Όπως σας έγραφα χθες, τα e-mails που έφτασαν στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου (karpetshow@yahoo.gr) για το θέμα της παραμονής του Ρεχάγκελ ήταν πάρα πολλά. Σπανίως δημοσιεύω τις απόψεις σας, μολονότι τις διαβάζω όλες. Αυτή τη φορά θα το κάνω, διότι έχει ενδιαφέρον να δείτε πόσες διαφορετικές αντιδράσεις προκαλούνται από τη δημοσίευση μιας γνώμης που έχει ένα σαφέστατο συμπέρασμα. Επαναλαμβάνω ότι απόλυτες αλήθειες δεν υπάρχουν. Τεκμηριωμένες απόψεις, ναι.
Μόνο τρία πρόσωπα έχουν προκαλέσει τέτοια θύελλα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου: ο Μπάγεβιτς (μετά το ματς του Ολυμπιακού με τη Λίβερπουλ), ο Κωνσταντίνου (μετά τη δήλωση του Τζίγκερ ότι δεν τον θέλει στον ΠΑΟ) και τώρα ο Ρεχάγκελ. Η μη δημοφιλής θέση μου ότι ολοκλήρωσε τον κύκλο του προκάλεσε ουκ ολίγες –σοβαρές– αντιδράσεις.
Μόνο αυτός
Μου γράφει ο φίλος Χρίστος Μιχαλόπουλος: «Συμφωνώ πλήρως με όλα όσα γράφεις για τον χερ Οτο. Συμφωνώ και επαυξάνω και σε όσα σκέφτεσαι γι' αυτόν και δεν έχεις γράψει ίσως ακόμα (εννοώ την εν γένει διαχείριση των παικτών, την επιλογή τους, αλλά και αυτή την ίδια τη (μη) λειτουργία του ως (και) μάνατζερ του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Αν και συμφωνώ, όπως προείπα, σε όλα όσα γράφεις, ΔΙΑΦΩΝΩ στο συμπέρασμα. Ναι, η Εθνική κατ' ανάγκην θα στηριχθεί κυρίως στους "παλιούς". Ναι, ο χερ Οτο συμπεριφέρεται σαν "πατερούλης" και όχι ως κόουτς ή προπονητής ή εκλέκτορας. Ναι, πρέπει να προστατευθεί ο μύθος του Ρεχάγκελ. Ναι, η Εθνική χρειάζεται εκλέκτορα-προπονητή, που να επιλέγει καθαρά με αγωνιστικά κριτήρια. Μήπως λοιπόν ο Ρεχάγκελ, ο πατερούλης-προπονητής, μπορεί να ξαναφτιάξει πάλι μια καλή ομάδα; Πιστεύω πως ναι. Μπορεί. Καλύτερα ίσως από κάθε άλλον. Γιατί ο Οτο μιλάει στην ψυχή των ποδοσφαιριστών και ξέρει να δημιουργεί στα αποδυτήρια συνθήκες οικογένειας και οι παίκτες παίζουν και γι' αυτόν. Ούτως η άλλως, ο νέος προπονητής (ο οποιοσδήποτε) δεν θα κάνει τους παίκτες μας πιο τεχνίτες, πιο λειτουργικούς σε συστήματα. Εστω κι αν μπορεί, δύσκολα θα τους εμπνεύσει όπως ο Ρεχάγκελ. Και το ποδόσφαιρό μας χρειάζεται, εκτός από καλούς προπονητές, και εμπνευσμένους ανθρώπους. Και ο Ρεχάγκελ είναι (εμπνευσμένος). Είναι όπως στη Δικαιοσύνη –είμαι δικηγόρος. Είναι καλό ο δικαστής να είναι καταρτισμένος στην επιστήμη του. Είναι όμως καλύτερο να είναι καλός άνθρωπός –έστω και με μέτριες γνώσεις– με την έννοια της ανεκτικότητας, της συγκαταβατικότητας και της επιείκειας».
Σερβοέλληνας
Ο Θανάσης Δάρρας μού καταλογίζει σκοτεινές προθέσεις, μολονότι συμφωνεί: «Για ακόμα μία φορά συμφωνώ μαζί σου. Όσον αφορά στον προπονητή της Εθνικής, η αντιμετώπιση του θέματος είναι σωστή... ακόμα κι αν έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου τον Σερβοέλληνα. Αλλά έως τότε έχουμε καιρό για να διαφωνήσουμε».
