' αυτό και επιβάλλεται να πλημμυρίσει από κόσμο το Καραϊσκάκη την ερχόμενη Τετάρτη. Οχι μόνο επειδή το «αντίο» που λογικά θα πουν στην Εθνική ο Ζαγοράκης και η γενιά του πρέπει να είναι μεγαλοπρεπές. Ούτε μόνο επειδή υπάρχει πιθανότητα το ματς με τη Γεωργία να είναι το τελευταίο του Ότο Ρεχάγκελ στον εθνικό πάγκο. Δεν είναι, δηλαδή, μόνο το χρέος των Ελλήνων να αποχαιρετήσουν μεγαλοπρεπώς όσους πρωταθλητές Ευρώπης θα αποσυρθούν από την Εθνική ομάδα. Είναι και το χρέος των Ελλήνων να φυλάξουν ως κόρην οφθαλμού το μοναδικό πραγματικό όφελος από την κατάκτηση του Euro: την αλλαγή νοοτροπίας στην εξέδρα, που είναι αναγκαία συνθήκη για να εξασφαλιστεί καλό μέλλον για την Εθνική.
Οι εν ενεργεία πρωταθλητές Ευρώπης που λογικά θα αποσυρθούν από την Εθνική δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Εξασφάλισαν για πάντα τη θέση στην καρδιά μας. Αυτοί που έχουν να χάσουν, αν η Εθνική επιστρέψει στο μίζερο παρελθόν της, είναι οι διάδοχοι των πρωταθλητών. Διότι θα χάσουν την ευκαιρία της «καλής συνέχειας». Και σε αυτή την περίπτωση, οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι Έλληνες φίλαθλοι. Διότι θα χάσουν το καμάρι τους και μαζί το δικαίωμα να ελπίζουν ότι κάποτε θα ξαναδακρύσουν από περηφάνια.