Μπάλα ναι, ποδόσφαιρο λίγο (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Για ποιους λόγους θα έπρεπε κάποιος να πάει στο γήπεδο, όταν η θερμοκρασία θύμιζε σκανδιναβικό χειμώνα; Ας τους δούμε.

Ξάνθη–Ιωνικός: Ο Περόνε, με ένα όνομα βγαλμένο από τα 70's, χορεύει τανγκό με την μπάλα στον αγωνιστικό χώρο–τσουλήθρα του γηπέδου των Πηγαδιών και σκοράρει, έχοντας κάνει το κοντρόλ της χρονιάς. Φεύγει από το γήπεδο με το χαμόγελο της επιτυχίας του ανθρώπου που είναι βέβαιος ότι έκανε τη φάση της χρονιάς. Ίσως και της ζωής του.

Παναθηναϊκός-Καλαμαριά: Ο Κλέιτον έχει ξεφορτωθεί με μια προσποίηση τον πανταχού παρόντα Γκαλίνοβιτς και σουτάρει δυνατά προς την αριστερή γωνία του τέρματος του ΠΑΟ. Είναι έτοιμος να πανηγυρίσει, όταν ο Φίλιππος Δάρλας με την εκρηκτικότητα του νεαρού της ηλικίας του πετάγεται προς την μπάλα σαν ήρωας γιαπωνέζικου κόμικ. Το 1-0 σώζεται, ο ΠΑΟ αναπνέει από ανακούφιση.
Ηρακλής-Λάρισα: Ο Ζοέλ Επαλέ σκοράρει για πέμπτη συνεχή αγωνιστική! Αυτή τη φορά, από το ανεξάντλητο ρεπερτόριό του μας χαρίζει ένα απίστευτο χτύπημα φάουλ από περίπου 30 μέτρα. Λίγο αργότερα, με ένα δεύτερο χτύπημα φάουλ δίνει στον Γιώργο Γεωργιάδη τη δυνατότητα να βρει τον δρόμο για τα δίχτυα. Η Θεσσαλονίκη κάνει καλό και στους δύο.

Πανιώνιος–ΟΦΗ: Ο Βάνιακ σταματάει δύο φορές στην ίδια φάση τους επιθετικούς του ΟΦΗ και έπειτα πατάει με τα χέρια του το γήπεδο για να καταφέρει να σηκωθεί. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Σηφάκης εκτοξεύεται σαν Σπάιντερμαν πρώτα για να σταματήσει το σόλο του Ναλιτζή και μετά για να στερήσει από τον Όραβεκ το γκολ της πιθανής νίκης του Πανιωνίου. Τους χωρίζουν περίπου 15 χρόνια. Τους ενώνει η ίδια τρέλα. Αυτή του τερματοφύλακα.

Καλλιθέα–ΠΑΟΚ: Η Καλλιθέα εκτελεί το πρώτο κόρνερ της. Ο Ζαγοράκης καλύπτει το δεξί δοκάρι. Η άμυνα του ΠΑΟΚ (άπειρη και επιπόλαια) «βγαίνει» μετά την πρώτη επέμβαση του Χασιώτη, τη στιγμή που η φάση δεν έχει τελειώσει. Δευτερόλεπτα αργότερα ο Ζαγοράκης, ο οποίος δεν έχει φύγει από τη θέση του, είναι εκεί που πρέπει για να σώσει τον «Δικέφαλο» από την ισοφάριση. Η σοφία του τον κράτησε στη γραμμή.

Για ποιους λόγους άξιζε να αντέξει κανείς το κρύο; Για να δει κάποιους παίκτες να δείχνουν πόσο μπάλα (και πόσο διαφορετική μπάλα) ξέρουν. Ομως ποδόσφαιρο είναι κάτι άλλο. Είναι αυτό που έπαιξε η Μπάρτσα στη Μαδρίτη. Τέτοιο αμφιβάλλω αν θα δούμε ποτέ.