Περί του ρόλου του βιβλίου στο ελληνικόν ποδόσφερον (Sportday / Δρ.Φουρκέτας)

Αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες βεβαίως, φοβούμαι ότις τα πράγματα εκτραχυλύνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο και μπορεί να πάνε κατά διαόλου αμα δεν πάνε και χειρότερα, γιατίς αφτή η φάμπρικα που άνοικσε η διοίκηση του Ιωνικού θα ρίκσει το επίπεδο ολονώνε των εμπλεκομένωνε με το παιχνίδι και αμας πέσει το επίπεδον, δεν θα έχουμε μούτρα να πάμε παραπέρα και να πσονίσουμε από ντιούτυ φρή, να πούμε.

Πάει ο πρόεδρας του Ιωνικού και χαρίζει στον προπονητήν του φίδη ένα βλιβλίο με εικόνες, που δεν είναι ούτε ο Πλειμπόης, ούτε ο Μαχίμ, ούτε άλλο τέτοιο εικονογραφημένο. Και αρωτάω εφθέος. Που πάμε; Θα κάνουμε τα γήπεδα αναγνωστήρια ή βλιβλιοθήκες, όπου για να μπούνε μέσα οι φιλάθλοι θα δίνουνε εκσετάσεις και θα διαβάζουνε και θα κάνουνε φροντιστήρια και θα τους μασάει τα εβρά η παραπαιδεία; Και στην κερκίδα, αντίς να ρίκσουνε κανένα μπινελίκι, αντίς να ρίκσουνε κανένα καπνογόνο, καμία μπούφλα, θα μου γίνουνε κότες που θα κοιτάνε να ανταλάσουνε τα ΣΟΣ.
Μα είναι πράματα αφτά; Δηλαδής, θα φτάσουμε στο έσχατο σημείον κατάφτωσης και ντροπής να βλέπουμε τον Ανατολάκην να μιλάει με τον Μπούρμπον για τον στρουχτουραλισμό του Λεβί Στράους που έβγανε και τα τζήν ή θα βλέπουμε τον Αντεγειά και τον Χατζηχρίστο να τσακώνονται για τον Σέκσπιρ; Αίσχος και τέτια κατάντια ούτες στον οχτρό μου να μην του τύχει τέτοιο κακό. Από σήμερα λιπόν ηγούμαι μίας εκστρατείας για να φύγουνε τα βλιβλία από τα αποδυτήρια και τα γήπεδα, γιατίς αλλιώς θα δηλητιριαστούνε οι πέχτες και θα βλέπουμε πράγματα που θα τρίβουμε τα μάτια μας από την εχπληκση. Εφτυχός υπάρχουνε και παρήγορα σημάδια και κσέρω τι σας λέω, αφού έκσω από το γήπεδο του Ακράτηγου στα Λιόσα υπάρχει ένα σύνθημα που είνε γραμμένο με μεγάλα μάβρα γράματα. Και δεν είναι απλά ένα σύνθημα, αλλά μια προφητεία γιαφτουνούς που καταλαβαίνουνε που λέη καθαρά «ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΚΟΥΦΑΛΕΣ». Και είναι παρηγοριά να περιμένεις τον ερχόμενο να γυρίσει και να ανοίκσει πάλι κενούργιους δρόμους στο ποδόσφερο.

Επίσης, θέλω να υπογαμμίσω ότις αμα δεν είσαι λίγο μαμούνις, δεν πρέπει να μπλέκεσαι με τα παραγοντικά, το οποίον σημένει ότις αμα δεν έχεις περάσει το λιγότερον τρία χρόνια από επιμορφοτικά ιδρύματα για να μάθεις τα κόλπα, τοτενές μπορείς να γίνεις κανένας παράγον τύπου Χούλης που τονε ταχτοποιήσανε κανονικά εκεί στη Σαλονίκη και του τα μασήσανε κανονικά, έτσι που να τονε κάνουνε από Χούλη, φτωχούλη. Εντάκσει, από την καλή σου την καρδιά πας να βοηθήσεις. Βοήθα ρε παιδί μου, δώσε τα λεφτά σου σε ένα γνώστη να τα νοικοκυρέπσει, αλλά μη ζητάς και τα ρέστα από πάνω. Εδώ είναι «έπαικσες και έχασες», δεν είναι μηχάνημα του καφέ που όσο του ρίχνεις κέρμα, κερδίζεις. Εδώ ρίχνεις ένα σωρό λεφτά και άπακς και δεν έχεις το κατάλληλο μαρκετερινγκ που λένε, δηλαδής να κσέρεις πέντε έκσι πλαινούς, δυό τρία μεγαλοκοράκια, αμας τέλος πάντων δεν έχεις ένα δυό έμπιστους να σου στήσουνε μερικά ματσάκια με ιπσιλήν απόδοση, τότενες θα μείνεις για πάντοτες Χούλης. Ταφτα και διατελώ ντούρος εις τας επάλκσεις της ενημέρωσης ες αεί, εκσον από τις αργίες.