Γεμάτοι ζάχαρη από τους κουραμπιέδες (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Μετά τη ραστώνη και τη χαλαρότητα της γιορτινής περιόδου, οι ομάδες που εκπροσωπούν την Ελλάδα στα Ευρωκύπελλα καλούνται αίφνης να αποτινάξουν τη ζάχαρη από τους κουραμπιέδες και (σε αρκετές περιπτώσεις) να τα βάλουν με ομάδες που πέρασαν το τελευταίο 10ήμερο στις επάλξεις.

Στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στο Ισραήλ έγιναν πλήρεις αγωνιστικές, με μεγάλα ματς, με πολύ κόσμο και με υπέροχη ατμόσφαιρα. Σε άλλες χώρες, οι Λίγκες επέλεξαν -και σωστά- να χρησιμοποιήσουν τις ημερομηνίες μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς για να οργανώσουν το ετήσιο All-Star Game. Το ΝΒΑ διέκοψε τη δραστηριότητά του μόνο την παραμονή των Χριστουγέννων. Στην Αγγλία παίχτηκαν τέσσερις αγωνιστικές της ποδοσφαιρικής Πρέμιερ Λιγκ από τις 26 του Δεκέμβρη έως τις 2 του Γενάρη, ενώ οι Ιταλοί παίζουν μπάλα ανήμερα του Πάσχα.
Η Ελλαδάρα όμως τρώει, πίνει και χαρτοπαίζει αυτές τις μέρες. Τα πρωταθλήματα σε όλα τα σπορ σταμάτησαν για δύο εβδομάδες λες και είναι απαγορευμένος καρπός ο αθλητισμός μέσα στις γιορτές. Δεν είναι πιο βολικές οι (μαζεμένες) αργίες από τις εργάσιμες για να μαζευτεί το κοινό στα γήπεδα και να ευχαριστηθεί την ξενοιασιά, παρακολουθώντας ένα όμορφο θέαμα; Απάντηση: μόνο στον πολιτισμένο κόσμο. Εκεί όπου οι κερκίδες γεμίζουν με οικογένειες, με παιδάκια, με κοπελιές. Στην Ελλάδα μάθαμε να θεωρούμε τον αθλητισμό πόλεμο και την εξέδρα βόθρο. Με τι καρδιά λοιπόν να καλέσουν οι ομάδες τον αθώο κοσμάκη στο σπίτι τους για ρεβεγιόν; Ουδείς επιθυμεί να περάσει το απόγευμα, λ.χ., της 30ής Δεκεμβρίου, ακούγοντας χριστοπαναγίες και μυρίζοντας τα χνώτα των άπλυτων.

Οπότε, κλειδώνουμε τα γήπεδα, βάζουμε τους παίκτες στο ψυγείο και τους ξαναβγάζουμε όταν πάψει να ακούγεται ο απόηχος από τα κάλαντα. Αλλωστε, όπως έλεγε κάποτε ο Παναγιώτης Φασούλας (σ' ένδειξη διαμαρτυρίας επειδή η τότε ΕΣΑΚ όρισε αγωνιστική μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς), «οι αθλητές δεν είναι άλογα κούρσας». Ενώ οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, αυτοί που δουλεύουν κανονικά και «φουλ-τάιμ» μέσα στην περίοδο των γιορτών, είναι άβουλα τετράποδα. Ετσι, κύριε Φασούλα;

ΤΣΣΚΑ-Παναθηναϊκός απόψε, ΑΕΚ-Κλιμάμιο και Μακάμπι-Ολυμπιακός αύριο. Καλούτσικο και το χθεσινό ορεκτικό, με τους αγώνες του Πανιωνίου και του Αρη. Επιτέλους δράση. Ομολογώ ότι μου έλειψε το μπάσκετ αυτές τις μέρες. Είδα από την τηλεόραση πόσο ωραία πέρασαν στα γήπεδά τους οι Ισπανοί, οι Εγγλέζοι, οι Αμερικανοί και ζήλεψα. Νομίζω όμως ότι ακόμα περισσότερο έλειψε το μπάσκετ στους ίδιους τους μπασκετμπολίστες. Οι προπονήσεις γίνονταν σε ρυθμό ρελαντί και η αγωνιστική ετοιμότητα πήγε περίπατο (μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου, τουλάχιστον).

Προσοχή, δεν εισηγούμαι να περνούν οι παίκτες τα ρεβεγιόν τους στα αεροπλάνα και στα πούλμαν. Με στοιχειώδη προγραμματισμό, θα μπορούσε να φτιαχτεί πρόγραμμα τέτοιο ώστε να ελαττωθούν οι μετακινήσεις στις απολύτως αναπόφευκτες. Να παίζει, για παράδειγμα, το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου γείτονας εναντίον γείτονα, συμπολίτης εναντίον συμπολίτη.

Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε, για μία Λίγκα που δυσκολεύεται να ρυθμίσει ακόμα και τα στοιχειώδη. «Για μία Λίγκα», έγραψα; «Για μία χώρα», εννοούσα.