Τη Δευτέρα έγραψα από το σπίτι, δεν ήρθα στην εφημερίδα και πλέον σκέφτομαι πολύ σοβαρά να μην ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί. Έμεινα σπίτι για να φτιάξω με τα χεράκια μου δυο κουραμπιέδες, να ανοίξω φύλλο και να ετοιμάσω δυο μπουτάκια αρνίσια στον φούρνο, ακολουθώντας μια παραδοσιακή συνταγή του Πέτρου Κωστόπουλου. Περίμενα ότι κάποιος από όλους αυτούς που δουλεύουν μαζί μου θα θυμηθεί να μου πει ένα «χρόνια πολλά» περνώντας από το φτωχικό μου. Δεν το έκανε κανένας…
Με άφησαν μόνο μου τη μέρα που γιόρταζα, σαν τη Χρύσπα, που στη γιορτή της (το είχα διαβάσει στην «Τraffic») δεν είχε πάει κανένας από αυτούς που εμφανίζονται μαζί της στο «Studio Πειραιώς», λες κι έχει τον ανθρωποδιώχτη. Ούτε η Κοκκίνου ούτε η Καλομοίρα ούτε ο Στάμος ούτε καν ο Τσαλίκης. Αυτός ο τελευταίος είναι ο μόνος δικαιολογημένος.
Δεν ξέρω αν είδατε αυτές τις μέρες τηλεόραση. Αν το κάνατε, θα βλέπατε γενικώς Τσαλίκη και λίγο απ' τα άλλα. Υπήρχε Τσαλίκης στη Μελέτη, Τσαλίκης στη Μαγγίρα, Τσαλίκης στην Αλιμπέρτη, Τσαλίκης παντού! Ο άνθρωπος ξεπέρασε και τον Σαράφη (στα Τρίκαλα, στο Παρίσι...). Λες και δεν πάει ο κόσμος στα μαγαζιά και τα θέατρα στα οποία εμφανίζεται και αποφάσισε να γυρίσει ο ίδιος πόρτα πόρτα για να πει χρόνια πολλά. Και τι ωραία playback που τραγουδούσε! Αλάνθαστος...
Με ξέχασαν όλοι οι κάφροι της εφημερίδας στη γιορτή μου και είμαι όλο νεύρα. Έπαθα και μια ταραχή με τα εορταστικά, α πα πα πα, δεν μπορώ. Θα γίνω βουδιστής…
Ποιο ήταν το καλύτερο εορταστικό πρόγραμμα; Μακράν αυτό του τηλεοπτικού καναλιού TRT, που μεταδίδεται στην περιοχή της Θεσσαλίας και οι κάτοικοι που το παρακολουθούν αποκαλούν χαϊδευτικά Τουρουτούρου!
Εκεί εμφανίστηκαν για να γιορτάσουν με τους τηλεθεατάς (που λέει κι ο Κώστας Πολυχρονίου) τα Χριστούγεννα δύο σταρ του ελληνικού πρωταθλήματος: ο γενικός διευθυντής της Λάρισας Νίκος Λυράκης και ο επιθετικός (ή κάτι τέτοιο, θα σας γελάσω…) Στάθης Αλωνεύτης.
Θα πίστευε κανείς ότι συνέβησαν στην εκπομπή τα συνηθισμένα. Ότι π.χ. εμφανίστηκε ο Τσαλίκης ή ότι η παρουσιάστρια συγκινήθηκε σαν τη Σεμίνα ή ότι σηκώθηκε κάποια στιγμή ο Αλωνεύτης και χόρεψε ζεμπεκιά ή τσάμικο. Αμ δε! Το κόνσεπτ της εκπομπής ήταν χρόνια μπροστά.
Τιμώντας τη γέννηση του Χριστού σε περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, την ψυχαγωγία των καλεσμένων ανέλαβαν κοπέλες που, ντυμένες ως χανούμισσες (σημειολογικά το πράγμα παραπέμπει και στην παλιά αγάπη του Λυράκη, δηλαδή την ΑΕΚ), χόρευαν μπροστά τους διάφορα οριεντάλ! Κάποια στιγμή η παρουσιάστρια (μια γλυκύτατη κοπέλα) ρώτησε τον Λυράκη τι δώρο έκανε η ΠΑΕ στον Κύπριο ποδοσφαιριστή κι όταν αυτός απάντησε «την αγάπη μας», για να παρηγορήσει τον νεαρό Στάθη για το γεγονός (ποιος άλλωστε θα ήθελε τέτοιες μέρες αντί για δώρο Χριστουγέννων την αγάπη του Λυράκη;) η παρουσιάστρια έβαλε μία από τις κοπέλες να χορέψει για λογαριασμό του (και μόνο γι' αυτόν) ένα χορό της κοιλιάς. Με αποτέλεσμα η φάτσα του να γίνει πιο ροζ και από τη φανέλα που φορούσε!
