Ωραία ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή εβδομάδα της χρονιάς (εβδομάδα της Ευρωλίγκας εννοώ, μιας και οι άλλες διοργανώσεις είναι χρήσιμες μόνο όταν φτάνεις στα πλέι οφ), μέχρι που ήρθε ο Ολυμπιακός και έδωσε μια γερή κλοτσιά στην καρδάρα με το γάλα. Λερώθηκε, βέβαια, μόνο ο ίδιος, μιας και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ βρίσκονται κιόλας πολλά χιλιόμετρα μπροστά του σε αυτόν τον γοητευτικό μαραθώνιο.
Ηλπιζα ότι θα δω τρία συγκροτήματα ανταγωνιστικά –τουλάχιστον αυτό– για να μας χαρίσουν χαρά και ζεστασιά όλον τον χειμώνα. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τους αγώνες μιας ομάδας βαθμολογικά αδιάφορης και αγωνιστικά διαλυμένης, που ταξιδεύει γνωρίζοντας ότι θα επιστρέψει με 25άρα στην καμπούρα της και φιλοξενεί τους εκλεκτούς του ευρωπαϊκού μπάσκετ με κρυφή ελπίδα να κλέψει ένα, δύο ματσάκια για να αποφύγει τα αρνητικά ρεκόρ.
Ο Ολυμπιακός έχει παίξει αυτόν τον θλιβερό ρόλο στο πρόσφατο παρελθόν, η ΑΕΚ λίγο παλιότερα, ο Παναθηναϊκός ποτέ. Να γιατί χαίρει γενικής εκτίμησης στην Ευρώπη. Δεν είναι μόνο τα τρία τρόπαια και τα επτά φάιναλ φορ. Είναι και η ευπρόσωπη παρουσία του σε χρονιές δύσκολες. Περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα της γηραιάς ηπείρου, ο ΠΑΟ είναι το ζωντανό σύμβολο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Από την πρώτη χρονιά του κιόλας (1993-94), διεκδίκησε τον τίτλο και έφτασε στα ημιτελικά. Απουσίασε από την κορυφαία διοργάνωση μόνο όταν τον χτύπησε η παράξενη λαίλαπα Μάλκοβιτς. Οταν ο «Μπόζα» έβαλε το κολοσσιαίο «εγώ» του πάνω από την πρόοδο του Παναθηναϊκού, έστειλε τους θριαμβευτές του 1996 σε άλλες ομάδες και τη (μέχρι που εκδιώχθηκε) δική του στο Σαπόρτα.
Ο πρωταθλητής Ελλάδας θα πάει και φέτος ψηλά. Στη μάχη των εντυπώσεων της πρώτης αγωνιστικής ήταν δίχως αμφιβολία ο νικητής, μαζί με τη Μοντεπάσι Σιένα, η οποία άλωσε τη Μόσχα. Η ΤΣΣΚΑ φαίνεται ότι υποφέρει ακόμα από το σοκ του χαμένου περσινού φάιναλ φορ και, όσον αφορά και στο υλικό της, συγκριτικά υστερεί. Την ερχόμενη εβδομάδα θα τη δούμε στο ΟΑΚΑ και θα τη μετρήσουμε καλύτερα.
Η φιναλίστ του 2005 Ταού αποδείχθηκε ισχυρή και χωρίς τους Ιβάνοβιτς, Ματσιγιάουσκας, η Κλιμάμιο το πάλεψε στη Βιτόρια αλλά κατέρρευσε στο τέλος, η Ρεάλ έπεισε απέναντι στη Μάλαγα. Οι άλλοι μεγάλοι (Μακάμπι, Μπαρτσελόνα, Μπενετόν) είχαν εύκολο έργο, οπότε είναι νωρίς για να κριθούν. Η Μπάρτσα, πάντως, έδειξε ισορροπημένη, σοβαρή και με πολλές λύσεις στον πάγκο της. Θα είναι από τα φαβορί.
Ο Ολυμπιακός, τα είπαμε και χθες, θα χρειαστεί καιρό και αλλαγές για να αποδειχθεί αξιόμαχος. Ούτως ή άλλως, γνώριζε ότι μάλλον ξεκινά με 0-2 (απέναντι σε Μπαρτσελόνα, Μακάμπι), οπότε έχει ακόμα χρόνο για να ανασκουμπωθεί. Ομως με τέτοιες εμφανίσεις δεν πρόκειται να συσπειρώσει εύκολα το κοινό του.
Οσον αφορά στην ΑΕΚ, το πρώτο δείγμα δεν υπήρξε ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, ούτε αποθαρρυντικό. Για μια ομάδα που τώρα χτίζεται, ομάδα άπειρη και νεανική σε όλα τα επίπεδα, ομάδα δίχως κόσμο, τα σκαμπανεβάσματα είναι αναμενόμενα. Το ζητούμενο είναι να ξεπεράσει ορισμένα από αυτά δίχως απώλειες, όπως έκανε την Τετάρτη κόντρα στην επικίνδυνη Στρασμπούρ. Φασούλι το φασούλι μπορεί να γεμίσει το σακούλι της όσο χρειάζεται, για να αποτελέσει «εισιτήριο» για την επόμενη φάση. Κακώς άργησε τόσο η «Ενωση» να αποκτήσει δεύτερο Αμερικανό, τουλάχιστον όμως τον φέρνει πριν χάσει πολύτιμο έδαφος. Δεν θα είναι δα απώλεια ολκής πιθανή ήττα από την Κλιμάμιο την Τετάρτη στην Μπολόνια.
Μήπως γίνεται τώρα να δανειστεί και φιλάθλους από κάπου αλλού; Τότε θα ενισχυθεί στ' αλήθεια! Φαντάζεστε την ΑΕΚ (την περσινή, για παράδειγμα) με το φανατικό και πιστό κοινό του Αρη στο πλευρό της;