Η ΑΕΚ «φωνάζει» ότι έχει ανάγκη ποιοτικής ενίσχυσης (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Η χθεσινή απώλεια βαθμών δεν σόκαρε κανέναν στην ΑΕΚ. Οχι μόνο επειδή η «Ενωση» έπαιζε σε μία δύσκολη έδρα απέναντι σε μία από τις πιο ποιοτικές ομάδες του πρωταθλήματος. Αλλά και επειδή η ΑΕΚ δεν «πείθει» τον τελευταίο καιρό με τις εμφανίσεις της ότι θα δύναται να βρίσκει πάντα τρόπους για να νικά. Τα καμπανάκια, αρκετά: η απόδοση της ομάδας στα πέντε προηγούμενα παιχνίδια του πρωταθλήματος, απέναντι σε Ακράτητο, Λεβαδειακό, ΠΑΟΚ, ΟΦΗ, Καλαμαριά. Κατά τη διάρκεια αυτών η ΑΕΚ άρχισε να θυμίζει περισσότερο την «περσινή» ομάδα παρά το πρόσωπο που είχε δείξει στα ματς με Ιωνικό, Παναθηναϊκό, Πανιώνιο, Καλλιθέα: συμπαγής άμυνα, προβληματική ανάπτυξη και επιθετική δραστηριότητα. Γύρισε δηλαδή στα περσινά, σε μία περίοδο που είχε αρχίσει να παρουσιάζει «φετινές» αρετές, οι οποίες της έδιναν το προνόμιο να δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες ανά παιχνίδι.

Στο χθεσινό ματς υπήρχε η δικαιολογία της απουσίας του Κατσουράνη. Δεν είναι αρκετή. Διότι ο αρχηγός στο τρέχον πρωτάθλημα έχει ανασταλτικά καθήκοντα και όχι δημιουργικά. Το ανησυχητικό για την ΑΕΚ είναι ότι τον τελευταίο καιρό δεν φτιάχνει ευκαιρίες, δεν πατάει πολύ την αντίπαλη περιοχή. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι σε αυτόν τον τομέα δεν παρατηρείται βελτίωση στα τελευταία έξι παιχνίδια. Το αποθαρρυντικό είναι ότι η ΑΕΚ δεν κάνει ως στιγμής τίποτα για να προσθέσει ποιότητα στο παιχνίδι της. Δεν έχει κάνει μεταγραφή και δείχνει να κινείται μόνο για την απόκτηση ενός σέντερ φορ. Αν της προκύψει κανένα σούπερ λαχείο σε τιμή ευκαιρίας για τη θέση του δεξιού μπακ, ίσως να τον αποκτήσει. Αυτά όμως δεν είναι αρκετά για να προστεθεί ποιότητα στο «κιτρινόμαυρο» ρόστερ.

Πρέπει να συμβούν πολλά στην ΑΕΚ για να καταφέρει να κάνει δεύτερο γύρο σαν τον πρώτο. Πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να καταφέρει να κάνει γύρο καλύτερο από τον πρώτο: να ξεπεράσει άμεσα τον μέτριο εαυτό των τελευταίων τεσσάρων αγώνων ο Λάκης, να βρει τα χαμένα περσινά του γκολ ο Σοάρες, να πετύχει άλλα τόσα (8) γκολ ο Λυμπερόπουλος, να βάλει περισσότερα από τα περσινά 4 γκολ ο Ζούλιο Σέζαρ (έχει 2), να βρει δίχτυα ο άκαπνος Ιβιτς, ο οποίος πέρυσι είχε βάλει 4 σε περίπου ένα γύρο. Και να βρεθεί ένας παίκτης για να βάλει τα περσινά 10 ή τα προπέρσινα 7 γκολ του Κατσουράνη, ο οποίος φέτος μετρά 1 και δεν πρόκειται να βάλει πολλά όσο παίζει πίσω. Και να υπάρξει μια επιπλέον ευχάριστη έκπληξη: ο καλός Βενγλίνσκι ή ένας επιθετικός που θα μπει και θα σκοράρει.

Αν δεν συμβούν όλα τα παραπάνω, θα αποδειχθεί ότι η φετινή ΑΕΚ έχει ταβάνι, το οποίο είναι πιο κάτω από την κατάκτηση του τίτλου. Η έλλειψη ρευστού βάζει ταβάνι στις μεταγραφικές δυνατότητές της και έτσι δεν αποκτάται ένας ποιοτικός χαφ και ένας ή δύο ακραίοι που είναι φανερό ότι τους έχει ανάγκη. Αρα, αν αποκτηθεί μόνο ένας επιθετικός, ο Σάντος θα πρέπει να κάνει πολλά μαγικά και η ΑΕΚ θα πρέπει να έχει πολλή τύχη για να αντέξει στον πρωταθλητισμό. Τουλάχιστον, σε αυτό το συμπέρασμα οδηγείται ο παρατηρητής που κουράζεται να παρακολουθεί τα τελευταία παιχνίδια της, στα οποία δεν προσφέρει ποιοτικό θέαμα.

Το πρόσωπο που παρουσιάζει η ΑΕΚ στα τελευταία έξι παιχνίδια του πρωταθλήματος «φωνάζει» ότι χρειάζεται ποιότητα στο κέντρο, στην επίθεση και στα άκρα. Αν η ενίσχυση αποδειχθεί μικρή, ουδείς θα έχει στο τέλος το δικαίωμα να ζητήσει εξηγήσεις από τον προπονητή. Αφενός επειδή έχει επισημάνει τα παραπάνω και αφετέρου επειδή δεν υπάρχει προπονητής στον πλανήτη ικανός να μεταμορφώνει ποιοτικά σε απόλυτο βαθμό τους ποδοσφαιριστές. Μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν. Τους έκανε νικητές, βελτίωσε το πρόσωπο της ΑΕΚ χάρη σε πετυχημένες μεταγραφές, μπορεί να παρουσιάσει κάτι καλύτερο, αν βοηθηθεί από παίκτες που δεν έχουν παίξει (Τζιωρτζιόπουλος), αλλά δεν μπορεί να κάνει θαύματα.