Τεστ νοημοσύνης και τεστ εγκυμοσύνης (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Πόσο εύκολα μπορεί να διαστρεβλωθεί μια είδηση; Ο αρχηγός της Εθνικής Θοδωρής Ζαγοράκης δήλωνε πριν από λίγα εικοσιτετράωρα: «Ψυχραιμία. Να μην πάρουμε βιαστικές αποφάσεις».

Όλοι οι σοφοί και οι ειδήμονες πίστευαν ότι μιλάει για την επόμενη μέρα της Εθνικής. Για το αν πρέπει να συνεχίσει ο Ρεχάγκελ στον πάγκο της πρωταθλήτριας Ευρώπης και, τέλος, για το αν αυτή η ομάδα, που μας έκανε περήφανους, έκλεισε τον κύκλο της ή όχι.

Στην αρχή γελάστηκα κι εγώ, αλλά όταν διάβασα το πρωτοσέλιδο του έγκριτου περιοδικού «Paparazzi», με τίτλο «Έγκυος η Ιωάννα Λίλη;», τότε κατάλαβα τι ήθελε να πει ο αρχηγός «Τεό» με τη σιβυλλική δήλωσή του. Απλώς ότι το ζευγάρι πρέπει να περιμένει να δει αν η σχέση αυτή μπορεί να κρατήσει στον χρόνο και μετά να κάνει όνειρα για ένα παιδί...

Κρίνω ότι η γέννηση ενός παιδιού είναι πολύ πιο σημαντικό πράγμα από τη γέννηση μιας νέας πρωταθλήτριας Ευρώπης. Απλούστατα, πάνω στον φόρτο και στην ένταση των στιγμών, ο αρχηγός «Τεό» δεν πρόλαβε να διευκρινίσει.

Αυτό όμως που χωράει διευκρίνιση είναι το ερωτηματικό στον τίτλο–βόμβα του περιοδικού: «Έγκυος η Ιωάννα Λίλη;». Θέλω να ξέρω ποιος ρωτάει. Οι συντάκτες; Ο Θοδωρής; Ή η ίδια η Ιωάννα, όπως ρωτούσε κάποτε σε στιγμές πανικού η κυρία Κούγια «πώς παίρνουμε το 100;».

«Κάλεσε 10 φορές το νούμερο 10», θα μπορούσε να ήταν η απάντηση, αλλά με αυτά τα πράγματα δεν παίζεις. Αν, βέβαια, την ερώτηση την κάνει η ίδια η Ιωάννα Λίλη, τότε θα τη διευκόλυνε μια επίσκεψη στον γυναικολόγο της ή στη χειρότερη –και με δεδομένο ότι δεν θέλει να δώσει διάσταση στο θέμα– να αγοράσει ένα τεστ εγκυμοσύνης από το φαρμακείο για να διώξει τις όποιες αμφιβολίες της.

Η τελευταία περίπτωση μου φαίνεται σούπερ. Θα πρότεινα, μάλιστα, στην εταιρεία που εμπορεύεται αυτά τα τεστ να προτείνει στον «Τεό» να πρωταγωνιστήσει στην επόμενη διαφημιστική καμπάνια του προϊόντος. Σαν να τη βλέπω στη μικρή οθόνη μου. Ο αρχηγός της Εθνικής σε ένα δωμάτιο, κρατώντας στο χέρι του το τεστ εγκυμοσύνης, φορώντας ένα άσπρο πουκάμισο με τα δύο πρώτα κουμπιά ανοιχτά, να βαδίζει νευρικά πλησιάζοντας το παράθυρο της μπαλκονόπορτας. Εκεί, το χνώτο του ζωγραφίζει πάνω στο τζάμι ένα ερωτηματικό και το αρχικό του ονόματός του. Ζ!

Το διαφημιστικό σποτ συνοδεύει το τραγούδι του Αντώνη Ρέμου «Έλα να με τελειώσεις» (μια δεύτερη φωνή φωνάζει «όχι μέσα») και καταλήγει με την εξής φράση: «Κοριτσ' ή αγόρ'; Τεστ εγκυμοσύνης "Ζαγόρ". Όλοι το ζητάν', γιατί ποτέ του δεν κάνει λάθος»!

Μου αρέσει! Και ως ιδέα και ως γεγονός. Και είμαι σίγουρος ότι θα πουλήσει. Όπως πουλάει οτιδήποτε έχει σχέση με τον Ζαγοράκη και την Ιωάννα Λίλη. Καλά να 'ναι τα παιδιά και πάντα τέτοια. Όσο για τον Ρεχάγκελ, έχουμε καιρό να δούμε τι θα γίνει, μιας και το τεστ Γκαγκάτση δεν έχει βγει ακόμα στην αγορά. Όμως πρόκειται να κυκλοφορήσει προσεχώς.

