H μεγάλη ανατροπή της ΑΕΚ (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Στα μέσα του καλοκαιριού, οι οπαδοί της ΑΕΚ (έστω οι λίγοι που καταδέχονται να κοιτάξουν προς το Γαλάτσι) μιλούσαν ακόμα και για πιθανό υποβιβασμό. Τέλος του Οκτώβρη, οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι η αγαπημένη τους ομάδα έχει ελπίδες ακόμα και για τη δεύτερη θέση. Δεν είναι και μικρή η ανατροπή...

Ακόμα βέβαια κι αν η ΑΕΚ κατακτήσει το πρωτάθλημα της A1 ή προκριθεί στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας (διότι μόνο έτσι θα φτάσει ψηλότερα απ' ό,τι πέρυσι), θα υπάρχει πάντοτε ένας αστερίσκος. Δεν ήταν υποχρεωτικό να πουληθεί ο Νίκος Ζήσης. Δεν γράφω για τον Χατζή, διότι ο δικός του κύκλος μάλλον είχε κλείσει. Ο Ζήσης, όμως, θα μπορούσε να παραμείνει στο πόστο του, στο πόστο του ηγέτη δηλαδή, χωρίς να κοστίζει στην ομάδα ο κούκος αηδόνι.

Ωστόσο, τα 400 χιλιάρικα που μπήκαν στο ταμείο της ΚΑΕ από την πώλησή του στην Μπενετόν είναι «βαρύ χαρτί», για μια ομάδα που δεν έχει έσοδα από εισιτήρια, ούτε δυναμική για να γεμίσει το ταμείο της από χορηγίες. Όταν δεν μπορεί να συγκινήσει το ίδιο το κοινό της, δεν πρόκειται βέβαια να συγκινήσει τους σπόνσορες.
Η altera pars λέει ότι πιθανή γενναία επένδυση θα ζέσταινε και τον κόσμο (όπως στον Ολυμπιακό), αλλά η ΑΕΚ τη δοκίμασε και αυτή τη συνταγή στο παρελθόν, δίχως ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία. Οπότε, η οικογένεια Φιλίππου αποφάσισε να υιοθετήσει τη λογική «τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι» και να αφήσει κατά μέρος το όποιο ρίσκο.

Φαύλος κύκλος.

Επί του παρόντος, τώρα.

Η εικόνα την οποία παρουσίασε η ΑΕΚ στους αγώνες με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία ήταν απίστευτα καλή. «Απίστευτα», εννοώ «απίστευτα για ομάδα που φτιάχτηκε εκ του μηδενός, με 7 νέους παίκτες (στους οποίους θα προστεθεί και όγδοος) και με τον προπονητή της απόντα έως την 27η ημέρα της προετοιμασίας». Ετσι ξεκίνησε και ο Ολυμπιακός και δείτε τι εικόνα παρουσιάζει. Η ΑΕΚ της πρεμιέρας, όμως, ήταν να την πιεις στο ποτήρι.
Μεθοδική, σοβαρή, οργανωμένη, καλοκουρδισμένη, καλογυμνασμένη, ψύχραιμη, μια ομάδα που δεν θα έχανε από τον ΠΑΟΚ ακόμα κι αν έπαιζαν 40 μέρες. Σύμφωνοι, ο ΠΑΟΚ του Σαββάτου έπαιξε άσχημα και είχε ελλείψεις. Αλλά δεν είναι εύκολη υπόθεση να τον νικήσει κανείς εκτός έδρας και μάλιστα στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος.
Η ΑΕΚ έφερε πια σε πρώτο πλάνο τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα της περσινής ομάδας (Μπουρούση, Πελεκάνο), ενώ βρήκε τρόπους να αξιοποιήσει παίκτες αξιόλογους, αλλά αδικημένους από τις συγκυρίες, όπως ο Καλαμπόκης ή ο Παντελιάδης. Εφερε έναν θαυμάσιο για τα οικονομικά της δεδομένα Αμερικανό, τον Κόπενραθ, αλλά και δύο καλούς κοινοτικούς, τον δοκιμασμένο Ρίματς και τον γκαρντ-εύρημα Χάτζατζ. Κι όλα αυτά με ψίχουλα. Στα ενδότερα της ομάδας λέγεται ότι το αφεντικό «αποφάσισε να δώσει κάτι παραπάνω» για να φέρει καλό Αμερικανό γκαρντ, αν και νομίζω ότι θα προτιμούσε να χρησιμοποιήσει τον μισθό του κρυόπλαστου Ταμίρ, ώστε να μείνει χώρος και για τον μικρό, τον Παπανικολάου.
Αυτή τη στιγμή, τέλος Οκτώβρη, η ΑΕΚ φέρει ήδη τη σφραγίδα του προπονητή της. Θα συνεχίσει έτσι όταν αρχίσει η Ευρωλίγκα ή μήπως της πέσουν βαριά τα δυο καρπούζια; Και μία ακόμα απορία, πιο καίρια: θα κόψει απόψε στο Γαλάτσι περισσότερα από τα (ακριβώς) 800 εισιτήρια του προηγούμενου αγώνα με τον Παναθηναϊκό;