Η πτώση του Τιμ και η «τίμια κάθαρση» (Sportday / Δ.Ελευθεράτος)

Η ετυμηγορία του αθλητικού δικαστηρίου απλώς υπενθυμίζει στους εναπομείναντες εθελοτυφλούντες ότι οφείλουν να επιλέξουν. Ποιον ακριβώς χαρακτηρισμό προτιμούν: υποκριτές ή ηλίθιοι;

Άλλη μία τυπική επισφράγιση του... πασίγνωστου! Το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο της Λωζάννης επέβαλε δύο χρόνια αποκλεισμού στο τέως «ιερό τέρας» του αμερικανικού στίβου, τον Τιμ Μοντγκόμερι, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 2002 είχε καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα. Επίτευγμα «επικό» και... βιοχημικό. Ο επαγγελματικός πρωταθλητισμός των «υπερανθρώπων» έχει προ πολλού απολέσει τα όποια φύλλα συκής διέθετε. Η ετυμηγορία του αθλητικού δικαστηρίου απλώς υπενθυμίζει στους εναπομείναντες εθελοτυφλούντες ότι οφείλουν να επιλέξουν ποιον ακριβώς χαρακτηρισμό προτιμούν: υποκριτές ή ηλίθιοι; Στη χθεσινή «SportDay», το κείμενο της Ρούλας Βλασσοπούλου και της Μαρίας Λιάσκα εμπεριέχει ορισμένες άκρως ενδιαφέρουσες πτυχές της υπόθεσης Μοντγκόμερι. Αξίζει να εστιάσουμε σε αυτές. Καθεμία από τις συγκεκριμένες σημαντικές «λεπτομέρειες» μας ωθεί να τροποποιήσουμε κάποια γνωστή παροιμία ή ρήση. Έχουμε και λέμε:

«Πρόβατο βγήκε απ' το μαντρί, USADA θα το φάει»: βασική αρχή της λειτουργίας κάθε σπείρας -από τις συμμορίες του Μπρονξ μέχρι τα «καθωσπρέπει» επιτελεία που φτιάχνουν «βιονικούς» ρέκορντμαν- είναι πως ρισκάρεις πολλά εάν εγκαταλείπεις τους παλιούς «προστάτες» προς αναζήτηση νέων. Ο Τιμ, αλλά και η τέως καλή του Μάριον Τζόουνς (κινδυνεύει άμεσα κι αυτή), έπαιξαν το κεφάλι τους κορώνα-γράμματα το 2003. Τότε «τα έσπασαν» με τον προπονητή τους Τρέβορ Γκράχαμ. Ο άνθρωπος προφανώς σέβεται τον εαυτό του και τους κώδικες τιμής της «πιάτσας». Φρόντισε να «δώσει» τον Τιμ, ώστε να τον «περιλάβουν» USADA και WADA (αμερικανικός και παγκόσμιος, αντιστοίχως, οργανισμός αντιντόπινγκ). Αν σας ξενίζουν οι περί σπείρας αναφορές, σας λέμε το εξής: στις ΗΠΑ είναι κοινό μυστικό ότι η BALCO θα είχε μείνει ανενόχλητη εάν άλλες «ομοειδείς» εταιρείες δεν είχαν κινήσει τα νήματα εναντίον της, ενοχλημένες από την εξέχουσα -σχεδόν «μονοπωλιακή»- θέση που κατείχε στην αγορά. Ξέρετε τι είχε πει πριν από πολλά χρόνια απόστρατος Ελληνας λιμενικός; «Ανάθεμα κι αν θα περιορίζαμε το λαθρεμπόριο στο Ιόνιο, εάν οι λαθρέμποροι δεν κάρφωναν ο ένας τον άλλον». Ιδια ήθη. Ε, δεν φαντάζομαι να αναρωτηθεί κανείς πόσο κοντά βρίσκεται το Ιόνιο Πέλαγος με τις ΗΠΑ. Ρωτήστε Τζέκο, Κεντέρη, Θάνου, που έκαναν τη Κορινθία όμορη με το Σικάγο!

«Κράτα με να σε κρατώ, να πλουτίσουμε κι οι δυο»: το αντάλλαγμα που είχε ζητήσει προ πενταετίας ο περιλάλητος Βίκτορ Κόντε από τον Τιμ, για να τον κάνει παγκόσμιο πρωταθλητή, ήταν να προωθήσει το ΖΜΑ, προϊόν της BALCO . Απολύτως λογικό. Για την Αμερική μιλάμε. Την Εδέμ της ελεύθερης αγοράς, εκεί όπου δίχως άμεση ανταποδοτικότητα δεν κινείται τίποτε. Κοτζάμ Τζορτζ Μπους -ο νυν πλανητάρχης- και δεν ξέφυγε από τον κανόνα. Για να τον χρηματοδοτήσουν και να τον προωθήσουν οι πετρελαϊκές εταιρείες, τότε που εκείνος ήταν κυβερνήτης του Τέξας, απαιτούσαν άμεση ανταπόδοση: την αναπροσαρμογή των επιτρεπόμενων ορίων ρύπων. Η BALCO θα έκανε σκόντο σε θέματα αρχής; Μην κοιτάτε που σε άλλες χώρες, περισσότερο... ρομαντικές, διάφοροι «προστάτες» των «υπερανθρώπων» αρκούνται σε πολιτικά οφέλη. Εκαστος στο είδος του εμπορίου του.

«Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί μαύρο μπλουζάκι»: ο αθεόφοβος Κόντε το 2000 δεν δίστασε να μοιράσει στα μέλη του επιτελείου που είχε αναλάβει τη μετάλλαξη του Τιμ μαύρα μπλουζάκια, στα οποία αναγραφόταν «Επιχείρηση παγκόσμιο ρεκόρ». Ετσι, για να μη μείνει καμία αμφιβολία περί του τρόπου με τον οποίο επιτυγχάνονται τα ρεκόρ! Την επάρκεια του συμβολισμού εγγυάται η παρουσία μιας «προσωπικότητας» στη θαυματουργή εκείνη ομάδα: του Τσάρλι Φράνσις, παλιού γυμναστή του Μπεν Τζόνσον! Κατά τα άλλα, «ενδείξεις» δεν υπήρχαν νωρίς, έτσι;
«Τα ίδια και τα ίδια, μας πρήξαν τα γονίδια»: ξέρετε πώς «εξηγούσε» ο Τιμ την ταχύτητά του; Την κληρονόμησε -έλεγε- από τη μαμά του, η οποία κάποτε κυνήγησε έναν λαγό, έως ότου το άτυχο τετράποδο ψόφησε. Τς, τς, τς, πόσο «ρηχός» λαός είναι αυτοί οι Αμερικανοί. Είδατε τι παθαίνουν για να μην έχουν ιστορία ανά τους αιώνες; Το ρίχνουν -κι αυτοί- στα γονίδια, αλλά μόλις και μετά βίας φθάνουν μια γενιά πίσω! Εδώ κάποιοι δικοί μας -και δικές μας- λένε πως κερδίζουν χρυσά μετάλλια χάρη στον Ευκλείδη και τον Αριστοτέλη. (Όσοι δεν κερδίζουν μάλλον είχαν... άλλους προγόνους).

«Κάλιο τέσσερις και τέλος παρά στην καρδιά το βέλος»: για να μην ξεχνιόμαστε, ο Κόντε δέχθηκε να «ξεμπερδέψει» με τέσσερις μήνες φυλακής, προκειμένου να μη γίνει δίκη. Το θέμα δεν είναι ασφαλώς η δική του επιλογή (σκεφθείτε τι είχε να κρύψει!), αλλά η προσφορά που του έγινε εκ μέρους της αμερικανικής Δικαιοσύνης. Ανεξήγητο; Οχι δα! Η διεθνής σταυροφορία εναντίον του ντόπινγκ είναι αναγκαστική κι ελεγχόμενη. Θυσιάζει πρόσωπα για να παραδώσει αμόλυντη, δήθεν, τη βιομηχανία κατασκευής πρωταθλητών στους εύπιστους του μέλλοντος. Όσους βρεθούν. Στα καθ' ημάς, τη δικαστική «επιείκεια» αντικαθιστά η πολιτική... σχιζοφρένεια! Αυτομαστίγωμα για το πέπλο σιωπής που είχε καλύψει τη δραστηριότητα του Τζέκου, αλλά και ευχές να... αθωωθούν οι «αθλητές μας»! Πώς είπατε; Ιονέσκο; Οχι, εισήγηση του προέδρου της διακομματικής επιτροπής του ελληνικού Κοινοβουλίου...

«Έχω ξοφλήσει», ψέλλισε ο Τιμ όταν πληροφορήθηκε τα καθέκαστα. Λέτε η απόγνωσή του να αποτρέψει τους επίδοξους Μοντγκόμερι του μέλλοντος; Μην το ελπίζετε. Εδώ δεν απέτρεψε η τραγωδία της Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ, η οποία είχε χάσει σε χρόνο ρεκόρ (αυθεντικό, αυτό) τη θηλυκότητά της και, σε λίγα χρόνια, τη ζωή της. Πάντα τα θύματα θα ελπίζουν πως δεν θα εντοπιστούν, πάντα οι έμποροι θα τους ενθαρρύνουν. Αυτό θα γίνεται όσο η βιομηχανία παγκόσμιας εξαπάτησης θα βρίσκει κάμποσα ευήκοα ώτα και αποσβολωμένα -από τον θαυμασμό- ανοικτά στόματα. Για τα κατασκευασμένα κλέη των σκευασμάτων...