Οι 7 λόγοι που η ΑΕΚ έφτασε σε έναν ανέλπιστο και απίστευτο θρίαμβο (Sportday / Μ.Τσόχος)

Πρόκειται για ένα ματς με τρία μέρη. Το πρώτο είναι από το 1' έως το 45', όταν ο Παναθηναϊκός έχει ξεχάσει να βγει στο γήπεδο και η ΑΕΚ χάνει τρομερή ευκαιρία να πάρει προβάδισμα στο σκορ. Το δεύτερο μέρος είναι από το 46' έως το 80', όταν ξεχνά η ΑΕΚ να εμφανιστεί με τη δική της σειρά στο τερέν. Είναι μάλιστα χειρότερη ακόμη και από τον Παναθηναϊκό του πρώτου ημιχρόνου. Το τρίτο μέρος είναι από τη στιγμή που ο Λυμπερόπουλος κάνει το 1-0. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού πάνε για ντουζ στο 85' και αυτό είναι απαράδεκτο. Υπάρχει βέβαια και μία πολύ σοβαρή σημείωση. Κακώς στο 0-0 δεν μέτρησε το γκολ του Γκέκα. Πάμε να δούμε όμως αναλυτικά μερικούς από τους λόγους για τους οποίους η ΑΕΚ νίκησε.

Μπαίνει στο γήπεδο με πολύ καλύτερη ψυχολογία και αποφασισμένη να πάρει το ματς. Είναι πολύ καλύτερη στο πρώτο ημίχρονο, δημιουργεί ευκαιρίες, φτιάχνει την ψυχολογία των οπαδών της. Γενικά οι παίκτες της ΑΕΚ σού δίνουν την εντύπωση ότι έχουν μάθει την ήττα του Ολυμπιακού μπαίνοντας στο γήπεδο, ενώ αυτοί του Παναθηναϊκού την έμαθαν στο ημίχρονο.

Ο Φερνάντο Σάντος δεν ρίσκαρε στο δεύτερο ημίχρονο. Αυτό εν τέλει του βγήκε. Αλλαξε πρόσωπα και όχι διάταξη. Πήγε με τη λογική να «αλλάξω πρόσωπα μήπως και ξυπνήσουν και τους υπόλοιπους». Τώρα που κέρδισε, δικαιώνεται. Αν είχε χάσει, θα λέγαμε ότι απλώς έβλεπε τα τρένα να έρχονται και δεν τα σταμάτησε.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο δίνουν ρεσιτάλ στον τρόπο με τον οποίο χάνονται οι ευκαιρίες. Ο Γκέκας, ο Παπαδόπουλος, ο Γκονζάλες, ο Ολισαντέμπε δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον Σορεντίνο και η μπάλα τούς τιμώρησε. Ο Μαλεζάνι μάλλον δεν μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο εκτός από τον σταυρό του για τον τρόπο με τον οποίο εκτυλίχθηκε το ματς.

Η ακύρωση του κανονικού γκολ του Γκέκα είναι ασφαλώς ένας από τους σημαντικούς λόγους που έχασε ο Παναθηναϊκός. Ετσι όπως εξελίχθηκε το ματς, αν εκεί είχε γίνει το 0-1, δύσκολα θα ερχόταν «άσος». Αν και το να πεις δύσκολα για αυτό το ματς, είναι υπερβολή. Πάντως δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να σταθεί μόνο σε μία οριακή φάση εκατοστών για να δικαιολογήσει το 3-0.

Το κρύο αίμα του Νίκου Λυμπερόπουλου. Βλέποντας στο πρώτο ημίχρονο τον Σοάρες, τον Μάλμπασα, τον Τσάνκο και τον Ιβιτς να χάνουν σημαντικές ευκαιρίες, όλο και περισσότερο καταλάβαινες ότι πρέπει να σκοράρει ο Νικόλας για να νικήσει η ΑΕΚ. Οταν έβαλε το γκολ στο 85' ακόμη και οι συμπαίκτες του απογειώθηκαν. Και να σκεφθεί κανείς ότι αυτός ο παίκτης βαπτίστηκε «λούζερ».

Δεν νοείται παίκτες επαγγελματίες σαν του Παναθηναϊκού να πηγαίνουν για ντουs στο 85'. Κι όμως πήγαν κι όμως δεν πάλεψαν να αλλάξουν τη ροή του ματς, έστω στα επτά οκτώ λεπτά που τους απέμεναν. Και δεν είναι ότι δεν το γύρισαν, αλλά εν τέλει έχασαν 3-0 και άντε τώρα, αν χρειαστούν ισοβαθμία με την ΑΕΚ στο τέλος του πρωταθλήματος είτε για τον τίτλο είτε για το Τσάμπιονς Λιγκ, να την έχουν υπέρ τους.

Ο,τι και να πεις γι' αυτό το ματς, η σκηνή με τον Μαλεζάνι να κάνει τον σταυρό του και να προσεύχεται τα λέει όλα. Ατιμο πράγμα η μπάλα, είναι ικανή να σε ξεφτιλίσει μέσα σε πέντε λεπτά. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να χάνει στο πρώτο ημίχρονο και να κερδίσει στο δεύτερο. Τελικά το πρώτο μέρος τελείωσε 0-0 και το ημίχρονο που έπρεπε να το πάρει -και μάλιστα με άνεση- το έχασε 3-0. «Πόρνη μπάλα» που έλεγε και ο Οσιμ.