Μπορεί να χάσει με όλους τους τρόπους (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

H επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Τόσο ψηλά, που είναι αδύνατο να δεις πέρα από αυτά. Να φανταστείς πότε και πώς οι παίκτες του Ολυμπιακού θα μπορέσουν να κάνουν «διπλό» στην Ευρώπη. Θα αναρωτηθείτε βεβαίως: «Ηταν το χθεσινό ματς για "διπλό";». Ασφαλώς όχι. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να έχει χάσει νωρίτερα και με μεγαλύτερο σκορ από το 2-1 που εν τέλει έχασε. Όμως, όταν στο 84' ισοφαρίζεις σε 1-1, σημειώνοντας το πρώτο γκολ που δέχεται η Λιόν στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, τότε αν δεν μπορείς να πάρεις το «διπλό», παίρνεις τουλάχιστον την ισοπαλία.

Ο Ολυμπιακός τα κατάφερε όμως και πάλι. Βρήκε έναν ακόμη τρόπο για να χάσει ματς. Αυτή τη φορά οι τρεις κεντρικοί αμυντικοί του άφησαν στο 89' σε βαθιά μπαλιά αμαρκάριστο τον έναν από τους δύο επιθετικούς της Λιόν που υπήρχαν μέσα στη μεγάλη περιοχή του Νικοπολίδη. Άλλο ένα ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ αυτής της ομάδας, η οποία είναι προφανές ότι είναι άρρωστη.

Δεν φταίνε ούτε οι προπονητές ούτε τα αριστερά ούτε τα δεξιά μπακ ούτε η κακή άμυνα ούτε η αναιμική επίθεση. Φταίει ο μύθος, φταίει η ψυχολογία αυτής της ομάδας, η οποία μεταφέρεται από παίκτη σε παίκτη, από γενιά σε γενιά. Και χθες το βράδυ οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν... άντεξαν να μη χάσουν. Τους ήταν πολύ βαρύ. Το έφαγαν στο 89' και αν λέμε αν το ξαναέβαζαν στο 91' και έκαναν το 2-2, υπάρχει κανείς που θα πόνταρε πολλά λεφτά ότι στο 92' ή στο 93' δεν θα γινόταν το 3-2; Όλα τα υπόλοιπα για το ματς έχουν δυστυχώς μικρότερη σημασία. Τι έγινε δηλαδή που ο Ολυμπιακός έκανε ακόμη καλύτερο ματς από αυτό στη Μαδρίτη. Τι έγινε που πιθανόν, αν αναλογιστεί κανείς και τη δυναμικότητα του αντιπάλου, οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν την καλύτερη εμφάνισή τους σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό ματς.

Ή μήπως έχει καμία σημασία να μιλήσουμε για τις αλλαγές που άργησε να κάνει ο Σόλιντ. Αν δεν είχε μπει το γκολ του Γκοβού, θα υπήρχε θέμα συζήτησης για τον Νορβηγό; Απλώς και αυτός μπήκε γρήγορα στο πετσί του Ολυμπιακού και φοβήθηκε να ρισκάρει περισσότερο. Βλέπετε ο μύθος ή η κατάρα έχει επηρεάσει και αυτόν. Ετσι απλά.