Εκείνο που κυκλοφόρησε και είναι αλήθεια αφορά στον Ιμπραήμ Τουρέ, αδερφό του Γιάγια Τουρέ, που, όπως διάβασα στη χθεσινή «SportDay», έρχεται στον Ολυμπιακό. Φαντάζομαι, για να παίξει ποδόσφαιρο. Πολύ λογικό. Έχοντας έναν Τουρέ, τον μεγάλο, να κάνει σχεδόν τα πάντα στον Ολυμπιακό, είπαν να πάρουν και τον μικρό, για να φτιάχνει τα υπόλοιπα. Κάτι μου λέει ότι σε λίγο καιρό, εκτός από τον Ιμπραήμ και τον Γιάγια, στον Ολυμπιακό θα έρθουν και η Μάμα Τουρέ και ο Μπάμπα Τουρέ (σαν απάντηση στον Μπαμπαγκίντα) και οι αδελφές Τουρέ, που όλοι θα γράψουν τη δική τους ιστορία στον Θρύλο. Θα έχουμε μια αναβίωση των αδερφών Ανδριανοπουλαίων, αλλά στο λίγο πιο σκούρο, δηλαδή στο έγχρωμο.

Μου αρέσει που υπάρχει στον Ολυμπιακό αυτή η οικογενειακή ατμόσφαιρα, αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα γινόταν το ίδιο αν ο Καστίγιο είχε αδέρφια. Εκτός αν τα φώναζαν για να μαζέψουν τον Νέρι.

Αυτός είναι ο λόγος, λοιπόν, για τον οποίο φαντάστηκα όλη την οικογένεια Τουρέ όπως απεικονίζεται στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας: ευτυχισμένη στην Ελλάδα, να δηλώνει «από μικροί στην Ακτή Ελεφαντοστού ζούσαμε για τον Ολυμπιακό».

Γιατί όχι; Εξάλλου, ο Ολυμπιακός υπάρχει παντού. Δεν θα μου προξενούσε έκπληξη αν κάποιος μου εκμυστηρευόταν πως ο Γιάγια μικρός είχε στο δωμάτιο του αφίσα του Ολυμπιακού Ακτής Ελεφαντοστού. Το ότι παντού υπάρχει ο Θρύλος αποδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο από το χθεσινό «Φως». Η αδυναμία μου, το φοβερό, μελαψό –με ή χωρίς καπέλο– αγόρι, ο Θέμης Σινάνογλου, σε μια δημοσιογραφική αποστολή σε στυλ «Εμπόλεμη Ζώνη», του Σωτήρη Δανέζη, ανακαλύπτει και παρουσιάζει την ΠΕΦΟ Λάρνακας, στην οποία μεγάλωσε ποδοσφαιρικά και έμαθε να σημαδεύει τα δοκάρια ο Γιάννης Οκκάς.

Βέβαια, οι κακές γλώσσες στη μαρτυρική Μεγαλόνησο ισχυρίζονται ότι αυτός ο σύνδεσμος πριν από δύο χρόνια ήταν «Original Λάρνακας» και πριν από τέσσερα χρόνια ήταν «Θύρα 4 Λάρνακας». Κάθε φορά αλλάζει, ανάλογα με την ομάδα στην οποία παίζει ο Γιαννάκης.

Σήμερα, πάντως, θα έχει αφιέρωμα στην ΠΕΦΟ Αμμοχώστου και το Παραλίμνι, την πόλη του Μιχάλη Κωνσταντίνου, παρουσιάζοντας τον κατά τόπους σύνδεσμο, που πριν από δύο χρόνια ήταν της Θύρας 13 και πριν από τέσσερα «Παπάφη Παραλιμνίου», όταν ο Μιχαλάκης ξεκινούσε την καριέρα του στον Ηρακλή.

Πριν κλείσω, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα δημοσίευμα που μου έφερε δάκρυα στα μάτια. Που θόλωσε την εικόνα του κόσμου στους οφθαλμούς μου, όπως έγραφε και ο ποιητής. Είναι από τη στήλη του Μένιου Σακελλαρόπουλου «Ακου την Ηχώ» και αναφέρεται στον σημερινό αγώνα της Εθνικής μας, τον τελευταίο της, με τη Γεωργία.

«Αύριο είναι η ώρα του χειροκροτήματος. Τι έμειναν; Δύο μέρες μόνο. Κι όπως ψάλλει θεϊκά η Δήμητρα Γαλάνη… “Δυο μέρες μόνο, να σ' έχω δίπλα μου ξανά, για λίγο μόνο. Όλο το σώμα μου να ζει για σένα μόνο, δυο μέρες μόνο. Όλη η ζωή μου αυτή η στιγμή, δυο μέρες μόνο”».

Πιστεύω πως την αποφράδα εκείνη μέρα που ο Οτο θα πάρει την απόφαση να φύγει, ο τελευταίος των ρομαντικών Μένιος οφείλει να του γράψει ένα ίδιο άρθρο, κορυφώνοντας αυτή τη φορά με ένα άλλο τραγούδι της Γαλάνη, που θα κάνει και τα τσιμέντα να ζητήσουν χαρτομάντιλα.

«Τα γαλάζια σου γράμματα, τρυφερές αναμνήσεις, να μου λες χίλια πράγματα, αλλά δεν λες αν θα γυρίσεις».

Κλείνω. Απόψε θέλω να μείνω μόνος μου. Καταλάβετέ με… Ευχαριστώ.