Ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησα μόλις πάτησα το ιστορικό παρκέ του «Γιαντ Ελιάου» ήταν ο παλαίμαχος διαιτητής και κομισάριος του χθεσινού αγώνα Μακάμπι - Ολυμπιακός Νταβίντ Ντάγκαν. «Κακός οιωνός», σκέφτηκα. Ο Ντάγκαν δεν ήταν κομισάριος μόνο στο χθεσινό παιχνίδι. Ηταν και στον χαμένο τελικό του 1994, όταν ο Ολυμπιακός έχασε από την Μπανταλόνα. Με άλλα λόγια, ο Ντάγκαν ήταν (όπως λέει ο θρύλος) ο άνθρωπος που κρατούσε το χρονόμετρο μέχρι να σκοράρει ο Ολυμπιακός.
Θυμηθείτε: άστοχη βολή του Πάσπαλι, ριμπάουντ του Τάρπλεϊ, έξω το λέι απ του Ρόι, μάχες, καραμπόλες, ο Τόμιτς μαζεύει την μπάλα στη σέντρα, σουτάρει, αστοχεί. Κι όλα αυτά σε 2 δευτερόλεπτα! Ο κακομοίρης ο Δαβίδ έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά εκείνη τη μέρα ο Γολιάθ (Ολυμπιακός) είχε ξεχάσει τα όπλα του στ' αποδυτήρια. Και έπεσε νοκ άουτ από τις σφεντόνες του Ομπράντοβιτς.
Το σωτήριον έτος 2006, δώδεκα χρόνια αργότερα δηλαδή, ο Γολιάθ του ευρωπαϊκού μπάσκετ ονομάζεται Μακάμπι. Ο Ολυμπιακός μπήκε στο «Γιαντ Ελιάου» με λάθος σχέδιο στο μυαλό. Ανήμπορος να παίξει άμυνα επιπέδου Ιωαννίδη ή έστω Ομπράντοβιτς, κατέβηκε αποφασισμένος να μετατρέψει τον αγώνα σε διαγωνισμό σκοραρίσματος. Κακό του κεφαλιού του...
Οσο άντεξε, ήταν ωραία. Η Μακάμπι προηγήθηκε με 51-45 στο ημίχρονο, έχοντας 16/22 δίποντα και μόλις 2 λάθη. Πάει να πει: σκόραρε όπως και όποτε ήθελε. Ηταν θέμα χρόνου να στερέψουν οι επιθετικές λύσεις του Ολυμπιακού. Οταν ο Ζίζιτς ξανάγινε κοινός θνητός λόγω της κόπωσης, ακούστηκε το «τετέλεσθαι». Ο Κροάτης πέτυχε 17 πόντους στο πρώτο μέρος, όταν έστειλε τη μισή Μακάμπι στον πάγκο, κέρδισε 13 βολές και τις αξιοποίησε όλες.
Αλλά δεν είναι μπλοκέρ τύπου Ζουκάουσκας, ούτε ογκώδης σαν τον Σχορτσανίτη. Η διάβαση ήταν διαρκώς αφύλακτη και η Μακάμπι την εκμεταλλεύτηκε απόλυτα, χωρίς να πολυνοιάζεται για τις ζημιές που πάθαινε στα δικά της μετόπισθεν. Οταν το σκορ ανεβαίνει κοντά στο 100, το «Γιαντ Ελιάου» είναι τόπος μαρτυρίου για τον φιλοξενούμενο.Κι όμως, ο Ολυμπιακός κέρδισε πόντους από το χθεσινό ματς. Πολλούς πόντους. Και μόνο ότι κατόρθωσε να ακολουθήσει στο σκορ τη Μακάμπι έως το τέλος είναι τίτλος τιμής. Ομως οι συνεχείς εκτός έδρας ήττες του έφτασαν τις 10. Χωρίς «διπλά» πορεία στην Ευρώπη δεν γίνεται...
Η ΑΕΚ έχει ακόμα σφυγμό! Η νίκη επί της Κλιμάμιο είναι η δεύτερη εκτός προγράμματος, οπότε η 5η θέση παραμένει εφικτό σενάριο, ειδικά αν μπορέσει να κάνει κι άλλο τέτοιο κόλπο στη συνέχεια. Για την «Ενωση», όμως, η ζημιά έγινε προχθές το βράδυ, στη Λιουμπλιάνα, όπου η Μπάμπεργκ νίκησε την Ολίμπια. Οσο οι αγώνες ανάμεσα στις τέσσερις «μικρές» ομάδες του ομίλου τελείωναν με νίκες των γηπεδούχων, η κούρσα για την 5η θέση του ομίλου βάδιζε προς θρίλερ, με τελικό νκητή αυτόν που θα κατόρθωνε να κάνει την υπέρβαση κόντρα σε κάποιον από τους μεγάλους. Μέχρι προχθές είχαμε απόλυτη ισοπαλία, μιας και η ΑΕΚ είχε νικήσει τη Ζαλγκίρις, η Μπάμπεργκ την Μπενετόν, η Ολίμπια την Κλιμάμιο και η Στρασμπούρ την Τάου. Με τη χθεσινή νίκη της η ΑΕΚ ξαναβρέθηκε σε θέση ισχύος, τουλάχιστον σε σχέση με τους Σλοβένους και τους Γάλλους.
Αλλά ποιος της φταίει της ΑΕΚ; Εάν κέρδιζε κάποιο από τα ματς που άφησε να γλιστρήσουν μέσα από τα χέρια της (στη Νυρεμβέργη, στη Λιουμπλιάνα, στο Στρασβούργο) θα καθόταν τώρα καβάλα στ' άλογο. Ετσι όπως τα κατάφερε, ενδέχεται να την τσαλαπατήσει το άλογο...