Ανφέρ
Ο Δημήτρης Αρμαντόρος είναι κατηγορηματικά εναντίον της θέσης μου: «Ανφέρ το χθεσινό κομμάτι, λεκτικές –εννοιολογικά– αυθαιρεσίες που δεν αναλογούν σε πρώτης κλάσης αρθρογράφο. Πετάς ένα "να διαχειριστεί την Εθνική ομάδα" και καθάρισες, όπως η σουπιά καθαρίζει με το μελάνι τους οχτρούς... Να τη διαχειριστεί ως τι; Ως σεσουάρ; Ως παντόφλα; Ως προϊόν; Αγωνιστικά; Το τελευταίο δεν το έκανε; Θαρρώ, με απόλυτη επιτυχία, αν αναλογιστούμε τι παρέλαβε και σε τι καρόδρομο έπρεπε να το σύρει. Δεν είχε άμεση σχέση με τους ομοσπονδιακούς των μικρότερων Εθνικών ομάδων ή μήπως δεν θα εισηγήθηκε αλλαγές στον Γκαγκάτση; Αρνούμαι να το πιστέψω. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός δεν έχει και δεν πρέπει να έχει κανένα ρόλο μάνατζερ-οργανωτή του εθνικού ποδοσφαίρου (πώς είπατε;). Να υποδείξει τι δηλαδή; Την τοποθεσία του νέου αθλητικού κέντρου; Τον αριθμό των συνεντεύξεων Τύπου; Να παίρνει τηλέφωνα και να κλείνει ξενοδοχεία και τις πτήσεις για τη Δανία ή να ασχολείται με τη νέα πρόταση συνεργασίας της adidas; Να αλλάξει τα κλιμάκια και να φτιάξει Εθνική u-12; Να απαιτήσει, να σχεδιάσει, να κόψει και να ράψει μια κλειστή λίγκα και να λέει ποιος θα συμμετέχει σ' αυτήν; Αν είναι δυνατόν, δεν είναι αυτή η δουλειά του!».
Σχολές
Ο Γιώργος Μπαρμπαγαδάκης από το Ηράκλειο επισημαίνει: «Θέλω να παρατηρήσω κάτι (...). Οι σχολές προπονητών της ΕΠΟ μόνο για να κάνουμε πλάκα μπορεί να είναι. Είχα παρακολουθήσει τα μαθήματα μιας τέτοιας σχολής το '91 και μπορώ να σε βεβαιώσω ότι μόνο για πλάκα πάει κανείς εκεί, εκτός του ότι παίρνει δίπλωμα για να μπορέσει να δουλέψει και να πληρωθεί από κάτι άσχετους παράγοντες. Πραγματικά, είναι θλιβερό. Καμία επιστημονική κατάρτιση, επιφανειακά πράγματα και πώς να κάνει κανείς περισσότερα σε τόσο μικρό διάστημα. Το κακό είναι ότι αυτοί οι άσχετοι προπονούν παιδάκια, που απ' αυτά περιμένουμε να αλλάξει η εικόνα του ποδοσφαίρου. (...) Ψάξε το θέμα, είναι η ρίζα του κακού».
Κολλημένος
Ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος ενίσταται: «Κολλημένος με παίκτες... Αναρωτιέμαι ποιοι είναι καλύτεροι. Έβαλε στη Δανία τον Σαλπιγγίδη και δεν ακούμπησε την μπάλα, δηλαδή ήταν χειρότερος του Βρύζα... Οι μοναδικές ελπίδες του ποδοσφαίρου μας είναι να χρησιμοποιεί ο Μαλεζάνι τους Λεοντίου, Δάρλα, Μάντζιο, Τζιώλη, να δούμε και κανέναν ανάλογο από την ΑΕΚ και γενικά ποιους καινούργιους παίκτες; Το ξέρω ότι θα διαφωνήσετε μαζί μου, αλλά δεν έχω εκτιμήσει την αξία του Στολτίδη. Θα μπορούσε, νομίζω, ο Μαυρογενίδης να αντικαταστήσει τον αδιάφορο Γιούρκα. Να μπει ο Ανατολάκης επίσης, αλλά γενικά ποιο νέο αίμα; Ναι, καλό θα ήταν να παίζει ο Ζήκος, αλλά γενικά δεν νομίζω ότι αλλάζουν και πολλά στην Εθνική αυτή τη στιγμή. Εγώ παρατηρώ ότι Ολυμπιακός ίσον Τζόρτζεβιτς και ΠΑΟ ίσον Γκονζάλες! Έχουμε μεγάλο έλλειμμα Ελλήνων παικτών, κατά τη γνώμη μου».