Η καλύτερη και ο καλύτερος (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Η Λάρισα είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και ο Όλιβερ Μακόρ ο MVP του –ίσως ο πιο φορμαρισμένος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στην Ελλάδα. Η ΑΕΛ πέτυχε εναντίον του Ατρομήτου την πιο εντυπωσιακή νίκη της χρονιάς. Με τα νεύρα τεντωμένα από τη διαιτησία του Στυλιαρά στην Ξάνθη, με αντίπαλο έναν εξαιρετικό Ατρόμητο, που ήταν για μία ώρα καλύτερος, με ένα γκολ (και μάλιστα απίστευτο) στην πλάτη, μια νεοφώτιστη θα κατέρρεε, αλλά η Λάρισα μόνο με νεοφώτιστη δεν μοιάζει. Πετυχαίνοντας τρία γκολ σε δέκα λεπτά –τρία, γιατί το τρίτο του Κυπαρίσση, που δεν μέτρησε, ήταν 100% έγκυρο – η ΑΕΛ θύμισε τη στόφα της παλιάς πρωταθλήτριας.

Μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα τέτοια νίκη δεν έκανε κανένας, ίσως γιατί κανένας δεν αγωνίζεται όπως η Λάρισα του Δώνη, δηλαδή πειθαρχημένα, σοβαρά, γρήγορα. Αν το ποδόσφαιρο ήταν καλλιστεία, η ΑΕΛ θα έβγαινε πρωταθλήτρια, αφού κάθε Κυριακή τα παιχνίδια της είναι από θεαματικά μέχρι υπέροχα και ποτέ βαρετά. Η Λάρισα αποδεικνύεται δυνατή, έτοιμη, ελκυστική, αντάξια των προσδοκιών: δεν υπάρχουν πολλές ομάδες για τις οποίες μπορεί να το πει κανείς αυτό.

Όπως δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με την προσωπικότητα και την κλάση του Όλιβερ Μακόρ. Ο θηριώδης Όλιβερ δεν είχε πρόβλημα με το «κλειστό» ποδόσφαιρο που ζητούσε ο Βαγγέλης Βλάχος και βολεύτηκε περίφημα και στο 4-3-3 του Σάκη Τσιώλη. Ο σπουδαίος αυτός παίκτης αποδεικνύει ότι όταν ξέρεις τι δουλειά σου δεν περιορίζεσαι από συστήματα και δεν έχεις πρόβλημα με τις διατάξεις. Μπορείς να παίζεις καλά με όλους τους προπονητές, προσπαθώντας να κάνεις τη διαφορά. Γι' αυτό υπάρχεις και όχι για να διευκολύνεσαι από το σύστημα, ούτε για να απαιτείς να λειτουργούν όλα στα μέτρα σου.
Αυτά ήταν για μένα τα σοβαρά συμπεράσματα της ένατης αγωνιστικής. Οι μεγάλοι κατάφεραν όλοι και νίκησαν, σε ματς που δεν σηκώνουν κρίσεις. Ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκαν με αντιπάλους κατώτερους του αναμενομένου. Ο ΠΑΟ έπαιζε με τον ΟΦΗ.