(Ο Αλωνεύτης έμοιαζε να φορά κάτι σαν τη φανέλα της ομάδας –επειδή είναι κοντούλης, είναι δύσκολο να πει κάποιος αν φορούσε μια φανέλα με κοντό ή μακρύ μανίκι–, ενώ ο Λυράκης ήταν ένας κούκλος, καθώς εμφανίστηκε με ένα δίχρωμο πουκάμισο, γαλάζιο με άσπρο γιακά, από αυτά που έκανε της μόδας αρχικά ο Χρήστος Ζαμπούνης και στη συνέχεια ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Για να μην ανησυχείτε, έφαγε καλά!)
Όμως το σόου είχε κι άλλα. Κάποια στιγμή οι παρουσιαστές έφεραν στον Αλωνεύτη ένα ναργιλέ για το καλό της μέρας (δεν κάνω πλάκα…) και ξάπλωσαν τον παρευρισκόμενο γυμναστή της ΑΕΛ σε κάτι μαξιλάρες στο πάτωμα, για να χορέψει και σε αυτόν μία από τις χανούμισσες τον χορό της κοιλιάς –σε ακόμα πιο extreme εκδοχή! Το όλο πράγμα παρέπεμπε σε ένδοξες στιγμές ενός «Baby O» ή ενός «Κλαμπ Ανατολή» («χορός 30 ευρώ, αλλά απαγορεύεται να αγγίζετε») κι αν ύστερα από όλα αυτά η ΑΕΛ δεν υποβιβαστεί, θα πρόκειται περί θαύματος. Ακόμα κι ο καλός Ιησούς θα πρέπει να τα πήρε στο κρανίο, γιατί του έκαναν στα γενέθλια αραβικό μουσουλμανικό γλέντι! Πόσο χιούμορ μπορεί να έχεις…
(Δύσκολα, πάντως, θα γλιτώσουν από την οργή του Θεού, καθώς το σόου μεταδόθηκε και σε επανάληψη…)
Δυστυχώς δεν έχω το απαραίτητο κέφι για να σας περιγράψω τις σκηνές καλύτερα μετά το φτύσιμο που έφαγα από τα στελέχη της εφημερίδας. Τέτοιο καψώνι χριστουγεννιάτικα, μόνο εγώ και ο εικονιζόμενος Ολισαντέμπε μπορούμε να αντέξουμε. Τον καημένο τον Πολωνό... Ενώ είχε πακετάρει τα πράγματα για να φύγει για το Πόρτσμουθ, όπως βλέπετε στο σκίτσο, γύρισε πίσω και δεν ξέρει και το γιατί.
(Μεταξύ μας, ακόμα κι αν διάβαζε την «Αθλητική Ηχώ», που είχε χθες τίτλο «Ιδού η αλήθεια για τον Ολισαντέμπε», πάλι δεν θα καταλάβαινε τίποτα! Το γράφει άλλωστε και η εφημερίδα, που χαρακτηριστικά αναφέρει στο ρεπορτάζ ότι «κανείς δεν κατάλαβε ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στο ναυάγιο (sic) της μετακίνησης του Μανόλη». Ετσι είναι η αλήθεια. Σκληρή και καμιά φορά ακατανόητη. Σαν μετακίνηση που αρμενίζει στους ωκεανούς πριν ναυαγήσει...)
Η αδιαφορία των συναδέλφων για τη γιορτή μου ήταν το ίδιο αβάσταχτη με τη δημοσιοποίηση της είδησης του αρραβώνα της Ιωάννας Λίλη με τον Θοδωρή Ζαγοράκη. Έχω γράψει τόσα και τόσα γι' αυτή τη σχέση και όταν έφτασαν τα σπουδαία η εφημερίδα έδωσε το ρεπορτάζ σε άλλους…
(Φυσικά και έχω μάθει πάρα πολλά που κανείς άλλος δεν ξέρει. Αλλά δεν σας τα λέω γιατί είμαι έξω φρενών...)
Δεν σας κρύβω ότι ήμουν έτοιμος να παραιτηθώ από την εφημερίδα και να φύγω. Και καλά τα γαϊδούρια που δουλεύουν εκεί, αλλά οι άλλοι; Όλοι αυτοί που καθημερινά τιμώ με την προσοχή μου γιατί με ξέχασαν; Ο Γαβαθιώτης, ο Τσακασιάνος, ο Γκόντζος, ο Πιτιακούδης, ο Μπραουδάκης, ο Παύλος Παπαδημητρίου έστω, τι είχαν να κάνουν καλύτερο και μου αρνήθηκαν δυο ευχές; Και πού είναι ο Λυκουρέζος, ο Βίκτωρ, ο Ορφανός, ο Γκαγκάτσης, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, ο Ντέμης μου;
Θα έφευγα. Αλλά άνοιξα το e-mail μου (sxard@yahoo.gr) και διάβασα την είδηση του μήνα. Ότι ο Θέμης Σινάνογλου, που τόσα έχουμε μοιραστεί, μπήκε λέει στην ΕΣΗΕΑ και ότι το «Θέμης» προέρχεται από το «Θεαγένης» –ίσως μάλιστα να είναι ο μόνος στον κόσμο με τέτοιο μικρό όνομα! Ξάφνου ο θυμός μού πέρασε. Μόνο στον σκληρό και άκαρδο κόσμο του αθλητισμού μαθαίνει κανείς τέτοιες συγκλονιστικές πληροφορίες…