Aυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο μες στο Σαββατοκύριακο δεν ήταν το «διπλό» της (καταπληκτικής) ΑΕΚ στην Πυλαία, ούτε το απερίγραπτο χάλι του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ, ούτε η απίστευτη αυτοχειρία του Πανελληνίου, ούτε τα σημάδια αποσύνθεσης που παρουσίασε ο Απόλλωνας στη Λάρισα, ούτε η «ο-παλιός-είναι-αλλιώς» εμφάνιση του Αμαρουσίου στη Ρόδο. Περισσότερο με εντυπωσίασε το ρεκόρ του Μιχάλη Κακιούζη στον αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Εστουδιάντες στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας (που δεν είναι δα Γκάλης σε ό,τι αφορά στο σκοράρισμα) πέτυχε 25 πόντους ως «έκτος παίκτης», με 5/7 δίποντα, 3/3 τρίποντα και 6/6 βολές, σε 18 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα συμμετοχής και οδήγησε την Μπάρτσα στο φαντασμαγορικό 100-66, επί ενός αντιπάλου, ο οποίος αγωνιζόταν μόλις πέρυσι στην Ευρωλίγκα.
Αλλά δεν το είπα καλά. Αυτό που με θάμπωσε δεν ήταν το ίδιο το ρεκόρ. Αυτό που με θάμπωσε ήταν ότι μάθαμε τις λεπτομέρειες του κατορθώματος σε χρόνο μηδέν του Κακιούζη.
Εξηγούμαι: η ισπανική ACB, με τη ζηλευτή οργάνωση, έχει στατιστικολόγους, οι οποίοι κρατάνε στα κιτάπια τους όλες τις λεπτομέρειες των αγώνων της Λίγκας. Λίγη ώρα μετά το φινάλε του αγώνα Μπαρτσελόνα - Εστουδιάντες άνοιξαν τον υπολογιστή τους και βρήκαν με πέντε «κλικ» ποιος είχε το προηγούμενο ρεκόρ σκοραρίσματος σε ανάλογο χρόνο συμμετοχής! Για την ιστορία, ήταν ο ξεχασμένος Πάκο Βάσκεθ της Μανρέσα, από την περίοδο 1997-98, με 23 πόντους σε 18:10. Επίσης, μας πάσαραν ένα κατεβατό, στο οποίο αναφέρουν άλλα παρόμοια κατορθώματα: ο Ντάνι Στρόνγκ της Φουενλαμπράδα έβαλε 27 σε 21:36 λεπτά, ενώ ο Ιβάν Κόλιεβιτς της Σεβίλλης πέτυχε 19 σε 11:53 λεπτά και κάποιος Μιγκέλ Ανχελ Λουρέιρο πρόλαβε να σκοράρει 18 πόντους σε 10 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα το... 1990-91. (Το απόλυτο ρεκόρ] σκοραρίσματος στα χρόνια της επαγγελματικής ισπανικής Λίγκας το έχουν δύο δικοί μας άνθρωποι, ο Ουόλτερ Μπέρι και ο Χένρι Τέρνερ, με 52 πόντους).
Στην υποδειγματική ιστοσελίδα τους, οι Ισπανοί απολογούνται, επειδή «δεν υπάρχουν στατιστικά για τα χρόνια πριν από το 1989». Δεν ρίχνουν μια ματιά στην αντίστοιχη του ΕΣΑΚΕ, για να παρηγορηθούν; Μόλις φέτος αξιώθηκε να δημοσιεύει ειδήσεις και συνεντεύξεις ο δικτυακός τόπος της πολύπλαγκτης ελληνικής Λίγκας. Για στατιστικά και «live» ενημέρωση παραπέμπει στην ιστοσελίδα του Γαλάνη, ενώ αν ψάχνεις λίστες με αριθμούς από το παρελθόν δεν βρίσκεις ούτε τα πιο βασικά. Αν λ.χ. βάλει το Σάββατο 60 πόντους ο Βασιλειάδης, οι μόνοι που θα γνωρίζουν αν πρόκειται για ρεκόρ θα είναι οι αριθμολάγνοι σαν τον αδελφό Καρύδα. Αν τα ψάχνει, ακόμα κι αυτός...
Πέρα απ' όλα αυτά, τα ξενιτεμένα Ελληνόπουλα συνεχίζουν να διαφημίζουν το ελληνικό μπάσκετ. Όχι μόνο οι φίρμες, αλλά και οι δευτεροκλασάτοι, όπως ο Βαγγέλης Σκλάβος, άνθρωπος της τελευταίας στιγμής στη νίκη της Βαλένθια επί της Mανρέσα (78-77). Μακάρι να γυρίσουν όλοι γρήγορα και να γυρίσουν βελτιωμένοι. Φέτος επέστρεψε στην Ελλάδα μόνο ο ευπρόσδεκτος Σπύρος Παντελιάδης, πολύ καλύτερος απ' ό,τι τον θυμόμασταν. Αλλά για την ΑΕΚ θα τα πούμε αύριο. Δεν φτάνουν δυο αράδες για αυτά που είδα το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη.