Χορεύουν στον ρυθμό του Ιφεάνι Ουντέζε (Sportday / Γ.Ζαχαριάδης)

Ο Νιγηριανός φεύγει κι έρχεται όποτε θέλει, αλλά δεν βρίσκεται κανείς να τον συμμορφώσει οριστικά

Εγκλωβισμένος στα οικονομικά προβλήματα του ΠΑΟΚ δείχνει να είναι και ο Γιώργος Κωστίκος. Αυτό φάνηκε, τουλάχιστον, στην περίπτωση του Ιφεάνι Ουντέζε, του πιο χρήσιμου από τους αμυντικούς που διαθέτει το ρόστερ της ομάδας του.
Δεν θα εξετάσουμε το κατά πόσο έκανε διακοπές στην πατρίδα του (ή όπου αλλού βρισκόταν) ο Νιγηριανός. Η ουσία είναι ότι συμπλήρωσε 19 μέρες μακριά από τον ΠΑΟΚ. Οσο οι αποστάσεις και οι προβληματικές επικοινωνίες μας το επέτρεψαν, καταλήξαμε στο «επισφαλές» συμπέρασμα ότι δεν είχε πάει ποτέ στην Πορτογαλία σε καμπ προετοιμασίας της εθνικής του και προφανώς ήταν αλλού και ξεκουραζόταν.
Στον Νιγηριανό η διοίκηση του ΠΑΟΚ χρωστάει μία δόση του συμβολαίου του. Οχι ότι δεν συνηθίζεται, αλλά ειδικά στον Ουντέζε, στον οποίο η διοίκηση έχει δείξει μεγαλύτερη συνέπεια έναντι των υπολοίπων στις πληρωμές, φαίνεται ότι η καθυστέρηση πληρωμής στοίχισε ακριβά και έγινε αιτία να το ρίξει λίγο παραπάνω έξω...

«Αφού δεν με πληρώνετε, γιατί να επιστρέψω δύο, τρεις μέρες ή ακόμα και μία εβδομάδα νωρίτερα;», αναρωτήθηκε και με πρόφαση αυτό το καμπ προετοιμασίας στο Φάρο της Πορτογαλίας, θυμήθηκε να επιστρέψει λίγο πριν από τη σέντρα του προχθεσινού αγώνα στην Καλαμαριά.

Και φτάνει η στιγμή που ο Γιώργος Κωστίκος παίρνει στα... πόδια του την μπάλα και πρέπει να κάνει παιχνίδι.

Πρώτη εκδοχή: ο Ουντέζε να πάει σπίτι του, να μη συμπεριληφθεί στην αποστολή.
Δεύτερη εκδοχή: ο κ. Κωστίκος έχει ανάγκη τον Ουντέζε. Ο ΠΑΟΚ τον έχει ανάγκη για να διορθώσει τα κακώς κείμενα στην αμυντική γραμμή.

Τι από τα δύο επιλέγει ο προπονητής του ΠΑΟΚ; Να τον έχει μαζί του για να «δέσει» την άμυνα που -χωρίς τον Ουντέζε- εκτέθηκε από τον Χάρη Παππά και ο ΠΑΟΚ άφησε δύο βαθμούς στην Καλαμαριά ή να τον κρατήσει εκτός αποστολής και να πάθει τα χειρότερα; Δύσκολη απόφαση. Από τη μία, με τον αποκλεισμό του Ουντέζε θα δείξει υποτυπώδη λειτουργία του πειθαρχικού συστήματος. Από την άλλη, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας ότι πρέπει να τον έχει μαζί του, γιατί οποιοσδήποτε αντίπαλος μπορεί να προκαλέσει σημαντικά ρήγματα στην αμυντική διάταξη. Τι να κάνει; Να θυσιάσει την πειθαρχία που ευαγγελίζεται στον βωμό του αποτελέσματος ή να φανεί κάθετος και να πάρει σκληρές αποφάσεις που θα πληρώσει με χαμένους βαθμούς; Αν η διοίκηση ήταν συνεπής στις οικονομικές υποχρεώσεις, ίσως να μη φτάναμε σε αυτό το σημείο.

Ας αποκλείσουμε όμως το «οικονομικό». Ας σταθούμε στις επιλογές του προπονητή. Σε βάθος χρόνου, η απειθαρχία του Ουντέζε, αυτή δηλαδή που δεν τιμωρήθηκε «αγωνιστικά», αλλά αντιθέτως «επιβραβεύτηκε» με την είσοδό του στον αγώνα της Καλαμαριάς, ενδεχομένως να στοιχίσει πολλά περισσότερα από ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα. Θα περιμέναμε, λοιπόν, από τον προπονητή του ΠΑΟΚ, τον οποίο ακούσαμε πολλές φορές να μιλά για αλλαγή νοοτροπίας, να κάνει το πρώτο –και ίσως καθοριστικό– βήμα με αυτές τις παρατεταμένες απουσίες των Αφρικανών: να δώσει ένα οριστικό τέλος, ώστε να μιλάμε πλέον για νοοτροπία πραγματικής ομάδας.
Εκτός κι αν ο Ουντέζε ή κάθε παίκτης της ίδιας συνομοταξίας είναι «πριμαντόνες» και δεν πρέπει να τις αγγίζει κανείς, αλλά να γίνονται ορισμένες παραχωρήσεις. Κάτι τέτοιο σίγουρα δεν συμβαίνει.